POSTANOWIENIE
Dnia 7 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Antoni Bojańczyk
w sprawie J. B. ,
uniewinnionego od zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 77 § 2 k.k.s.
w zw. z art. 6 § 2 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 7 kwietnia 2025 r.
wniosku pełnomocnika z urzędu o uzupełnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2025 r. w przedmiocie przyznania wynagrodzenia za udzielenie oskarżycielowi posiłkowemu pomocy prawnej w postępowaniu kasacyjnym
na podstawie art. 626 § 2 k.p.k. w zw. z § 17 ust. 4 pkt 2 i § 24 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2024 r. poz. 763)
p o s t a n o w i ł:
uzupełniająco zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. B., Kancelaria Adwokacka w R., kwotę 885,60 zł (osiemset osiemdziesiąt pięć złotych i sześćdziesiąt groszy) – w tym 23% podatku od towarów i usług – tytułem wynagrodzenia za sporządzenie odpowiedzi na kasację.
UZASADNIENIE
W dniu 10 czerwca 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo (przewodnie) z Sądu Okręgowego w Rzeszowie III Wydziału Karnego Odwoławczego sporządzone w sprawie o sygn. akt III Ka 583/23, do którego załączono przedstawioną przez pełnomocnika z urzędu oskarżyciela posiłkowego – B. Sp. z o.o. z siedzibą w L. odpowiedź na kasację oskarżyciela publicznego – Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie od wyroku Sądu Okręgowego w Rzeszowie z dnia 1 grudnia 2023 r., sygn. III Ka 583/23, zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Rzeszowie z dnia 17 maja 2023 r., sygn. II K 999/21, w ślad za aktami o sygn. III WKK 6/24. W punkcie 2 odpowiedzi na kasację pełnomocnik zawarła wniosek o zasądzenie od Skarbu Państwa na jej rzecz wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu podmiotowi pociągniętemu posiłkowo do odpowiedzialności B. Sp. z o.o. z siedzibą w L. w postępowaniu kasacyjnym przed Sądem Najwyższym z zastosowaniem stawek minimalnych przewidzianych dla pełnomocników z wyboru, określonych w rozporządzeniu w sprawie opłat za czynności adwokackie, oświadczając, że koszty te nie zostały poniesione w całości ani w części przez reprezentowany podmiot (k. 13-15).
Postanowieniem z dnia 8 stycznia 2025 r. Sąd Najwyższy pozostawił kasację bez rozpoznania (pkt 1) i obciążył Skarb Państwa kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego (pkt 2) (k. 38-39). W orzeczeniu tym rozstrzygnięto zatem co do zasady o kosztach sądowych związanych z postępowaniem kasacyjnym, jednak nie rozstrzygnięto w przedmiocie zasądzenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
W piśmie z dnia 21 stycznia 2025 r., ponowionym w dniu 4 i 14 marca 2025 r. (data stempla pocztowego), pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego wystąpiła z wnioskiem o uzupełnienie postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2025 r. (błędnie datowanego na dzień 18 grudnia 2024 r.) o wynagrodzenie tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, o przyznanie którego wnosiła w odpowiedzi na kasację (k. 43, 54 i 55).
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zgodnie z art. 626 § 2 k.p.k., jeśli w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie nie zamieszczono rozstrzygnięcia o kosztach, jak również, gdy zachodzi konieczność dodatkowego ustalenia ich wysokości lub rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wykonawczego, orzeczenie w tym przedmiocie wydaje odpowiednio sąd pierwszej instancji, sąd odwoławczy, a w zakresie dodatkowego ustalenia wysokości kosztów także referendarz sądowy właściwego sądu. Przepis ten znajduje zastosowanie w postępowaniu kasacyjnym w związku z wyraźnym odesłaniem przez art. 637a k.p.k.
Jak wskazano wyżej, w postanowieniu kończącym postępowanie kasacyjne w niniejszej sprawie rozstrzygnięto co do zasady o kosztach sądowych związanych z tym postępowaniem, jednak nie rozstrzygnięto o wynagrodzeniu związanym ze sporządzeniem odpowiedzi na kasację. Stosownie natomiast do treści art. 29 ust. 1 ustawy z 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze, koszty nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ponosi Skarb Państwa. W tej sytuacji, skoro adw. M. B., wyznaczona pełnomocnikiem z urzędu oskarżyciela posiłkowego – B. Sp. z o.o. z siedzibą w L., po zapoznaniu się aktami sprawy sporządziła w niniejszej sprawie odpowiedź na kasację, a wynagrodzenie z tytułu tych czynności świadczonych w ramach udzielania przez adwokat pomocy prawnej z urzędu – zgłoszone w odpowiedzi na kasację zawierającej wniosek o jego zasądzenie – nie zostało przez ww. podmiot uiszczone choćby w części, to należało wniosek uwzględnić, ustalając należną wysokość wynagrodzenia.
W rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz. U. z 2024 r. poz. 763, dalej cyt. jako rozporządzenie) nie wyszczególniono czynności w postaci sporządzenia i wniesienia odpowiedzi na kasację. Jednak najbardziej zbliżona swym charakterem do czynności sporządzenia odpowiedzi na kasację jest czynność polegająca na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia kasacji (§ 17 ust. 4 pkt 2 i § 5 rozporządzenia). Dlatego należało na tej właśnie podstawie ustalić wysokość należnego wynagrodzenia pełnomocnikowi z urzędu w tej sprawie, które powinno w związku z tym wynosić 720 zł (§ 17 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia). Jednocześnie z § 4 ust. 3 rozporządzenia wynika, że opłatę podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług, którego stawka wynosi obecnie 23%.
Kierując się powyższym, Sąd Najwyższy uzupełniająco przyznał adw. M. B. wynagrodzenie za sporządzenie odpowiedzi na kasację w kwocie 720 zł. Kwotę tę należało następnie powiększyć o obowiązującą stawkę podatku od towarów i usług, ustalając wysokość wynagrodzenia opiewają na kwotę określoną w części dyspozytywnej postanowienia.
[J.J.]
[a.ł]]