II KO 3/25

ZARZĄDZENIE

Dnia 26 lutego 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Świecki

zarządził:

1. nie stwierdzić podstaw do wznowienia z urzędu postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2020 r., sygn. akt II AKa 343/19;

2. zakreślić sprawę jako załatwioną w inny sposób.

UZASADNIENIE

W sygnalizacji w trybie art. 9 § 2 k.p.k. obrońca skazanego A. N. wskazał, że wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 9 marca 2020 r., sygn. akt II AKa 343/19 dotknięty jest bezwzględną przyczyną odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k., a to z uwagi na zasiadanie w składzie tego Sądu sędziego X. Y.. Na poparcie swego stanowiska obrońca odwołał się do zapatrywań wyrażonych we wskazanych przez siebie wyrokach Sądu Najwyższego, w których po przeprowadzeniu tzw. testu w odniesieniu do tego sędziego przyjęto wystąpienie bezwzględnej przyczyny odwoławczej z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.

Rzecz jednak w tym, że w tych sprawach test przeprowadzano w układzie, gdy sędzia X. Y. zasiadała w składzie Sądu Apelacyjnego w Warszawie już jako sędzia tegoż Sądu. Z kolei w przedmiotowej sprawie sędzia X. Y. brała udział w składzie Sądu Apelacyjnego jeszcze jako sędzia Sądu Okręgowego w Warszawie, delegowany do Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Sytuacja w rozpatrywanej sprawie nie jest zatem tak jednoznaczna, jak w postępowaniach, do których odnosiły się przywołane przez obrońcę orzeczenia Sądu Najwyższego. W sprawach tych sędzia X. Y. zasiadała w składach Sądu Apelacyjnego w Warszawie już jako sędzia tegoż Sądu po uzyskaniu nominacji z udziałem kwestionowanej Krajowej Rady Sądownictwa. W związku właśnie z powołaniem w tej wadliwej procedurze, przeprowadzono test sędziego, jako że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego samo powołanie w procedurze z udziałem kwestionowanej Krajowej Rady Sądownictwa nie przesądza jeszcze automatycznie, że w sprawie ujawniła się bezwzględna przyczyna odwoławcza, o której stanowi art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k. Wskazywany w tych orzeczeniach Sądu Najwyższego fakt podpisania przez sędziego X. Y. listy poparcia sędziego Macieja Mitery do Krajowej Rady Sądownictwa ma dalece większe znaczenie w kontekście awansu na stanowisko sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie, aniżeli w kontekście delegacji do tego Sądu. Z kolei powołania sędziego X. Y. w skład komisji egzaminacyjnych związanych z aplikacją radcowską i adwokacką następowały już w 2016 r., a więc jeszcze przed udzieleniem poparcia sędziemu Maciejowi Miterze. Sumując, nie można w prosty sposób porównywać sytuacji, w jakiej przeprowadzono tzw. test sędziego we wskazanych przez obrońcę orzeczeniach z sytuacją, jaka wystąpiła w niniejszej sprawie. W efekcie nie stwierdzono podstaw do wznowienia z urzędu postępowania prawomocnie zakończonego wskazanym wyrokiem.

Dlatego też zarządzono, jak na wstępie.

[J.J.]

r.g.