III CZ 243/23

POSTANOWIENIE

24 października 2023 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Mariusz Załucki

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 24 października 2023 r. w Warszawie
zażalenia M. B.
na wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
z 18 października 2022 r., I ACa 619/22 (I ACz 138/22),
w sprawie z powództwa M. B.
przeciwko I. M., P. M. i W. D.
o ustalenie,

uchyla zaskarżony wyrok pozostawiając rozstrzygnięcie
o kosztach postępowania zażaleniowego do orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 23 października 2022 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu uchylił wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z 16 marca 2022 r. i przekazał temuż Sądowi do ponownego rozpoznania sprawę z powództwa M. B. przeciwko I. M., P. M. i W. D. o ustalenie.

Przyczyną uchylenia wyroku Sądu I instancji było nieprzeprowadzenie postępowania dowodowego w całości ze względu na uznanie powództwa przez pozwanych P. i I. M..

Od wyroku Sądu Apelacyjnego zażalenie do Sądu Najwyższego wywiódł powód. Żalący zarzucił naruszenie art. 386 § 4 k.p.c. w zw. z art. 233 § 1, art. 213 § 2, art. 316 § 1 k.p.c. poprzez przyjęcie, ze uznanie powództwa przez dwoje z pozwanych wywołuje skutki procesowe wobec wszystkich pozwanych.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie jest zasadne.

Konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości zachodzi wtedy, gdy merytoryczne rozpoznanie sporu przez sąd drugiej instancji wymagałoby przeprowadzenia przez ten sąd całego postępowania dowodowego (zob. np. postanowienia SN z 9 maja 2023 r., III UZ 2/23; z 9 maja 2023 r., III PZ 1/23; z 10 czerwca 2021 r., III UZ 6/21). Nawet bowiem potrzeba znacznego uzupełnienia postępowania dowodowego nie może stanowić podstawy do wydania przez sąd drugiej instancji orzeczenia kasatoryjnego (zob. postanowienie SN z 14 grudnia 2022 r., III CZ 308/22). Z uzasadnienia wyroku wydanego w niniejszej sprawie w I instancji wynika natomiast, że postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone, a jego owocem było przyjęcie, że uznanie powództwa odpowieda stanowi faktycznemu i prawnemu sprawy. Sąd zatem nie tylko ustalił okoliczności istotne dla sprawy, ale też ocenił ją pod kątem merytorycznym.

Wycofanie uznania powództwa na etapie postępowanie apelacyjnego mogło jedynie skutkowac koniecznością uzupełnienia materiału dowodowego zgromadzonego przed Sądem I instancji. Sąd Najwyższy wypowiadał się już jednak, że niewyjaśnienie wszystkich okoliczności faktycznych i zagadnień materialnoprawnych, które pojawiły się w sprawie, będące konsekwencją przyjęcia odmiennej koncepcji jej rozstrzygnięcia, nie jest równoznacznie z nierozpoznaniem jej istoty w rozumieniu art. 386 § 4 k.p.c. (wyrok z 13 kwietnia 2022 r., II CSKP 30/22).

Z tych przyczyn Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok na podstawie art. 39815 w zw. z art. 3941 § 3 k.p.c.

[SOP]

[ms]