POSTANOWIENIE
Dnia 25 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Mirek
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 25 lutego 2025 r.,
wniosku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie
z dnia 9 stycznia 2025 r., sygn. akt II K 712/24/P,
o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu
w Jaworznie.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie, w sprawie D.R., oskarżonego o czyn z art. 190a § 1 k.k., postanowieniem z dnia 9 stycznia 2025 r., wystąpił do Sądu Najwyższego z inicjatywą przekazania sprawy w trybie art. 37 k.p.k. innemu sądowi równorzędnemu. W uzasadnieniu tego wystąpienia podniesiono, że pokrzywdzoną i oskarżycielem posiłkowym w tej sprawie jest G.M., która jest córką sędziego X.Y., orzekającego Wydziale Karnym Odwoławczym Sądu Okręgowego w Krakowie, sprawującym nadzór instancyjny nad Sądem występującym z inicjatywą przekazania sprawy. Wskazano, że sędzia X.Y. występuje w sprawie jako świadek. Podniesiono również, iż jest osobą powszechnie znaną w środowisku sędziowskim, wskazując w tym zakresie na usytuowanie siedzib wymienionych wyżej Sądów w tym samym kompleksie budynków i łączące sędziów stosunki koleżeńskie.
Sąd Najwyższy stwierdził, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego dla Krakowa-Podgórza w Krakowie jest zasadny.
Wskazać należy, że instytucja określona w art. 37 k.p.k. ma charakter wyjątkowy, zaś odstąpienie od zasady rozpoznania sprawy przez sąd miejscowo właściwy może nastąpić tylko wtedy, gdy w sposób realny występują okoliczności, które mogą stwarzać uzasadnione przekonanie o braku warunków do obiektywnego i bezstronnego rozpoznania sprawy w danym sądzie. Sytuacja taka występuje w niniejszej sprawie.
Nie ulega wątpliwości, że przedstawione uwarunkowania powodują, że w odbiorze społecznym może powstać usprawiedliwione przekonanie o braku warunków do obiektywnego rozpoznania sprawy oskarżonego przez sąd właściwy miejscowo, co oczywiście nie służy budowaniu autorytetu wymiaru sprawiedliwości. Stąd też - choć nie ma żadnych przesłanek, aby podawać w wątpliwość niezależność i niezawisłość sędziów tego sądu, dla uniknięcia sytuacji mogącej wywoływać negatywną ocenę pracy wymiaru sprawiedliwości, celowym jest przekazanie sprawy do innego sądu równorzędnego.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak wyżej.
[WB]
[a.ł]