Sygn. akt III KO 41/21

POSTANOWIENIE

Dnia 10 czerwca 2021 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jarosław Matras

w sprawie dotyczącej wniosku prokuratora

dotyczącego zwolnienia świadka

z obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej lekarza, w

w śledztwie prowadzonym pod sygnaturą PK XIV Ds. (…),

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu w dniu 10 czerwca 2021 r.

wniosku Sądu Rejonowego w B.

o przekazanie sprawy XI Kp (…) do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu,

na podstawie art. 37 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

sprawę o sygn. XI Kp (…) przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w K.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2021 r. Sąd Rejonowy w B. wystąpił do Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania w trybie art. 37 k.p.k. sprawy toczącej się w tym sądzie na skutek złożonego wniosku prokuratora dotyczącego zwolnienia z obowiązku zachowania tajemnicy lekarskiej - lekarzy ze Szpitala Uniwersyteckiego nr (…) im. (…) w B. oraz Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej Centrum Zdrowia Psychicznego Poradnia Psychiatryczna w B. W uzasadnieniu postanowienia sąd wskazał, że przedmiotowy wniosek dotyczy tajemnicy zawodowej lekarzy w sprawie dotyczącej posiadania wbrew przepisom ustawy środków odurzających i substancji psychotropowych w nieustalonych ilościach. Jak wynika z akt, sprawa choć obecnie prowadzona jest w fazie in rem, w rzeczywistości dotyczy sędziego Sądu Rejonowego w B. – J. K. W ocenie sądu występującego z wnioskiem, tego rodzaju okoliczność mogłaby wywołać w odbiorze społecznym przekonanie o braku obiektywizmu właściwego sądu.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Wniosek zasługiwał na uwzględnienie. Przypomnieć należy, że przepis art. 37 k.p.k. winien być stosowany w sytuacjach wyjątkowych, a więc wtedy, gdy prawidłowa ocena wszystkich okoliczności sprawy stwarza przekonanie, iż rozpoznanie sprawy przez właściwy miejscowo sąd godzi w dobro wymiaru sprawiedliwości. Chodzi więc nie tylko o to, aby stworzyć warunki do sprawnego toczenia się postępowania karnego i wydania możliwie szybko orzeczenia, ale także o wyeliminowanie, w oparciu o przepis art. 37 k.p.k., takich sytuacji, które godzą w autorytet sądów, a które mogą być - w ocenie postronnych obserwatorów procesu, przy tym obserwatorów mających podstawową wiedzę o zasadach procesowych – odbierane jako kontrowersyjne, m.in. budzące wątpliwości co do obiektywizmu sędziów i bezstronności rozpoznania sprawy. Odnosząc te uwagi w realia sprawy podkreślić należy, że okoliczności zaistniałe w tej sprawie mogłyby wywołać takie wątpliwości co do bezstronnego rozpoznania sprawy we właściwym sądzie. W sytuacji, gdy decyzja sądu co do zwolnienia świadków z tajemnicy lekarskiej ma obejmować wiadomości dotyczące J.K.- sędziego Sądu Rejonowego w B., to jest oczywiste, że podjęcie jakiejkolwiek decyzji w tej sprawie przez ten sąd, którego sędzią jest J. K., może być postrzegane przez postronnych obserwatorów przez pryzmat powiązania tego sędziego z właściwym sądem. Mogą zatem rodzić się wątpliwości co do podstawy podjęcia decyzji procesowej, niezależnie od tego jaka by ona nie była. Aby uniknąć takich podejrzeń celowe jest więc przekazanie sprawy innemu równorzędnemu sądowi.

Z tych względów uznając, że dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za przekazaniem sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, Sąd Najwyższy przekazał ją do Sądu Rejonowego w K.