Sygn. akt IV CSK 390/17

POSTANOWIENIE

Dnia 27 marca 2018 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska

w sprawie z powództwa K. W.
‎przeciwko A. B.
‎o zapłatę,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 27 marca 2018 r.,
‎na skutek wniosku pełnomocnika pozwanej

o sprostowanie postanowienia Sądu Najwyższego

z dnia 9 stycznia 2018 r., sygn. akt IV CSK 390/17

prostuje oczywistą omyłkę w rozstrzygnięciu o kosztach postępowania zawartym w postanowieniu z dnia 9 stycznia 2018 r. w ten sposób, że wskazuje powódkę jako zobowiązaną do zapłacenia na rzecz pozwanej kosztów postępowania kasacyjnego powstałych w związku z wniesieniem skargi kasacyjnej, która nie podlegała przyjęciu do rozpoznania (art. 350 kpc w związku z zastosowanymi w sprawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 398²¹ i art. 391 § 1 k.p.c., § 10 ust. 4 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, Dz.U. poz. 1800 ze zm.).

UZASADNIENIE

Stosownie do art. 108 § 1 i 109 § 1 k.p.c., sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania jest determinowane przez przepisy kodeksu postępowania cywilnego, w których ustawodawca przyjął, że odpowiedzialność za koszty postępowania ponosi ta strona, która nie utrzymała się z jej żądaniami (przegrała sprawę) - art. 98 k.p.c.

Od obowiązku zwrotu kosztów przeciwnikowi nie zwalnia jej nawet zwolnienie od kosztów sądowych (art. 108 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach  sądowych w sprawach cywilnych). Przepisy kodeksu postępowania cywilnego nie przewidują podstawy do obciążenia kosztami postępowania strony, która wygrała sprawę na rzecz jej przeciwnika poza jedynie przypadkami uregulowanymi w art. 102 i 103, niemającymi znaczenia w niniejszej sprawie.

W postępowaniu kasacyjnym stosuje się przytoczone wyżej zasady orzekania o kosztach sądowych (art. 398²¹ i art. 391 § 1 k.p.c.), co oznacza, że Sąd  orzeka w nim o kosztach w postanowieniu wydawanym w związku z oceną wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.

Powódka w niniejszej sprawie wystąpiła ze skargą kasacyjną, która nie została przyjęta do rozpoznania i w związku z tym koszty postępowania kasacyjnego obejmujące - stosownie do art. 98 § 3 k.p.c. i § 10 ust. 4 pkt 2 w zw. z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. poz. 1800 ze zm.) - wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika powinny być zwrócone przez nią pozwanej. Tę podstawę prawną rozstrzygnięcia o kosztach postępowania zastosował Sąd wydając postanowienie z 9 stycznia 2018 r. Sąd na skutek jednak oczywistej omyłki odwrócił nazwy ról procesowych, w których występowały strony, to jest nazwał skarżącą, która przegrała proces - pozwaną, a jej przeciwniczkę - powódką, co nie korespondowało podstawą prawną rozstrzygnięcia o kosztach powołaną w uzasadnieniu postanowienia sporządzonym jednocześnie z jego sentencją (art. 98 § 1 i 3 k.p.c.). Skoro omyłkę dostrzegł pełnomocnik pozwanej i złożył przewidziany w art. 350 § 1 k.p.c. wniosek o jej sprostowanie, to na podstawie art. 350 § 1 k.p.c. w zw. z art. 398²¹ i art. 391 § 1 k.p.c., wniosek ten został uwzględniony.

jw