POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie dotyczącej M. J., po rozpoznaniu w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej 26 lutego 2025 r., na posiedzeniu bez udziału stron, zażalenia na postanowienie z 29 sierpnia 2024 r., sygn. akt II ZO 49/24,
na podstawie art. 394 § 1 k.p.c. a contrario w zw. z art. 397 §1 i § 11 k.p.c.
postanowił:
odrzucić zażalenie na postanowienie z 29 sierpnia 2024 r., sygn. akt II ZO 49/24.
UZASADNIENIE
Postanowieniem Sądu Najwyższego z 29 sierpnia 2024 r., wydanym
w sprawie o sygn. akt II ZO 49/24, nie uwzględniono wniosku M. J. o zawieszenie postępowania. Wniosek o wyłączenie SSN Marii Szczepaniec od rozpoznania sprawy o sygn. akt II ZO 41/24 i wniosek o wyłączenie od rozpoznania wniosku o wyłączenie z pkt 1 wymienionych w nim sędziów Sądu Najwyższego, odrzucono.
Odpis postanowienia wraz z pouczeniem, iż jest ono niezaskarżalne, został doręczony M. J. 9 września 2024 r.
Zażalenie na postanowienie z 29 sierpnia 2024 r. wniósł pismem z 14 września 2024 r. M. J.
W treści swojego pisma procesowego M. J. zaskarżył orzeczenie z 29 sierpnia 2024 r. w całości, wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia, zniesienie postępowania oraz zasądzenie na jego rzecz jako strony kosztów zastępstwa prawnego w postępowaniu i kosztów skargi w przypadku ich poniesienia.
W uzasadnieniu wskazał, że postanowienie wydał skład z osobami objętymi nierozpoznanym prawidłowo wnioskiem o wyłączenie co czyni skład wydający zaskarżone postanowienie wadliwym w stopniu kwalifikowanym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego z 29 sierpnia 2024 r., sygn. akt II ZO 49/24, należało odrzucić z uwagi na jego niedopuszczalność, w świetle treści przepisu art. 394 § 1 k.p.c.
Sąd Najwyższy w pełni podzielił zapatrywanie Sądu I instancji w jakim nie uwzględnił on wniosku o zawieszenie postępowania do czasu rozstrzygnięcia pytań prejudycjalnych skierowanych przez Sąd Najwyższy postanowieniem z 20 października 2023 r., sygn. akt III CB 40/23, do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zaskarżenie postanowienia w tym zakresie było niedopuszczalne (art. 394 § 1 pkt 5 k.p.c. a contrario). Przypomnieć trzeba, że okoliczności faktyczne sprawy II ZO 49/24 były odmiennie od występujących w sprawie III CB 40/23. Sprawa o sygn. akt II ZO 49/24, w której wydano zaskarżone postanowienie, miała za przedmiot wniosek o wyłączenie sędziego skonstruowany w oparciu o art. 49 k.p.c. Natomiast w sprawie III CB 40/23, w której skierowano pytanie prejudycjalne, wniosek dotyczył zbadania spełnienia przez sędziego wymogów niezawisłości i bezstronności, w oparciu o art. 29 § 5 ustawy o Sądzie Najwyższym. Obie sprawy dotyczyły zatem różnych procedur a co za tym idzie odmiennych podstaw prawnych.
Co do zaskarżonych punktów postanowienia z 29 sierpnia 2024 r., dotyczących odrzucenia wniosków o wyłączenie sędziów, wskazać trzeba, że prócz niedopuszczalności zaskarżenia tego postanowienia (art. 394 § 1 k.p.c. a contrario), niedopuszczalne jest również kwestionowanie statusu sędziego z uwagi na okoliczności towarzyszące jego powołaniu.
Z uwagi na powyższe Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.
[M. T.]
[a.ł]