POSTANOWIENIE
Dnia 28 maja 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Agnieszka Żywicka
w sprawie z powództwa G.G.
przeciwko Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w L.
o wyrównanie wynagrodzenia,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 maja 2025 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Lublinie
z dnia 6 grudnia 2024 r., sygn. akt VIII Pa 570/24,
umarza postępowanie kasacyjne i odstępuje od obciążania skarżącego kosztami postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Sąd Okręgowy w Lublinie wyrokiem z 6 grudnia 2024 r. sygn. akt VIII Pa 570/24 w sprawie z powództwa G.G. przeciwko Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w L. o wyrównanie wynagrodzenia na skutek apelacji strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego w Lublinie z 11 września 2024 r. sygn. akt VII P 102/24: I. oddalił apelację, II. oddalił wniosek pozwanego o zasądzenie od powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Powyższy wyrok Sądu Okręgowego zaskarżyła w całości skargą kasacyjną z 28 stycznia 2025 r. strona pozwana. Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie powództwa oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu za pierwszą i drugą instancję według norm przepisanych, ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi drugiej instancji, a także zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych; zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kwoty 36.431,72 zł tytułem zwrotu wynagrodzenia netto wraz z podatkiem dochodowym oraz wypłaconymi odsetkami i kosztami zastępstwa oraz odsetkami od kwot brutto tj.: 17.696,88 zł od 25 września 2024 r. do dnia zapłaty i 12.682,36 zł od 19 grudnia 2024 r. do dnia zapłaty.
Skarżąca wnioskiem z 9 kwietnia 2025 r. cofnęła skargę kasacyjną.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 39821 k.p.c., do postępowania przed Sądem Najwyższym wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji. Z kolei art. 391 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. stanowi, że w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.
Skarga kasacyjna może zostać cofnięta w każdym czasie nawet przez samą stronę i nie wymaga to zgody strony przeciwnej. Cofnięcie skargi kasacyjnej stanowi czynność procesową, która nie podlega weryfikacji sądowej i prowadzi do umorzenia postępowania kasacyjnego oraz orzeczenia o kosztach procesu jak przy cofnięciu pozwu (art. 391 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 39821 k.p.c.) (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z 17 listopada 2020 r., II PK 94/20, LEX nr 3080384 i z 25 marca 2021 r., III USK 68/21, LEX nr 3153421, por. też odnoszące się do kwestii związanych z art. 469 k.p.c. postanowienie Sądu Najwyższego z 29 stycznia 2014 r., I PK 251/13, OSNP 2015 nr 6, poz. 79).
W tych okolicznościach Sąd Najwyższy umorzył postępowanie kasacyjne, o czym postanowił jak w sentencji na podstawie art. 39821 k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c. O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 w zw. z art. 39821 k.p.c.
M.G.
[a.ł]