II ZO 59/24

POSTANOWIENIE

Dnia 29 stycznia 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Korzeniowski

w sprawie dotyczącej obwinionej adw. E. D., po rozpoznaniu na posiedzeniu 29 stycznia 2025 r. w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej, zażalenia Z. Ś. z 31 lipca 2023 r. na zarządzenie nr […] Prezesa Wyższego Sądu Dyscyplinarnego z 11 lipca 2023 r., […], w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji,

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 95n ustawy Prawo o adwokaturze,

postanowił:

utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Pismem z 19 czerwca 2023 r. (data nadania w urzędzie pocztowym), pokrzywdzony Z. Ś. wniósł „skargę kasacyjną” od orzeczenia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w Warszawie z 10 grudnia 2022 r, sygn. akt […] zmieniającego postanowienie Sądu Dyscyplinarnego Izby Adwokackiej z 11 lipca 2022 r., sygn. akt […].

Zarządzeniem nr 1 z 11 lipca 2023 r., sygn. akt […], Prezes Wyższego Sądu Dyscyplinarnego na podstawie art. 95n ustawy Prawo o adwokaturze w zw. z art. 530 k.p.k. i art. 526 § 2 k.p.k. odmówił przyjęcia pisma zatytułowanego „Skarga kasacyjna” Z. Ś. od orzeczenia Wyższego Sądu Dyscyplinarnego w Warszawie z 10 grudnia 2022 r, sygn. akt […].

W uzasadnieniu Prezes Wyższego Sądu Dyscyplinarnego wskazał, że pokrzywdzony osobiście wywiódł kasację od orzeczenia, podczas gdy kasacja winna być sporządzona i podpisana przez adwokata lub radcę prawnego.

Zażalenie na to zarządzenie, pismem z 31 lipca 2023 r. wywiódł pokrzywdzony Z. Ś. Zaskarżył je w całości i wniósł o podtrzymanie kasacji od orzeczenia WSD […] z 10 grudnia 2022 r.

Sąd Najwyższy zważył co następuje.

Wywiedzione przez pokrzywdzonego zażalenie okazało się niezasadne.

Zgodnie z treścią przepisu art. 526 § 2 k.p.k., jeżeli kasacja nie pochodzi od prokuratora, Prokuratora Generalnego, Rzecznika Praw Obywatelskich albo Rzecznika Praw Dziecka, powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata, radcę prawnego albo radcę Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei zgodnie z brzmieniem przepisu art. 530 § 2 k.p.k. prezes sądu, do którego wniesiono kasację, odmawia jej przyjęcia, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 120 § 2 k.p.k. lub w art. 429 § 1 k.p.k., albo gdy kasację oparto na innych powodach niż wskazane w art. 523 § 1 k.p.k. (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z 29 czerwca 2021 r., sygn. akt IV KZ 24/21, LEX nr 3363538).

Z uwagi na treść art. 526 § 2 k.p.k. Sąd Najwyższy uznał, że zaskarżonym zarządzeniem z 11 lipca 2023 r. Prezes Wyższego Sądu Dyscyplinarnego zasadnie odmówił przyjęcia pisma zatytułowanego przez pokrzywdzonego „skarga kasacyjna” i potraktowanego jako kasacja, a niesporządzonego i niepodpisanego przez adwokata lub radcę prawnego.

Z uwagi na powyższe, Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie (art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 95n ustawy Prawo o adwokaturze).

[M. T.]

r.g.