ZARZĄDZENIE
Dnia 4 kwietnia 2025 r.
W związku z wnioskiem o zbadanie spełnienia przez sędziego Sądu Najwyższego Zbigniewa Kapińskiego wymogów niezawisłości i bezstronności z uwzględnieniem okoliczności towarzyszących powołaniu i postępowania po powołaniu na podstawie art. 429 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 § 6-9 i 24 uSN,
stwierdziwszy, że:
- wniosek pochodzi od strony postępowania przed Sądem Najwyższym –uniewinnionej (art. 29 § 7 uSN),
- został sporządzony, podpisany i wniesiony przez obrońcę uniewinnionej,
- z zachowaniem terminu tygodniowego (art. 29 § 8 zd. pierwsze uSN) i
- czyni zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego (art. 119 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 § 9 i 24 uSN),
1) wniosek odrzucić;
2) odpis zarządzenia doręczyć uniewinnionej i jej obrońcy oraz dołączyć do akt IV KK 30/25;
3) o wniosku i o wydanym zarządzeniu zawiadomić SSN Zbigniewa Kapińskiego;
4) zakreślić sprawę w repertorium KB jako zakończoną w inny sposób.
w/z Prezesa Sądu Najwyższego
SSN Dariusz Kala
Przewodniczący Wydziału IV
UZASADNIENIE
Kodeks postępowania karnego nie przewiduje w niniejszym wypadku obowiązku sporządzenia uzasadnienia, gdyż zarządzenie to jest niezaskarżalne (por. art. 99 § 2 k.p.k.). Jednakże – z uwagi na odrzucenie wniosku – należało je sporządzić.
Wniosek nie spełnia wszystkich wymaganych prawem wymogów. Zgodnie bowiem z treścią art. 29 § 5 w zw. z art. 29 § 9 pkt 2 uSN we wniosku o przeprowadzenie tzw. testu niezawisłości i bezstronności sędziego muszą być wskazane okoliczności (wraz z dowodami na ich poparcie) uzasadniające żądanie stwierdzenia, że w danej sprawie zachodzą wszystkie przesłanki wskazane w art. 29 § 5 uSN. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do wskazania, jakie to konkretne okoliczności, towarzyszące powołaniu sędziego i jakie to konkretnie jego postępowanie po powołaniu w realiach danej sprawy mogą doprowadzić do naruszenia standardu niezawisłości lub bezstronności, mającego wpływ na wynik sprawy, z uwzględnieniem okoliczności dotyczących uprawnionego oraz charakteru sprawy. W przedmiotowej sprawie zaś autor wniosku wyeksponował wyłącznie okoliczności związane z powołaniem sędziego i jego postępowaniem po powołaniu, ale nie wskazał, z jakich przyczyn okoliczności te – mając na uwadze realia i charakter tej konkretnej sprawy - mogłyby doprowadzić do naruszenia standardu niezawisłości lub bezstronności, mającego wpływ na wynik sprawy.
Rozwijając powyższy wątek wskazać należy, że autor wniosku na wstępie odwołał się do faktu powołania sędziego Zbigniewa Kapińskiego na urząd sędziego Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 3). Okoliczność ta nie jest jednak wystarczająca do stwierdzenia naruszenia standardu niezawisłości i bezstronności i w konsekwencji wyłączenia sędziego w trybie wskazanym w art. 29 uSN. Z art. 29 § 5 uSN jasno wynika, że do stwierdzenia takowego naruszenia konieczne jest również wykazanie, że na naruszenie standardu niezawiłości lub bezstronności, w realiach tej konkretnej sprawy, wskazuje również postępowanie sędziego po powołaniu. Tego wnioskodawca nie uczynił.
Autor wniosku powołał się bowiem na fakt postawienia sędziemu SSN Zbigniewowi Kapińskiemu zarzutu dyscyplinarnego oraz na wydane przez ww. zarządzenie dotyczące trybu postępowania z wnioskami „prokuratury” o wyłączenie sędziów, wskazujących na wadliwie powołanie „neosędziów”. Pomijając fakt, że wskazywane postępowanie dyscyplinarne nie zostało jeszcze prawomocnie zakończone (a tym samym domniemanie niewinności, które i w tym postępowaniu się aktualizuje, nie zostało obalone), skarżący nie wykazał, jakie okoliczności związane z charakterem sprawy, w której SSN Zbigniew Kapiński ma orzekać, dają podstawę do twierdzenia, że fakt, iż przeciwko ww. toczy się postępowanie dyscyplinarne może doprowadzić do naruszenia standardu niezawisłości lub bezstronności mogącego mieć wpływ na wynik tej sprawy. Powiązania takowego wnioskodawca nie wykazał również w stosunku do kolejnej z podanych przez siebie okoliczności, a dotyczącej zarządzenia odnoszącego się do wniosków „prokuratury” o wyłączenie sędziów.
Powyższe nakazywało stwierdzenie, że wniosek nie spełnia wszystkich wymagań z art. 29 § 9 uSN i w konsekwencji – stosownie do treści art. 29 § 10 uSN jego odrzucenie.
W niniejszej sprawie brak było podstaw, aby o odrzuceniu wniosku zawiadomić Okręgową Radę Adwokacką. Artykuł 29 § 11 uSN przewiduje co prawda obligatoryjne zawiadomienie organu samorządu zawodowego w razie odrzucenia wniosku złożonego w postępowaniu przed Sądem Najwyższym. Przepis ten jednak odnosi się wyłącznie do pełnomocników, nie obejmuje swoim zakresem obrońców. Prawodawca w ustawie o Sądzie Najwyższym rozróżnia bowiem role procesowe, jakie w postępowaniu przed tym Sądem mogą pełnić adwokaci i radcowie prawni, wskazując wyraźnie w art. 85 § 2 uSN zarówno pełnomocników, jak i obrońców. Brak jest w takiej sytuacji jakichkolwiek racjonalnych podstaw, aby w wypadku art. 29 § 11 uSN sformułowanie „pełnomocnik” rozumieć szerzej aniżeli w art. 85 § 2 uSN, jako obejmujące także obrońcę. W takiej sytuacji w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Najwyższym na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego zawiadomienie organu samorządu zawodowego, do którego należy obrońca, w razie złożenia przez niego wniosku o przeprowadzenie tzw. testu niezawisłości i bezstronności, który został odrzucony (art. 29 § 10 uSN), możliwe jest jedynie w razie stwierdzenia przesłanek określonych w art. 20 § 1 k.p.k., a te w niniejszej sprawie nie zostały spełnione.
w/z Prezesa Sądu Najwyższego
SSN Dariusz Kala
Przewodniczący Wydziału IV
[J.J.]
[a.ł]