Sygn. akt II KO 43/16

POSTANOWIENIE

Dnia 17 stycznia 2017 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Grubba (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Krzysztof Cesarz
‎SSN Michał Laskowski

w sprawie P. M.

skazanego z art. 148§1 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej

na posiedzeniu w dniu 17 stycznia 2017 r.

wniosku obrońcy skazanego o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 19 grudnia 2012r. w sprawie II AKa …/12 utrzymującym w mocy wyrok Sądu Okręgowego w [...] z dnia 27 kwietnia 2012r. w sprawie XVIII K …/10

na podstawie art. 544§2 i 3 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

1. oddalić wniosek,

2. obciążyć wnioskodawcę kosztami sądowymi postępowania wznowieniowego.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Okręgowego w [...] z dnia 27 kwietnia 2012r. w sprawie XVIII K …/10 wnioskodawca P. M. został uznany winnym popełnienia czynów zakwalifikowanych z art. 148§1 k.k. w zb. z art. 280§2 k.k. w zw. z art. 11§2 k.k. oraz z art. 279§1 k.k., za które wymierzono mu karę łączną 25 lat pozbawienia wolności.

Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 19 grudnia 2012r. w sprawie II AKa …/12 utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

Wnioskodawca oparł swój wniosek o wznowienie postępowania w sprawie na przesłance z art. 540§1 pkt 2 a k.p.k. w zw. z art. 542§1 k.p.k. i art. 544§2 k.p.k. wskazując, że w sprawie ujawniły się nowych faktów, który nie były znany sądom rozpoznającym sprawę, a wskazujące na to, że skazany nie popełnił przypisanych mu czynów.

Faktami tym miałyby być wnioski, jakie na temat sprawy skazanego, przedstawione zostały w artykule autorstwa D. G., który ukazał się w grudniu 2015r. w numerze 12tym miesięcznika „D”.

W odpowiedzi, prokurator Prokuratury Krajowej wniósł o oddalenie wniosku o wznowienie postępowania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wniosek o wznowienie postępowania sporządzony przez obrońcę P. M. nie zasługuje na uwzględnienie.

Przystępując do rozważań nad argumentacją zawartą we wniosku podnieść należy przede wszystkim, że art. 540§1 pkt 2 k.p.k., jako wiążący się z instytucją o charakterze nadzwyczajnym, pozwalającą na wznowienie prawomocnie zakończonego postępowania karnego, należy postrzegać ściśle w zgodzie z jego brzmieniem. W przepis tym jednoznacznie stwierdzono, że postępowanie może zostać wznowione, jeżeli „po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody” wskazujące na zaistnienie przesłanek wznowieniowych.

Jak wynika z powyższego:

- informacje, niezależnie od tego, czy pochodzą z nowych źródeł, czy też odwołują się do dowodów już przeprowadzonych, muszą mieć charakter nowości, a więc być nieznane sądom rozpoznającym sprawę,

- informacje te mają charakter dowodów lub faktów (niezależnie od tego, w jakim stopniu pojęcia te są tożsame).

Zawarte w artykule procesowym wnioskowania, nie mają takiego charakteru, gdyż nie stanowią dowodów ani faktów. Są tylko nowymi ocenami dokonanymi przez autora artykułu.

Wnioskowanie te oparte zostały na wybiórczej analizie części dowodów przeprowadzonych przez Sądy na rozprawach, tak więc nie mają również charakteru nowości w rozumieniu art. 540§1 pkt 2 k.p.k.

Sama zaś okoliczność, że autor artykułu doszedł do odmiennych wniosków niż Sądy rozpoznające sprawę, nie stanowi jakiejkolwiek podstawy (kodeksowej) do wznowienia prawomocnie zakończonego procesu karnego.

Nie można zatem przyjąć, że reprezentujący wnioskodawcę pełnomocnik przedstawił argumentację, która mogłaby okazać się skuteczna z punktu widzenia celów postępowania wznowieniowego. Stąd też brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku.

Kierując się przedstawionymi względami Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.

kc