POSTANOWIENIE
Dnia 14 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jarosław Matras
w sprawie zażalenia pokrzywdzonego M. K.
na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla miasta Rzeszów
z dnia 30 czerwca 2023 r. sygn. akt […]
o umorzeniu dochodzenia
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 14 kwietnia 2025 r.
wniosku Sądu Rejonowego w Rzeszowie
o przekazanie sprawy sygn. akt II Kp 826/23,
do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu,
na podstawie art. 37 k.p.k.
postanowił:
sprawę II Kp 826/23 przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Dębicy.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 lutego 2025 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie wystąpił do Sądu Najwyższego o rozważenie możliwości przekazania w trybie art. 37 k.p.k. sprawy zainicjowanej zażaleniem pokrzywdzonego M.K. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej dla miasta Rzeszów z dnia 30 czerwca 2023 r. sygn. akt […].
W uzasadnieniu postanowienia sąd wskazał, że w sprawie tej pokrzywdzonym jest pracownik Sądu Rejonowego w Rzeszowie, który w trakcie wykonywania swoich obowiązków ma styczność z sędziami orzekającymi w sądzie właściwym, podobnie jak osoba, którą pokrzywdzony podejrzewa o popełnienie jednego z czynów (X.Y. – Kierownik [...] Sądu Rejonowego w Rzeszowie). Zdaniem sądu występującego z wnioskiem, w tej sytuacji rozpoznanie przedmiotowej sprawy przez Sąd Rejonowy w Rzeszowie mogłoby tak w społecznym odbiorze zewnętrznym, jak i w przekonaniu samych stron i uczestników postępowania, stworzyć przekonanie co do braku obiektywizmu tego sądu, co sprzeciwiałoby się dobru wymiaru sprawiedliwości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek jest zasadny. Niewątpliwie dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za przekazaniem sprawy innemu niż miejscowo właściwy sądowi równorzędnemu. W podstawie z art. 37 k.p.k. mieszczą się boweim takie sytuacje, które u postronnego, obiektywnego obserwatora określonego postępowania karnego mogą wzbudzać wątpliwości co do bezstronności o obiektywizmu sądu, który takie postępowanie prowadzi. Nie chodzi przy tym o każdy rodzaj takich podejrzeń, ale takie podejrzenia, które mogłyby się zrodzić u postronnego, niezainteresowanego osobiście sposobem rozstrzygnięcia danej sprawy, obserwatora takiego procesu, który przy tym posiada podstawową wiedzę o zasadach procesu i roli określonych organów procesowych.
Przenosząc te uwagi w realia sprawy podkreślić należy, że okoliczności zaistniałe w tej sprawie, a sygnalizowane we wniosku przez sąd właściwy, niewątpliwie mogłyby wywołać u postronnego, obiektywnego obserwatora takiego procesu wątpliwości, co do bezstronnego i obiektywnego przeprowadzenia postępowania odwoławczego we właściwym sądzie. Bez wątpienia status pracowniczy osoby pokrzywdzonej jak i podejrzewanej o popełnienie jednego z czynów, a zatem fakt ich zatrudnienia w sądzie właściwym do rozpoznania wniesionego zażalenia, prowadziłby do pojawienia się nie tylko u stron tego postępowania, ale także u postronnych i obiektywnych jego obserwatorów uzasadnionych wątpliwości co do możliwości bezstronnego i obiektywnego rozpoznania tej sprawy przez sąd. W tym układzie wniosek sądu jest uzasadniony.
Z tych względów uznając, że dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za przekazaniem sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, Sąd Najwyższy przekazał ją do Sądu Rejonowego w Dębicy.
[J.J.]
[a.ł]