POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Waldemar Płóciennik
SSN Zbigniew Puszkarski
w sprawie R.Ś. i in.,
skazanego z art. 258 § 1 k.k. i in.,
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 26 lutego 2025 r.,
p o s t a n o w i ł
na podstawie art. 545 § 1 k.p.k. w zw. z art. 538 § 2 k.p.k. w zw. z art. 249 § 1 k.p.k. w zw. z art. 258 § 2 k.p.k. zastosować wobec R.R. syna J. i W., urodzonego […] r. w L. środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania na okres 3 miesięcy, tj. do dnia 27 maja 2025 r., przy czym w związku z uchyleniem wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie o godzinie 15:30 – trwanie tego środka zapobiegawczego należy liczyć od tej właśnie chwili i według niej oznaczać należy rzeczywiste pozbawienie oskarżonego wolności w warunkach aresztu śledczego.
Waldemar Płóciennik Małgorzata Gierszon Zbigniew Puszkarski
UZASADNIENIE
W dniu 26 lutego 2025 r Sąd Najwyższy wznowił postępowanie zakończone prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 3 listopada 2021 r., II AKa 177/19 i uchylił ten wyrok, także w odniesieniu do R.R., a sprawę przekazał do ponownego rozpoznania temu Sądowi. Tym samym z tą chwilą ustało wykonanie orzeczonej wobec niego, w tej sprawie, kary 5 lat pozbawienia wolności za czyny z art. 258 §1 k.k. oraz z art. 291 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 65 § k.k. oraz z art. 286 § k.k. i z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 297 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
Stwierdzić należy, że w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów, wskazanych szczegółowo w uzasadnieniu wyroku Sądu pierwszej instancji, nadal zachodzi duże prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonego owych zarzucanych mu przestępstw. Groźba orzeczenia wobec niego surowej, przekraczającej 3 lata pozbawienia wolności kary, pozostaje zatem w okolicznościach tej sprawy nadal realna, tym bardziej, gdy te zaszłości oceniać się będzie w kontekście przyczyny wznowienia prawomocnego postępowania. Powyższe okoliczności nakazują zastosowanie wobec R.R. tymczasowego aresztowania dla zabezpieczenia prawidłowego toku dalszego postępowania celem wyeliminowania możliwości podejmowania przez niego zachowań bezprawnych w tym zakresie w związku z grożącą mu surową karą i tym samym wyeliminowania ryzyka utrudniania przez niego ponowionego postępowania apelacyjnego. Przy tym istotne jest i to, że dotychczas z orzeczonej nieprawomocnie kary 5 lat pozbawienia wolności odbył on ą w okresie od 4 marca 2012 r. do 5 lipca 2012 r. oraz od 8 stycznia 2013 r. do 17 grudnia 2013 r.
Wskazać w końcu należy, że podstawy tymczasowego aresztowania określone w art. 258 § 2 k.p.k., przy spełnieniu przesłanek z art. 249 § 1 k.p.k. oraz przy braku negatywnych przesłanek określonych w art. 259 § 1 k.p.k. i art. 257 § 1 k.p.k. (a taka sytuacja zachodzi w tym wypadku), stanowią samodzielne przesłanki szczególne stosowania tego środka zapobiegawczego (zob. uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012 r., I KZP 18/11).
Z tych to powodów postanowiono jak wyżej.
Waldemar Płóciennik Małgorzata Gierszon Zbigniew Puszkarski
[WB]
[a.ł]