POSTANOWIENIE
Dnia 12 marca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Błaszczyk
po rozpoznaniu w sprawie P. P.
oskarżonego z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k.
w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 12 marca 2025 r.,
wniosku zawartego w postanowieniu Sądu Okręgowego w Rzeszowie
z dnia 28 lutego 2025 r., sygn. akt II K 85/24
o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Okręgowemu
w Przemyślu.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 28 lutego 2025 r. Sąd Okręgowy w Rzeszowie, w sprawie sygn. akt II K 85/24, wystąpił do Sądu Najwyższego o przekazanie, w trybie art. 37 k.p.k., innemu sądowi równorzędnemu, sprawy oskarżonego P. P..
W uzasadnieniu postanowienia o wystąpieniu wskazano, że osobą, ściśle powiązaną ze spółką N. sp. z o.o., której prezesem był oskarżony, był także X. Y.. Ten ostatni, jak wskazano w uzasadnieniu postanowienia, jest byłym małżonkiem wiceprezesa Sądu Rejonowego w Rzeszowie X.1 Y.1 , z którą sędziowie Sądu Okręgowego w Rzeszowie pozostają w relacjach towarzyskich i zawodowych. Jednocześnie, podkreślono, że zawisłe w przeszłości w Sądzie Okręgowym i Rejonowym w Rzeszowie sprawy z udziałem X. Y. również były przekazywane do rozpoznania do innych sądów równorzędnych. W ocenie wnioskującego Sądu sytuacja tego rodzaju może stwarzać u postronnego obserwatora, przekonanie o braku warunków do rozpoznania sprawy w Sądzie Okręgowym w Rzeszowie w sposób obiektywny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Okręgowego w Rzeszowie jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie. Korzystanie z właściwości z delegacji przewidzianej ustawowo w przepisie art. 37 § 1 k.p.k. może nastąpić wyjątkowo, jako odstępstwo od konstytucyjnej zasady rozpoznania sprawy przez sąd właściwy (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) – i jedynie w sytuacji, gdy zostanie wykazane, że dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga takiego postąpienia.
Jak wskazano w postanowieniu ze sprawą powiązany jest były małżonek wiceprezesa Sądu Rejonowego w Rzeszowie, z którym zarówno sędziowie Sądu Rejonowego, jak i Okręgowego utrzymują relacje zawodowe i koleżeńskie. Wydanie orzeczenia w tej konkretnej sprawie mogłoby zatem rodzić podejrzenia, co do braku sprawiedliwego i obiektywnego rozstrzygnięcia.
Dla uniknięcia w takim wypadku zarzutów, które mogłyby rzutować na brak obiektywizmu i bezstronności przy rozpoznaniu sprawy, celowe jest, by była ona rozpoznana przez inny Sąd Okręgowy. Stanowisko takie jest zgodne z dotychczasową praktyką Sądu Najwyższego (vide: m. in. postanowienie z dnia 7 czerwca 2018 r., V KO 41/18). Mając na względzie zrozumiałą i przekonującą argumentację przedstawioną w uzasadnieniu wystąpienia Sądu właściwego miejscowo i rzeczowo do rozpoznania sprawy, uznać należało, że dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za przekazaniem sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu. Nic nie stoi obecnie na przeszkodzie, aby sądem tym był Sąd Okręgowy w Przemyślu, do którego ewentualny dojazd stron nie powinien stanowić przeszkody.
Z tych też wzgledów orzeczono jak w sentencji.
[J.J.]
[r.g.]