ZARZĄDZENIE
Dnia 7 marca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
Prezes SN Zbigniew Kapiński
W związku z wnioskiem o zbadanie spełnienia przez SSN I.Z. wymogów niezawisłości i bezstronności z uwzględnieniem okoliczności towarzyszących powołaniu i postępowania po powołaniu na podstawie art. 429 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 § 6-9 i 24 uSN,
stwierdziwszy, że:
- wniosek pochodzi od strony postępowania przed Sądem Najwyższym – skazanego (art. 29 § 7 uSN),
- został sporządzony, podpisany i wniesiony przez obrońcę skazanego (art. 871 § 1 k.p.c. w zw. z art. 29 § 8 zd. czwarte uSN),
- z zachowaniem terminu tygodniowego (art. 29 § 8 zd. pierwsze uSN) i
- czyni zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego (art. 119 § 1 k.p.k. w zw. z art. 29 § 9 i 24 uSN),
1) wniosek odrzucić;
2) odpis zarządzenia doręczyć obrońcy i skazanemu oraz dołączyć do akt III KK 439/23;
3) o wniosku i o wydanym zarządzeniu zawiadomić SSN I.Z.;
4) zakreślić sprawę w repertorium KB jako zakończoną w inny sposób.
UZASADNIENIE
Kodeks postępowania karnego nie przewiduje w niniejszym wypadku obowiązku sporządzenia uzasadnienia, gdyż zarządzenie to jest niezaskarżalne (por. art. 99 § 2 k.p.k.). Jednakże – z uwagi na odrzucenie wniosku – należało je sporządzić.
Wniosek nie spełnia wszystkich wymaganych prawem wymogów, nie wskazuje bowiem na sposób postępowania sędziego po powołaniu oraz tego, jak okoliczności związane z powołaniem oraz sposób postępowania sędziego po powołaniu – w rozumieniu art. 29 § 5 i n. uSN – miałyby wpływać na naruszenie standardu niezawisłości lub bezstronności w okolicznościach tej konkretnej sprawy. Za spełnienie tego wymogu ustawowego nie sposób uznać powoływanej przez wnioskodawcę okoliczności wystąpienia bezwzględnej przyczyny odwoławczej, albowiem oznaczałoby to, że taki wpływ występuje w każdej sprawie, niezależnie od jej okoliczności. To z kolei stałoby w sprzeczności z treścią i celem art. 29 § 5 uSN. Analogicznie należy odnieść się do wskazania przez wnioskodawcę tego, że wniesiona kasacja pochodzi od Prokuratora Generalnego. Oznaczałoby to bowiem, że w każdej takiej sprawie sędzia musiałby podlegać wyłącznie, a to jest sprzeczne z obowiązkiem skonkretyzowania wpływu na okoliczności tej konkretnej sprawy. Z kolei za postępowanie sędziego po powołaniu nie może w żaden sposób służyć wskazanie – tu także ogólnie – na orzekanie przez tego sędziego, w tym i nieskładanie żądania wyłączenia od rozpoznania sprawy. To bowiem należy do podstawowych obowiązków każdego sędziego.
W niniejszej sprawie brak było podstaw, aby o odrzuceniu wniosku zawiadomić Okręgową Radę Adwokacką. Artykuł 29 § 11 uSN przewiduje co prawda obligatoryjne zawiadomienie organu samorządu zawodowego w razie odrzucenia wniosku złożonego w postępowaniu przed Sądem Najwyższym. Przepis ten jednak odnosi się wyłącznie do pełnomocników, nie obejmuje swoim zakresem obrońców. Prawodawca w ustawie o Sądzie Najwyższym rozróżnia bowiem role procesowe, jakie w postępowaniu przed tym Sądem mogą pełnić adwokaci i radcowie prawni, wskazując wyraźnie w art. 85 § 2 uSN zarówno pełnomocników, jak i obrońców. Brak jest w takiej sytuacji jakichkolwiek racjonalnych podstaw, aby w wypadku art. 29 § 11 uSN sformułowanie „pełnomocnik” rozumieć szerzej aniżeli w art. 85 § 2 uSN, jako obejmujące także obrońcę. W takiej sytuacji w postępowaniu prowadzonym przed Sądem Najwyższym na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego zawiadomienie organu samorządu zawodowego, do którego należy obrońca, w razie złożenia przez niego wniosku o przeprowadzenie testu niezależności, który został odrzucony (art. 29 § 10 uSN), możliwe jest jedynie w razie stwierdzenia przesłanek określonych w art. 20 § 1 k.p.k., a te w niniejszej sprawie nie zostały spełnione.
Na niniejsze zarządzenie zażalenie nie przysługuje
[WB]
[a.ł]