POSTANOWIENIE
Dnia 23 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
w sprawie A.T.
skazanego za przestępstwo z art. 130§1 k.k. w zw. z art. 4§1 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2025r.
wniosku obrońcy skazanego
o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Okręgowego w Białymstoku
z dnia 1 lutego 2024r., sygn. akt III K 142/22,
zmienionego w części wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Białymstoku
z dnia 30 października 2024r., sygn. akt II AKa 87/24
p o s t a n o w i ł:
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Wniosek obrońcy skazanego nie zasługiwał na uwzględnienie.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazywano wielokrotnie, że uwzględnienie wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia jest możliwe jedynie wówczas, gdy strona wykaże istnienie szczególnych okoliczności powodujących, że wykonanie orzeczenia pociągnęłoby za sobą wyjątkowo dolegliwe i w zasadzie nieodwracalne skutki, podnosząc też, że wniosek ten powinien zawierać dodatkową argumentację wskazującą na duże prawdopodobieństwo zasadności podniesionego w skardze zarzutu i przez to nieodwracalność skutków kary w razie jej wykonania.
Wniosek sporządzony w niniejszej sprawie nie zawiera żadnej argumentacji, która przemawiałaby za wstrzymaniem wobec A.T. zapadłego wobec niego orzeczenia. Autor kasacji ograniczył się jedynie do sformułowania takiego wniosku, całkowicie zaniechał natomiast jego uzasadnienia.
Zauważenia więc wymaga, że postawione w kasacji zarzuty nie mają charakteru bezwzględnych przesłanek odwoławczych – wskazano w nich na naruszenie przez Sąd II instancji prawa procesowego, tj. m.in. art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170§1, 1a k.p.k. w zw. z art. 201 k.p.k., art. 2§2 k.p.k. w zw. z art. 5§2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. oraz 424 k.p.k. w zw. z art. 45 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i inne, art. 7 k.p.k., a także prawa materialnego oraz na błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia. Ocena zasadności tych zarzutów nie może być jednak postrzegana jako jednoznaczna, w szczególności w sytuacji, gdy w odpowiedzi na kasację prokurator wniósł o jej oddalenie jako bezzasadnej.
Sam zaś fakt złożenia kasacji nie może obligować Sądu Najwyższego do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia, bowiem nie można zapominać, że w sprawie zapadł prawomocny, a więc wykonalny wyrok.
Wszystko powyższe powoduje, że wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.
Kierując się przedstawionymi względami, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
[WB]
[a.ł]