Sygn. akt II KO 118/21

ZARZĄDZENIE

Dnia 10 lutego 2023 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Dariusz Kala

w związku z pismem skazanego Z. B. z dnia 17 stycznia 2023 r. sygnalizującym potrzebę wznowienia z urzędu postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II AKa 367/12, zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt VIII K 342/08,

na podstawie art. 542 § 3 k.p.k.

zarządził:

stwierdzić brak podstaw do wznowienia z urzędu wyżej opisanego postępowania.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 17 stycznia 2023 r. Z. B. zwrócił się do Sądu Najwyższego o wznowienie z urzędu postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II AKa 367/12, zmieniającym wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2012 r., sygn. akt VIII K 342/08 i zmianę „orzeczenia w/s VIII K 342/08 z urzędu w oparciu o orzecznictwo sądowe m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2012 r., sygn. akt V KK 139/12 poprzez wyeliminowanie z orzeczenia art. 77 § 2 k.k., tj. obostrzenia kary” oraz złagodzenie kary do 25 lat pozbawienia wolności.

Inicjatywa skazanego nie mogła przynieść oczekiwanego przez niego rezultatu. Żadna z przywoływanych przez Z. B. w ww. piśmie okoliczności nie wskazuje bowiem na zaistnienie we wskazanym wyżej postępowaniu uchybienia stanowiącego bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1 k.p.k., a tylko na tej podstawie możliwe jest wznowienie przez sąd postępowania z urzędu (art. 542 § 3 k.p.k.).

Skazanemu przypomnieć także należy, że od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II AKa 367/12, obrońcy skazanych wywiedli kasacje, które Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 20 listopada 2013 r. , sygn. akt II KK 211/13, oddalił jako oczywiście bezzasadne. W doktrynie i orzecznictwie wyrażany jest zaś trafny pogląd, że rozpoznanie kasacji, w związku z treścią art. 536 k.p.k., rodzi wiążące domniemanie, iż sprawa została przez Sąd Najwyższy rozpoznana również z punktu widzenia ewentualnych uchybień z art. 439 § 1 k.p.k., co tym samym blokuje możliwość wznowienia z urzędu postępowania na podstawie art. 542 § 3 k.p.k. (zob. szerzej J. Matras (w:) Kodeks postępowania karnego. Komentarz, wyd. II, red. K. Dudka, Warszawa 2020, komentarz do art. 542, teza 5).

Kierując się powyższą argumentacją, zarządzono jak wyżej.

[as]