POSTANOWIENIE
Dnia 5 marca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie A.K.
skazanego z art. 197 § 1 k.k. w zb. z art. 199 § 2 k.k. i art. 200 § 1 k.k.
w zw. z art. 12 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 5 marca 2025 r.,
wniosku obrońcy o wyłączenie SSN P.K .od udziału w sprawie sygn. akt III KK 550/24,
na podstawie art. 42 § 4 k.p.k. w zw. z art. 41 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
wyłączyć sędziego Sądu Najwyższego P.K. od udziału w sprawie sygn. akt III KK 550/24.
UZASADNIENIE
W dniu 14 lipca 2022 r. do Sądu Najwyższego wpłynęła kasacja obrońcy A.K. od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 13 kwietnia 2022 r., sygn. akt III Ka 1/21, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Łańcucie z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 3/17, którym A.K. został skazany na karę łączną 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności za przypisane mu czyny przeciwko wolności seksualnej i obyczajności.
Sprawa ta została zarejestrowana pod sygnaturą III KK 187/23 i zarządzeniem Prezesa Izby Karnej z dnia 18 kwietnia 2023 r., przydzielona do referatu SSN R.W.
Postanowieniem z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. akt III KK 187/23, Sąd Najwyższy oddalił kasację obrońcy jako oczywiście bezzasadną.
Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 23 października 2024 r., sygn. akt III KO 88/24, na podstawie art. 542 § 3 k.p.k. w zw. z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. wznowił postępowania kasacyjne w sprawie A.K., uchylił postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2023 r., sygn. akt III KK 187/23 i przekazał kasację obrońcy skazanego Sądowi Najwyższemu Izbie Karnej do ponownego rozpoznania.
Po ponownym zarejestrowaniu sprawy – pod sygnaturą obecną, a więc III KK 550/24 – została ona przydzielona zarządzeniem Prezesa Izby Karnej z dnia 30 października 2024 r. do referatu SSN M.B.
Sąd Najwyższy, na wniosek obrońcy skazanego, postanowieniem z dnia 17 stycznia 2025 r., wyłączył SSN M.B. od udziału w niniejszej sprawie.
Na podstawie zarządzenia Prezesa Izby Karnej z dnia 20 stycznia 2025 r. sprawa III KK 550/24 została przydzielona następnie do referatu SSN A.R.
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2025 r. Sąd Najwyższy wyłączył SSN A.R. od udziału w niniejszej sprawie.
W dniu 13 lutego 2025 r., zarządzeniem Prezesa Izby Karnej sprawa z kasacji obrońcy A.K. została przydzielona do referatu SSN P.K.
W tym samym dniu obrońca wystąpił z wnioskiem o wyłączenie SSN P.K. od rozpoznania sprawy sygn. akt III KK 550/24 w związku z istnieniem uzasadnionych wątpliwości co do jego bezstronności, wynikających z wady powołania tego sędziego na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego oraz w celu zapobieżenia wydaniu orzeczenia obarczonego bezwzględną przyczyną odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie. Opiera się bowiem na okolicznościach kwestionujących bezstronność wyznaczonego do rozpoznania sprawy sędziego Sądu Najwyższego, a związanych z jego powołaniem na urząd sędziego Sądu Najwyższego w dotkniętej wadą prawną procedurze z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa, ukształtowanej, na podstawie ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r., w sposób niezgodny z Konstytucją Rzeczpospolitej Polskiej, które w odniesieniu do sędziów Sądu Najwyższego skutkuje każdorazowo uznaniem Sądu z ich udziałem za nienależycie obsadzony (por. Uchwała trzech połączonych Izb Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020 r., BSA I-4110-1/20). Wynika to z wyjątkowego statusu sędziów Sądu Najwyższego i kluczowych kompetencji tego Sądu, mającego gwarantować niezakłócone, prawidłowe funkcjonowanie demokratycznego państwa prawnego oraz obiektywny standard niezależności, niezawisłości i bezstronności orzekania (por. ibidem).
Z tego względu wielokrotnie już Sąd Najwyższy wskazywał na potrzebę wyłączenia sędziego SN P.K. od rozpoznania spraw z uwagi na brak przymiotu niezawisłości i bezstronności (por. m.in. postanowienie SN z dnia 20 maja 2024 r., III KK 27/24 czy postanowienie SN z dnia 22 listopada 2022 r., V KK 485/21). Sąd Najwyższy w niniejszym składzie w pełni ten pogląd aprobuje i uznaje za własny.
W tym stanie rzeczy, mając nadto na uwadze, że wielokrotnie już w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyrażano pogląd, iż w sytuacji wystąpienia ryzyka nieprawidłowej obsady sądu uzasadnione jest zastosowanie instytucji wyłączenia sędziego (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 8 czerwca 2022 r., V KO 43/22; z dnia 23 czerwca 2022 r., II KO 48/22; z dnia 28 lipca 2022 r., V KO 69/22; z dnia 25 listopada 2021 r., I CSKP 524/21; z dnia 16 września 2022 r., III KK 339/22), należało uwzględnić wniosek o wyłączenie sędziego Sądu Najwyższego P.K. od udziału w niniejszej sprawie.
[WB]
[a.ł]