WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 16 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Siwek (przewodniczący)
SSN Paweł Kołodziejski (sprawozdawca)
SSN Igor Zgoliński
w sprawie G. C.
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 16 kwietnia 2025 r.,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść skazanego
od prawomocnego wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Tarnowie
z dnia 31 października 2023 r., sygn. akt II K 604/23
uchyla wyrok łączny w zaskarżonej części, tj. co do pkt I, II i III i w tym zakresie sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Tarnowie do ponownego rozpoznania.
[J.J.]
Paweł Kołodziejski Marek Siwek Igor Zgoliński
UZASADNIENIE
Wyrokiem łącznym z dnia 31 października 2023 r., sygn. akt II K 604/23, Sąd Rejonowy w Tarnowie ustalił, że G. C. został skazany prawomocnymi wyrokami:
1.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 7 października 2021 r., sygn. akt II K 721/21 za przestępstwo z art. 244 k.k. popełnione w dniu 22 grudnia 2020 r. na karę grzywny w wysokości 120 stawek dziennych po 10 zł każda, na poczet której zaliczono skazanemu okres zatrzymania od 17 maja 2021 r. od godz. 8:30 do dnia 17 maja 2021 r. do godz. 10:00 i uznano karę grzywny za wykonaną w wymiarze 20 zł;
2.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 24 marca 2022 r., sygn. akt II K 321/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione 21 sierpnia 2023 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym;
3.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 marca 2022 r., sygn. akt II K 372/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w okresie od 22 lutego 2022 r. do 24 lutego 2022 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 24 lutego 2022 r. od godz. 16:35 do dnia 25 lutego 2022 r. do godz. 13:01;
Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 19 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 245/23 w miejsce kar jednostkowych ograniczenia wolności wymierzonych w sprawach sygn. akt II K 372/22 i sygn. akt II K 321/22 wymierzono karę łączną 10 miesięcy ograniczenia wolności polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 24 lutego 2022 r. od godz. 16:35 do dnia 25 lutego 2022 r. do godz. 13:01;
4.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 10 sierpnia 2022 r., sygn. akt II K 975/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w nieustalonym dniu w okresie od 1 listopada do 30 listopada 2021 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata;
5.Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 12 września 2022 r., sygn. akt II K 344/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. i art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. i art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione od 11 lipca 2021 r. do nieustalonego dnia listopada 2021 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata oraz grzywnę w wysokości 120 stawek dziennych po 20 zł każda;
6.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 26 września 2022 r., sygn. akt II K 1265/22 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełnione w okresie od 23 maja 2022 r. do 19 lipca 2022 r. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności przy zobowiązaniu do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym, na poczet której zaliczono okres zatrzymania skazanego od 19 lipca 2022 r. od godz. 18:50 do dnia 20 lipca 2022 r. do godz. 12:30.
Postanowieniem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 6 października 2023 r., sygn. akt XI Ko 3589/23 uznano, że kara 6 miesięcy ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym ulega zamianie na karę 1 miesiąca ograniczenia wolności polegająca na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym;
7.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 3 października 2022 r., sygn. akt II K 705/22 za przestępstwo:
1.z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w bliżej ustalonych dniach w okresie od 26 lipca 2021 r. do 5 sierpnia 2021 r. na karę 1 roku pozbawienia wolności,
2.z art. 278 § 1 k.k. i art. 289 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. popełnione w okresie od nocy z 31 lipca 2021 r. na 1 sierpnia 2021 r. do nieustalonego dnia w okresie od 1 października 2021 r. do 25 października 2021 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności.
W miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności wymierzono skazanemu karę łączną 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 7 lutego 2022 r. od godz. 10:15 do dnia 7 lutego 2022 r. do godz. 13:00;
3.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 18 stycznia 2023 r., sygn. akt II K 2037/22 za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. popełnione w dniu 26 października 2022 r. na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności w postaci wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godzin w stosunku miesięcznym i środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 5 lat;
4.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 16 lutego 2023 r., sygn. akt II K 72/23 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 21 grudnia 2022 r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;
5.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 marca 2023 r., sygn. akt II K 2079/22 za przestępstwo:
1.z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 17 listopada 2022 r. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,
2.z art. 62 ust. 1 i ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione w dniu 17 listopada 2022 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności.
W miejsce jednostkowych kar pozbawienia wolności wymierzono skazanemu karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres zatrzymania od dnia 17 listopada 2022 r. od godz. 19:10 do dnia 17 listopada 2022 r. do godz. 23:40.
Wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 19 kwietnia 2023 r. sygn. akt II K 245/23 w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności wymierzonych w sprawach sygn. akt II K 72/23 i sygn. akt II K 2079/22 wymierzono karę łączną 10 miesięcy pozbawienia wolności;
3.Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 2 czerwca 2023 r., sygn. akt II K 283/23 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w nieustalonym dniu pomiędzy 1 marca 2022 r. a 30 kwietnia 2022 r. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,
a następnie:
1.na mocy art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 87 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w miejsce kar jednostkowych ograniczenia wolności orzeczonych w wyrokach sygn. akt II K 321/22 i II K 372/22 oraz w miejsce kar pozbawienia wolności orzeczonych w sprawie II K 705/22 wymierzył skazanemu G. C. karę łączną 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;
2.na mocy art. 577 k.p.k. na poczet wymierzonej skazanemu w pkt I kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres zatrzymania w sprawie sygn. akt II K 372/22 od dnia 24 lutego 2022 r. od godz. 16:35 do dnia 25 lutego 2022 r. do godz. 13:01, okres zatrzymania w sprawie sygn. akt II K 705/22 od dnia 7 lutego 2022 r. od godz. 10:15 do dnia 7 lutego 2022 r. do godz. 13:00 oraz okres dotychczas odbytej kary pozbawienia wolności w sprawie II K 705/22 od dnia 21 grudnia 2022 r.;
3.na mocy art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 91 § 2 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w wyrokach sygn. akt II K 975/22 Sądu Rejonowego w Tarnowie i sygn. akt II K 344/22 Sądu Rejonowego w Brzesku wymierzył skazanemu G. C. karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, a na mocy art. 89 § 1 k.k. i art. 69 § 1 i § 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby 2 lat, zaś na mocy art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązał skazanego w okresie próby do informowania sądu o przebiegu okresu próby z częstotliwością jeden raz na sześć miesięcy;
4.na mocy art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. i art. 87 § 1 k.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w miejsce kary jednostkowej ograniczenia wolności orzeczonej w wyroku sygn. akt II K 2037/22 oraz w miejsce kar jednostkowych pozbawienia wolności orzeczonych w sprawach II K 72/23, II K 2079/22 i II K 283/23 wymierzył skazanemu G. C. karę łączną 11 miesięcy pozbawienia wolności;
5.wskazał, że w pozostałym zakresie pozostawia połączone wyroki do odrębnego wykonania;
6.umorzył postępowanie w zakresie wydania wyroku łącznego odnośnie kar wymierzonych w sprawach II K 721/21 i II K 1265/22;
7.zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy skazanego zwrot kosztów obrony udzielonej skazanemu z urzędu;
8.zwolnił skazanego w całości od obowiązku zapłaty kosztów sądowych związanych z wydaniem wyroku łącznego.
Przedmiotowe orzeczenie nie zostało zaskarżone przez żadną ze stron postępowania i uprawomocniło się z dniem 8 listopada 2023 r.
W dniu 31 października 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynęła kasacja Prokuratora Generalnego, który powyższy wyrok łączny zaskarżył w zakresie rozstrzygnięć zawartych w punktach I, II i III na niekorzyść skazanego G. C. . Prokurator Generalny podniósł zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku naruszenia przepisów prawa procesowego i materialnego, tj. art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., poprzez dokonanie nieprawidłowej oceny prawomocnych wyroków skazujących, wydanych wobec skazanego G. C. , w kontekście istnienia warunków do orzeczenia w punkcie I wyroku łącznego – w oparciu o przepisy art. 85 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym od 24 czerwca 2020 r., art. 86 § 1 k.k. w brzmieniu obowiązującym w okresie od 24 czerwca 2020 r. do 30 września 2023 r. i art. 87 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. – kary łącznej 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności, w następstwie zaniechania ustalenia w prawidłowy sposób, w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, który winien ulec poszerzeniu zgodnie z regułami określonymi w art. 366 § 1 k.p.k. i art. 410 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k., a czego nie uczyniono z naruszeniem tych przepisów, o niezbędne informacje z postępowań wykonawczych, przesłanek do orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym i niezasadnego objęcia odrębnym węzłem kary łącznej jednostkowych kar pozbawienia wolności, wymierzonych temu skazanemu wyrokami: Sądu Rejonowego w Tarnowie w sprawie o sygn. akt II K 975/22 i Sądu Rejonowego w Brzesku w sprawie o sygn. akt II 344/22 oraz orzeczenia w punkcie III wyroku łącznego kary łącznej roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata w sytuacji, gdy w dacie wydania wyroku łącznego, wykonanie ww. kar zostało prawomocnie zarządzone, co w konsekwencji skutkowało nieuzasadnionym odstąpieniem od objęcia tych kar węzłem kary łącznej wraz z podlegającymi łączeniu karami, o których mowa w punkcie I wyroku łącznego, tj. karami orzeczonymi wyrokami Sądu Rejonowego w Tarnowie: z dnia 24 marca 2022 r., sygn. akt II K 321/22, z dnia 29 marca 2022 r. sygn. akt II K 372/22 oraz z dnia 3 października 2022 r., sygn. akt II K 705/22, jak i rażącą obrazą przepisów prawa materialnego – art. 85 § 1 k.k. oraz art. 89 § 1 k.k.
W konsekwencji wniósł o uchylenie wyroku Sądu Rejonowego w Tarnowie w zaskarżonej części i przekazanie w tym zakresie sprawy temu sądowi do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja okazała się zasadna w stopniu oczywistym, co uzasadniało jej rozpoznanie na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k. i uwzględnienie w całości.
Na wstępie należy zauważyć, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie miały przepisy prawa materialnego w brzmieniu obowiązującym od dnia 24 czerwca 2020 r. do dnia 30 września 2023 r. Żaden z przypisanych skazanemu prawomocnymi wyrokami czynów nie został bowiem popełniony przed 24 czerwca 2020 r., a wszystkie wyroki skazujące uprawomocniły się w okresie od 15 października 2021 r. do 10 czerwca 2023 r. (vide art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw; Dz.U. poz. 2600). Zatem zgodnie z art. 85 § 1 k.k. sąd zobowiązany był do wydania wyroku łącznego wobec osoby skazanej różnymi wyrokami, „jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu”. W realiach niniejszej sprawy Sąd Rejonowy w Tarnowie trafnie ustalił, że „pierwszym” chronologicznie wyrokiem będzie wyrok Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 24 marca 2022 r., w sprawie o sygn. akt II K 321/22. Jednocześnie zgodnie z art. 87 § 1 k.k. prawidłowo połączył jednostkową karę ograniczenia wolności orzeczoną powyższym wyrokiem z karami ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczonymi odpowiednio wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 29 marca 2022 r., w sprawie o sygn. akt II K 372/22 i wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 3 października 2022 r. w sprawie o sygn. akt II K 705/22. W obu tych sprawach skazany popełnił przestępstwa zanim zapadł wyrok w sprawie II K 321/22, tj. w okresie od 22 lutego 2022 r. do 24 lutego 2022 r. (II K 372/22) oraz w okresie od 26 lipca 2021 r. do 5 sierpnia 2021 r. i z 31 lipca 2021 r. na 1 sierpnia 2021 r. (II K 705/22). Jednakże tym samym węzłem kary łącznej powinny być objęte także wyroki Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 10 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt II K 975/22 oraz Sądu Rejonowego w Brzesku z dnia 12 września 2022 r. w sprawie o sygn. akt II K 344/22. Również i w tym przypadku skazany popełnił przestępstwa zanim zapadł wyrok w sprawie II K 321/22, tj. od 1 listopada 2021 r. do 30 listopada 2021 r. (II K 975/22), oraz od 11 lipca 2021 r. do nieustalonego dnia listopada 2021 r. (II K 344/22), a orzeczone kary podlegały łączeniu.
Z akt sprawy wynika bowiem, że postanowieniem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 11 września 2023 r., w sprawie o sygn. akt XI Ko 1924/23 na podstawie art. 75 § 1 k.k. zarządzono wobec skazanego G. C. wykonanie kary 4 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 10 sierpnia 2022 r. w sprawie o sygn. akt II K 975/22 (k. 71). Postanowienie to uprawomocniło się w dniu 3 października 2023 r. (k. 31-31v akt sprawy XI Wzaw 147/22), a więc przed datą wydania zaskarżonego wyroku łącznego. Z kolei postanowieniem Sądu Rejonowego w Tarnowie z dnia 11 września 2023 r. w sprawie o sygn. akt XI Ko 1942/23 na podstawie art. 75 § 1 k.k. zarządzono wobec ww. wykonanie kary 10 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Brzesku w sprawie o sygn. akt II K 344/22. Orzeczenie to uprawomocniło się w dniu 27 września 2023 r. (k. 56-56v akt sprawy XI Wzaw 91/23), a zatem również przed datą wyrokowania przez Sąd Rejonowy w Tarnowie w przedmiocie wyroku łącznego. Zgodnie z art. 366 § 1 k.p.k. i art. 410 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k. obowiązkiem sądu przed wydaniem wyroku łącznego jest wyjaśnienie wszystkich okoliczności pozwalających na dokładne ustalenie, czy zachodzą warunki do wydania wyroku łącznego, a jeśli tak, to które z wcześniejszych wyroków zawierających kary podlegające łączeniu powinny być objęte tym wyrokiem łącznym (zob. m.in. wyrok SN z dnia 16 października 2014 r., II KK 270/14). Wiązać się do może z koniecznością pozyskania właściwych akt wykonawczych, względnie informacji o ewentualnych decyzjach w przedmiocie wykonania kar warunkowo zawieszonych. Czynności tych Sąd Rejonowy w Tarnowie jednak zaniechał, czym pozbawił się możliwości prawidłowej oceny rodzaju kar orzeczonych wobec skazanego w sprawach II K 975/22 Sądu Rejonowego w Tarnowie oraz II K 344/22 Sądu Rejonowego w Brzesku.
Nie budzi wątpliwości, że wyrok skazujący na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania zachowuje ten charakter, o ile po jego wydaniu, a najpóźniej w terminie określonym w art. 75 § 4 k.k., tj. 6 miesięcy od zakończenia okresu próby (od 1 października 2023 r. – w terminie roku), nie dojdzie do zarządzenia wykonania kary. Tego rodzaju rozstrzygnięcie, unicestwiając warunkowe zawieszenie zmienia kategorię skazania. Od tego czasu jest to już skazanie na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia i tak należy je postrzegać w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego. Jeśli bowiem w wyroku skazującym uzależniono egzystencję warunkowego zawieszenia wykonania kary od zachowania się skazanego w okresie próby, to decyzja procesowa podjęta w tym względzie w postępowaniu wykonawczym ma takie samo znaczenie, jak rozstrzygnięcie zawarte w wyroku (zob. postanowienie SN z dnia 3 października 2005 r., V KK 128/05, OSNKW 2005, nr 12, poz. 119; wyrok SN z dnia 2 września 2020 r., II KK 146/20). W tej sytuacji rację ma Prokurator Generalny, że kary pozbawienia wolności orzeczone wobec G. C. w sprawach II K 975/22 Sądu Rejonowego w Tarnowie oraz II K 344/22 Sądu Rejonowego w Brzesku winny zostać objęte węzłem kary łącznej z karami ograniczenia wolności i karami pozbawienia wolności, o których mowa w punkcie I zaskarżonego wyroku łącznego. Jednocześnie ukształtowanie wymiaru kary łącznej orzeczonej w punkcie III zaskarżonego wyroku łącznego było nietrafne i zapadło z rażącą obrazą art. 89 § 1 k.k. Sąd nie mógł bowiem zawiesić wykonania kary łącznej pozbawienia wolności, skoro jak wskazano wszystkie kary wymierzone za zbiegające się przestępstwa mają status kar pozbawienia wolności o charakterze bezwzględnym.
Reasumując, zaniechanie prawidłowego ustalenia przez Sąd Rejonowy w Tarnowie, wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 568a § 1 pkt 2 k.p.k., przesłanek do orzeczenia kary łącznej w wyroku łącznym, w oparciu o materiał dowodowy, który winien ulec poszerzeniu zgodnie z regułami określonymi w art. 366 § 1 k.p.k. i art. 410 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k., skutkowało w realiach przedmiotowej sprawy obrazą art. 85 § 1 k.k. i art. 89 § 1 k.k. Powyższe uchybienia miały charakter rażący i wywarły istoty wpływ na treść zaskarżonego wyroku. Z tych też względów Sąd Najwyższy uchylił wyrok łączny Sądu Rejonowego w Tarnowie w zaskarżonej części, tj. co do pkt I, II i III i w tym zakresie sprawę przekazał temu sądowi do ponownego rozpoznania. Sąd Rejonowy w Tarnowie przy ponownym rozpoznaniu sprawy w przekazanym zakresie weźmie pod uwagę powyższe uwagi i respektując je prawidłowo ukształtuje karę łączną, przestrzegając zasad jej wymiaru.
Mając na względzie powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
[J.J.]
[a.ł]
Paweł Kołodziejski Marek Siwek Igor Zgoliński