POSTANOWIENIE
Dnia 23 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Adam Redzik
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych
23 lipca 2025 r.,
w przedmiocie skargi nadzwyczajnej wniesionej przez U. K.,
odrzuca skargę.
SSN Adam Redzik
UZASADNIENIE
1 kwietnia 2025 r. (data prezentaty Sądu Okręgowego w Krakowie) U. K. (dalej także: Skarżąca) wniosła pismo zatytułowane jako „skarga nadzwyczajna”. Skarżąca nie określiła jednoznacznie, którego orzeczenia dotyczy skarga. Wskazała, że stanowi ona konsekwencję nieprawidłowości w postępowaniu sądu I i II instancji. W konkluzji wniosła o uchylenia wyroków sądu I instancji i II instancji oraz skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez sąd II Instancji (Sąd Okręgowy w Krakowie).
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 89 § 2 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jedn. Dz.U. 2024, poz. 622, dalej: „u.SN”), skargę nadzwyczajną może wnieść Prokurator Generalny, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz, w zakresie swojej właściwości, Prezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej, Rzecznik Praw Dziecka, Rzecznik Praw Pacjenta, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, Rzecznik Finansowy, Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorców i Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Powyższy katalog podmiotów legitymowanych jest zamknięty i żaden inny podmiot, poza wymienionymi w tymże katalogu, nie może zostać uznany za uprawniony do jej skutecznego wniesienia.
Stosownie do art. 95 pkt 1 u.SN, w zakresie nieuregulowanym przepisami ustawy do skargi nadzwyczajnej, w tym postępowania w sprawie tej skargi, stosuje w zakresie spraw cywilnych – przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego dotyczące skargi kasacyjnej, z wyłączeniem art. 3984 § 2 oraz art. 3989 k.p.c. Zgodnie z art. 3986 § 2 k.p.c. sąd drugiej instancji odrzuca skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu, skargę niespełniającą wymagań określonych w art. 3984 § 1, nieopłaconą oraz skargę, której braków nie usunięto w terminie lub z innych przyczyn niedopuszczalną.
Z kolei według art. 3986 § 3 k.p.c. Sąd Najwyższy odrzuca skargę kasacyjną, która podlegała odrzuceniu przez sąd drugiej instancji, albo zwraca ją temu sądowi w celu usunięcia dostrzeżonych braków. W świetle art. 95 pkt 1 u.SN takie same konsekwencje wywołuje wniesienie skargi nadzwyczajnej przez osobę nieuprawnioną oraz skargi nadzwyczajnej od orzeczenia, które może zostać uchylone lub zmienione w trybie innych nadzwyczajnych środków zaskarżenia.
Mając na względzie przywołane przepisy należy stwierdzić, że skarga nadzwyczajna podlegała odrzuceniu z powodu braku legitymacji Skarżącej do jej wniesienia.
Skarżąca wniosła skargę osobiście, podczas gdy skargę nadzwyczajną może wnieść do Sądu Najwyższego wyłącznie podmiot legitymowany, wskazany w art. 89 § 2 u.SN. Okoliczność ta powoduje, że przedmiotowa skarga dotknięta jest brakiem nieusuwalnym i podlegała odrzuceniu jako niedopuszczalna (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 26 lipca 2023 r., II NSNc 309/23).
Ponadto Skarżąca nie określiła jednoznacznie przedmiotu ani zakresu zaskarżenia.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy, na podstawie art. 3986 § 2 i § 3 k.p.c. w zw. z art. 95 pkt 1 u.SN orzekł, jak w sentencji.
SSN Adam Redzik
sk
[r.g.]