POSTANOWIENIE
Dnia 16 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie P. R.
skazanego z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 3 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 16 kwietnia 2025 r.
wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania prawomocnego orzeczenia
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k. a contrario
p o s t a n o w i ł
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Zgodnie z art. 9 § 1 i 2 k.k.w. postępowanie wykonawcze wszczynane jest bezzwłocznie, gdy orzeczenie stanie się wykonalne, co w wypadku wyroków następuje z chwilą ich uprawomocnienia. Sąd Najwyższy może, w razie wniesienia kasacji, od tej zasady wyjątkowo odstąpić i wstrzymać wykonanie zaskarżonego orzeczenia, jeżeli zaistnieją szczególne okoliczności powodujące, że prowadzenie postępowania wykonawczego w danej sprawie pociągnęłoby za sobą dla skazanego dolegliwe i w zasadzie nieodwracalne skutki. Jednocześnie, w kasacji powinna zostać przedstawiona argumentacja wskazująca na wysoki stopień prawdopodobieństwa, że zawarte w niej zarzuty zostaną uwzględnione.
Nie wypowiadając się wiążąco co do prawdopodobieństwa uwzględnienia podniesionych w kasacji obrońcy zarzutów naruszenia przepisów prawa procesowego, które zostaną rozważone na rozprawie, stwierdzić należy, że prima facie nie jest ono ponadprzeciętnie duże. Brak jest również na obecnym etapie postępowania podstaw do przyjęcia wystąpienia w sprawie uchybień stanowiących bezwzględne przyczyny odwoławcze (za takie nie można uznać także orzekania w Sądzie I instancji SSO X. Y.) ani innych szczególnych okoliczności przemawiających za wstrzymaniem wykonania orzeczenia, które, biorąc pod uwagę treść zarzutów kasacyjnych, skłaniałyby do uwzględnienia wniosku obrońcy.
Sąd Najwyższy nie podziela przy tym obaw obrońcy o wykonanie znacznej części orzeczonej wobec P. R. kary jeszcze przed merytorycznym rozpoznaniem kasacji. Nawet zakładając, że termin rozprawy kasacyjnej okaże się stosunkowo oddalony w czasie od momentu wniesienia kasacji (z uwagi na obciążenie Sądu Najwyższego znaczną ilością spraw) to, biorąc pod uwagę wysokość orzeczonej kary (12 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności), sygnalizowane niebezpieczeństwo nie zachodzi.
Z powyższych względów Sąd Najwyższy nie znalazł podstaw do odstąpienia od zasady natychmiastowej wykonalności wyroków i postanowił jak na wstępie.
[SOP]
[r.g.]