POSTANOWIENIE
Dnia 14 maja 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie B. J.
skazanego z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 14 maja 2025 r.
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k. a contrario
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 9 § 1 k.k.w. postępowanie wykonawcze wszczynane jest bezzwłocznie, gdy orzeczenie stanie się wykonalne, a więc w przypadku wyroków, z chwilą ich uprawomocnienia. Sąd Najwyższy może, w razie wniesienia kasacji, od tej zasady wyjątkowo odstąpić i wstrzymać wykonanie zaskarżonego orzeczenia, warunkiem jest jednak zaistnienie szczególnych okoliczności, powodujących, że prowadzenie postępowania wykonawczego w danej sprawie pociągnęłoby za sobą dla skazanego dolegliwe i w zasadzie nieodwracalne skutki. Jednocześnie, w kasacji powinna zostać przedstawiona argumentacja wskazująca na wysoki stopień prawdopodobieństwa, iż zawarte w niej zarzuty zostaną uwzględnione.
Obrońca skazanego nie wykazał wystąpienia w niniejszej sprawie takich okoliczności. Za takie nie można bowiem uznać przywołanych we wniosku okoliczności („szkód”), stanowiących naturalne następstwa wykonywania kary pozbawienia wolności. Tym bardziej że podniesione w kasacji zarzuty nie są tego rodzaju, aby czyniły prawdopodobieństwo uwzględnienia wniesionej przez obrońcę kasacji ponadprzeciętnie wysokim – przy konfrontacji ich treści z dowodami wskazującymi na winę skazanego.
Sąd Najwyższy nie dostrzegł ponadto z urzędu wystąpienia w sprawie bezwzględnych przyczyn odwoławczych, pociągających za sobą konieczność uchylenia zaskarżonego orzeczenia.
Wobec braku podstaw do uwzględnienia wniosku o wstrzymanie wykonania orzeczenia, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
[J.J.]
[r.g.]