POSTANOWIENIE
Dnia 28 maja 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Bednarek
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 28 maja 2025 r.,
sprawy A. S.
skazanej z art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości
na posiedzeniu bez udziału stron
kwestii dopuszczalności kasacji obrońcy skazanej
od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach
z 28 maja 2024 r., sygn. akt VII Ka 746/23
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego Katowice-Wschód w Katowicach
z 28 kwietnia 2023 r. sygn. akt III K 1052/21
p o s t a n o w i ł:
1. pozostawić kasację bez rozpoznania;
2. obciążyć skazaną A. S. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Obrońca A. S. wywiódł kasację od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach z 28 maja 2024 r., sygn. akt VII Ka 746/23 utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego Katowice - Wschód w Katowicach z 28 kwietnia 2023 r. sygn. akt III K 1052/21, którym A. S. została uznana winną pięciu występków z art. 79 pkt 4 ustawy o rachunkowości, za które wymierzono skazanej jednostkowe kary grzywny oraz podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i § 2 k.k. karę łączną grzywny w wysokości 150 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20,00 zł.
W kasacji obrońca zarzucił rozstrzygnięciu rażące naruszenie prawa procesowego, mające istotny wpływ na treść wyroku, a to art. 6 k.p.k., poprzez naruszenie w postępowaniu odwoławczym na rozprawie w dniu 24 maja 2024 r. prawa do obrony oskarżonej A. S. poprzez nieuwzględnienie wniosku o odroczenie rozprawy z powodu niedyspozycji zdrowotnej oraz rażące naruszenie prawa procesowego, mające istotny wpływ na treść wyroku, a to art. 433 § 2 k.p.k., art. 457 § 3 k.p.k., art. 6 k.p.k., polegające na zaakceptowaniu przez sąd odwoławczy w kontroli odwoławczej naruszenie prawa do obrony oskarżonej A. S. poprzez nieuwzględnienie wniosku o odroczenie rozprawy w dniu 28 kwietnia 2023 r.
Obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy sądowi I instancji do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniesiona przez obrońcę skazanej kasacja okazała się niedopuszczalna z mocy prawa, dlatego też Sąd Najwyższy pozostawił ją bez rozpoznania.
Zgodnie z art. 531 § 1 k.p.k. Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania przyjętą kasację, jeżeli nie odpowiada ona przepisom wymienionym w art. 530 § 2 k.p.k. lub gdy przyjęcie kasacji nastąpiło na skutek niezasadnego przywrócenia terminu.
Z uwagi na fakt, że w niniejszej sprawie wobec A. S. prawomocnie orzeczono karę grzywny, podstawy kasacyjne były zawężone do tzw. bezwzględnych przyczyn odwoławczych z art. 439 § 1 k.p.k. (art. 523 § 2 i § 4 pkt 1 k.p.k.). Kasacja obrońcy skazanego nie zawierała zarzutów wskazujących na uchybienia z art. 439 § 1 k.p.k. Dlatego też kasację obrońcy skazanej należało uznać za niedopuszczalną, a w konsekwencji pozostawić bez rozpoznania z uwagi na treść art. 531 § 1 k.p.k. w zw. z art. 530 § 2 k.p.k. w zw. z art. 523 § 2 i 4 pkt 1 k.p.k. w zw. z art. 429 § 1 k.p.k.
Rozstrzygnięcie o kosztach z punktu 2 uzasadnia art. 637a k.p.k. w zw. z art. 637 § 1 k.p.k. w zw. z art. 636 § 1 k.p.k.
Mając na uwadze powyższe, należało orzec jak w części dyspozytywnej postanowienia.
[PŁ]
[r.g.]