Sygn. akt III KK 426/18

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 lipca 2019 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Marek Pietruszyński
SSN Andrzej Tomczyk (sprawozdawca)

Protokolant Jolanta Grabowska

przy udziale prokuratora Prokuratury Krajowej Barbary Nowińskiej,
w sprawie K. K.
oskarżonego z art. 279 § 1 k.k.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 17 lipca 2019 r.
kasacji wniesionej przez Ministra Sprawiedliwości-Prokuratora Generalnego - na niekorzyść
od wyroku Sądu Rejonowego w C.
z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. akt II K (…),

uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze i przekazuje sprawę w tym zakresie Sądowi Rejonowemu w C. do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2017 r. Prokurator Rejonowy w C. wystąpił do Sądu Rejonowego w C. z aktem oskarżenia przeciwko K. K. i T. Ż., oskarżając ich o to, że: „w dniu 4 listopada 2016 r. w C. ul. F.. działając wspólnie i w porozumieniu i według określonego podziału ról z inną ustaloną osobą, co do której materiały wyłączono do odrębnego postępowania, dokonali kradzieży z włamaniem do mieszkania nr 33 w ten sposób, że przy użyciu wcześniej bezprawnie zabranego oryginalnego klucza weszli do jego wnętrza, skąd zabrali w celu przywłaszczenia laptop marki T. nr seryjny (…), telefon komórkowy H. nr (…) i telefon komórkowy marki M. nr (…), gdzie łączna wartość strat wyniosła 2470 zł na szkodę J. L. ”, tj. o przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. (k. 94, 95-96 akt o sygn. II K (…)).

Wyrokiem z dnia 20 lipca 2017 r., sygn. akt II K (…), Sąd Rejonowy w C.:

uznał oskarżonego K. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, tj. przestępstwa z art. 279 § 1 k.k. i na podstawie tego przepisu wymierzył mu na karę roku pozbawienia wolności, której wykonanie na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k. warunkowo zawiesił na okres próby 3 (trzech) lat, oddając go w tym czasie pod dozór kuratora sądowego.

Wyrok nie został zaskarżony przez żadną ze stron i wobec K. K. uprawomocnił się 28 lipca 2017 r.

Kasację od tego wyroku, w części dotyczącej orzeczenia o karze, wniósł na niekorzyść K. K. Minister Sprawiedliwości – Prokurator Generalny, zarzucając:

„rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa karnego materialnego, a mianowicie art. 69 § 1 k.k. polegające na warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej kary 1 roku pozbawienia wolności na okres 3 lat próby, podczas gdy w czasie popełnienia przypisanego K. K. przestępstwa był on osobą skazaną na karę pozbawienia wolności”.

W konkluzji autor kasacji wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C..

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zasadnie autor kasacji przypomniał, że zgodnie z treścią art. 69 § 1 k.k. obowiązującą od 1 lipca 2015 r., sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze nieprzekraczającym roku, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa nie był skazany na karę pozbawienia wolności.

W rozpoznawanej sprawie wymóg ten nie został spełniony. Z analizy dołączonej do akt sprawy informacji o osobie z Krajowego Rejestru Karnego wynika bowiem, że K. K. wyrokiem Sądu Rejonowego w C. z dnia 24 listopada 2011 r., w sprawie o sygn. II K (…), skazany został za czyn z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat. Postanowieniem z dnia 8 października 2013 r. zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, którą skazany odbywał w okresie od dnia 6 maja 2014 r. do dnia 6 września 2014 r. z zaliczeniem okresu dozoru elektronicznego od dnia 21 lutego 2014 r. do dnia 23 kwietnia 2014 r. Z tego wynika, że zatarcie skazania w sprawie II K (…) nastąpi po 10 latach od wykonania kary.

Tym samym, K. K. zarówno w czasie popełnienia przestępstwa jak i w czasie orzekania był skazany na karę pozbawienia wolności, co wykluczało zastosowanie instytucji określonej w art. 69 § 1 k.k.

Warunkowe zawieszenie wykonania orzeczonej wobec K. K. zaskarżonym wyrokiem kary pozbawienia wolności nastąpiło więc z rażącą i mającą istotny wpływ na jego treść obrazą przepisu prawa materialnego wskazanego w zarzucie kasacji i spowodowało konieczność uchylenia go w zaskarżonej części oraz przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w C., który – orzekając powtórnie – postąpi zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Z przytoczonych powodów Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.