WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 2 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący)
SSN Małgorzata Gierszon
SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
w sprawie P. W.
w przedmiocie wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
w dniu 2 kwietnia 2025 r.
kasacji Prokuratora Generalnego na korzyść
od wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Warszawie
z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. akt VIII K 133/21
uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
[J.J.]
Małgorzata Gierszon Zbigniew Puszkarski Eugeniusz Wildowicz
UZASADNIENIE
P. W. został skazany prawomocnymi wyrokami:
1. Sądu Rejonowego w Zielonej Górze z dnia 26 września 2016 r., sygn. akt VII K 515/16, za czyn z art. 278 § 5 k.k. i art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z 11 § 2 k.k., popełniony w dniu 18 lutego 2016 r. - na karę 5 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym, przy czym karę ograniczenia wolności wykonano w dniu 2 października 2017 r.;
2. Sądu Rejonowego Poznań - Stare Miasto w Poznaniu z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt III K 537/18, za czyn z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. i in., popełniony w dniu 18 maja 2018 r. - na karę roku ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze po 30 godzin w stosunku miesięcznym, przy czym postanowieniem z dnia 1 października 2020 r., sygn. akt III Ko 655/20, karę zmieniono na zastępczą karę pozbawienia wolności w wymiarze 182 dni;
3. Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 28 lipca 2020 r., sygn. akt II K 719/20, za czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 13 listopada 2018 r. - na karę roku ograniczenia wolności poprzez wykonywanie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie;
4. Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 654/19, za czyn z art. 286 § 1 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k. popełniony w okresie od 27 marca do 1 kwietnia 2018 r. na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności – kara ta była wykonywana do dnia 14 stycznia 2022 r.,
5. Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 934/20/S, za czyn z art. art. 275 § 1 k.k. i art. 276 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 3 marca 2020 r. na karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;
6. Sądu Rejonowego Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 17 września 2020 r., sygn. akt VIII K 1063/19, za czyn z art. 288 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. popełniony w okresie od dnia 15 czerwca 2018 r. do dnia 16 czerwca 2019 r. - na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia skazanego wolności, a planowany czas wykonania kary pozbawienia wolności to okres od 14 stycznia do 15 maja 2022 r.;
7. Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 23 września 2020 r., sygn. akt II K 252/20, za czyn z art. 278 § 1 k.k. popełniony w dniu 23 kwietnia 2020 r. - na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym; na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności zaliczono skazanemu okres zatrzymania w sprawie;
8. Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 31 marca 2021 roku, sygn. akt II K 1099/20 za:
a) czyn z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zb. z art. 257 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełniony w dniu 21 lutego 2020 r. – na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności,
b) ciąg przestępstw z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 279 § 1 k.k. popełnionych w dniu 21 lutego 2020 r. – na karę roku pozbawienia wolności,
przy czym w miejsce wyżej wymienionych kar jednostkowych orzeczono karę łączną roku pozbawienia wolności, na podstawie art. 63 § 1 k.k. na jej poczet zaliczając okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie;
9. Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. XII K 147/19 za:
a) czyn z art. 280 § 1 k.k. popełniony w dniu 8 marca 2019 r. – na karę 3 lat pozbawienia wolności,
b) czyn z art. 191 § 1 k.k. popełniony w dniu 8 marca 2019 r. – na karę roku pozbawienia wolności,
c. czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 8 marca 2019 r. – na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności,
d. czyn z art. 286 § 1 k.k. popełniony w dniu 10 września 2018 r. – na karę roku pozbawienia wolności,
przy czym w miejsce wyżej wymienionych kar jednostkowych orzeczono karę łączną 4 lat pozbawienia wolności, na jej poczet zaliczając okres tymczasowego aresztowania;
10. Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 5 marca 2021 r., sygn. akt. II K 814/20/S, zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 5 października 2021 r., sygn. IV Ka 1265/21, za czyn z art. 278 § 5 k.k. popełniony w dniu 14 marca 2020 r. - na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, na poczet której zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie.
Sąd Okręgowy w Warszawie, wyrokiem łącznym z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. akt VIII K 133/21, obejmującym powyższe skazania:
I. na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami opisanymi w pkt 4 Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 654/19 oraz pkt 9a, b i c Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt XII K 147/19, wymierzając skazanemu karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami opisanymi w pkt 9d Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt XII K 147/19 oraz pkt 6 Sądu Rejonowego Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 17 września 2020 r., sygn. akt VIII K 1063/19, wymierzając skazanemu karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;
III. na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami opisanymi w pkt 8a i b Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 31 marca 2021 r., sygn. akt II K 1099/20 oraz pkt 10 Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 5 marca 2021 r., sygn. akt II K 814/20/S, wymierzając skazanemu karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;
IV. na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 i 3 k.k. połączył jednostkowe kary ograniczenia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami opisanymi w pkt 5 Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 934/20/S oraz pkt 7 Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 23 września 2020 r., sygn. akt II K 252/20, wymierzając skazanemu karę łączną roku i 4 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym;
V. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt I kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 654/19 i w sprawie XII K 147/19.
VI. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt II kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie VIII K 1063/19;
VII. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt III kary łącznej pozbawienia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 1099/20 i w sprawie II K 814/20/S;
VIII. na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej w pkt IV kary łącznej ograniczenia wolności zaliczył skazanemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie II K 934/20/S przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności i w sprawie II K 252/20;
IX. na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w pozostałym zakresie;
X. na podstawie art. 576 § 1 k.p.k. ustalił, że w pozostałej części wyroki objęte wyrokiem łącznym podlegają odrębnemu wykonaniu.
Wyrok ten, niezaskarżony przez żadną ze stron, uprawomocnił się z dniem 4 marca 2022 r.
Prokurator Generalny wniósł w trybie art. 521 § 1 k.p.k. kasację od powyższego wyroku, zaskarżając go w całości na korzyść P. W. i zarzucając:
„I. rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku łącznego naruszenie przepisów prawa materialnego, to jest art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 85 § 1 i § 2 k.k., w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r., poprzez ich niezastosowanie i połączenie wobec skazanego P. W. , również z rażącym naruszeniem art. 85 § 1 k.k. (jednakże w brzmieniu obowiązującym w dniu wyrokowania), orzeczonych wobec niego kar jednostkowych: pozbawienia wolności i ograniczenia wolności i w ich miejsce utworzenie czterech węzłów kary łącznej: trzech pozbawienia wolności (w wymiarze: 5 lat i 8 miesięcy oraz dwóch w wymiarze 1 roku i 2 miesięcy każdy), a nadto jednego ograniczenia wolności (w wymiarze 1 roku i 4 miesięcy) w sytuacji gdy regulacje dotyczące wymiaru kary łącznej, obowiązujące wcześniej, to jest do dnia 23 czerwca 2020 r., były dla skazanego względniejsze, z uwagi na możliwość połączenia niewykonanych jeszcze (w całości lub w części) kar pozbawienia wolności: jednostkowych i łącznych, a w ich miejsce utworzenia jednej kary łącznej pozbawienia wolności, której górna granica wynosiła 5 lat i 8 miesięcy, a nadto objęcia węzłem kary łącznej ograniczenia wolności niewykonanej kary roku ograniczenia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 28 lipca 2020 r., sygn. akt II K 719/20;
II. rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku łącznego naruszenie przepisu prawa materialnego - art. 85 § 1 k.k. (w brzmieniu z dnia orzekania), poprzez błędne ustalenie istniejących realnych zbiegów przestępstw i połączenie (w pkt. I), z karą 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 654/19, trzech (z czterech) kar jednostkowych, orzeczonych w chronologicznie wcześniej wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt XII K 147/19 i w ich miejsce wymierzenie kary łącznej 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności w sytuacji, gdy przestępstwo, za które wymierzono karę pozbawienia wolności w sprawie o sygn. akt II K 654/19, pozostawało już w realnym zbiegu z podlegającą łączeniu karą ograniczenia wolności, orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w Poznaniu z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt III K 537/18, co skutkowało utworzeniem trzech, a nie dwóch węzłów kary łącznej pozbawienia wolności.”
Podnosząc powyższe, Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna, co umożliwia jej rozpoznanie i uwzględnienie na posiedzeniu w trybie art. 535 § 5 k.p.k.
Sąd Okręgowy w Warszawie, orzekając w przedmiocie wyroku łącznego, poddał analizie 10 wyroków skazujących P. W. na kary jednostkowe pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz kary łączne pozbawienia wolności. Wyroki te zostały wydane w przedziale czasowym między 26 września 2016 r. (pierwszy wyrok uprawomocnił się z dniem 4 października 2016 r.) a 31 marca 2021 r. (wyrok z tej daty uprawomocnił się z dniem 8 kwietnia 2021 r.), co dawało Sądowi możliwość stosowania przepisów obowiązujących w dniu orzekania w przedmiocie wyroku łącznego albo wcześniejszych, tj. sprzed 23 czerwca 2020 r. W tej sytuacji, mając na uwadze treść art. 4 k.k., Sąd Okręgowy był zobowiązany rozważyć, który stan prawny będzie dla skazanego względniejszy i zastosować go w niniejszym postępowaniu. Jak słusznie wywodzi Prokurator Generalny w kasacji od wyroku łącznego, tak się jednak w tej sprawie nie stało. Co więcej, orzekając na podstawie stanu prawnego mniej korzystnego dla skazanego, Sąd Okręgowy błędnie ukształtował węzły kary łącznej.
Sąd Okręgowy zastosował przepisy obowiązujące w dniu orzekania, stanowiące, że łączeniu podlegają kary tego samego rodzaju lub inne podlegające łączeniu, orzeczone za czyny pozostające ze sobą w zbiegu realnym. Przepisy te umożliwiały połączenie wszystkich kar wymierzonych P. W. (pozbawienia wolności i ograniczenia wolności) przy zastosowaniu przepisu art. 87 § 2 k.k., mającego charakter fakultatywny po wyroku TK z dnia 11 czerwca 2019 r., P 20/17 (Dz.U. poz. 1135) – a pozwalającego na połączenie kar pozbawienia wolności z karami ograniczenia wolności. Sąd Okręgowy z przepisu tego nie skorzystał, tworząc odrębne węzły kar łącznych dla kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności.
Jak wyżej podano, na podstawie art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. utworzył on 4 węzły kary łącznej w ten sposób, że:
- połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 654/19 oraz Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt XII K 147/19 (przy czym uwzględnił 3 z 4 wymierzonych tym wyrokiem kar, wymienionych w pkt a, b i c), w ich miejsce wymierzając karę łączną 5 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności,
- połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 grudnia 2019 r., sygn. akt XII K 147/19 oraz Sądu Rejonowego Poznań - Grunwald i Jeżyce w Poznaniu z dnia 17 września 2020 r., sygn. akt VIII K 1063/19, w ich miejsce wymierzając karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,
- połączył jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami Sądu Rejonowego Gdańsk - Południe w Gdańsku z dnia 31 marca 2021 r., sygn. akt II K 1099/20 oraz Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 5 marca 2021 r., sygn. akt II K 814/20/S, w ich miejsce wymierzając karę łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;
- połączył jednostkowe kary ograniczenia wolności orzeczone wobec P. W. wyrokami Sądu Rejonowego dla Krakowa - Śródmieścia w Krakowie z dnia 19 sierpnia 2020 r., sygn. akt II K 934/20/S oraz Sądu Rejonowego w Świnoujściu z dnia 23 września 2020 r., sygn. akt II K 252/20, wymierzając karę łączną roku i 4 miesięcy ograniczenia wolności, polegającą na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.
Kształtując w powyższy sposób kary łączne, naruszył treść art. 85 § 1 k.k. w aktualnym brzmieniu, ponieważ w sposób dowolny, tj. z naruszeniem chronologii, ukształtował zbiegi przestępstw, na podstawie których wymierzył skazanemu kary łączne pozbawienia wolności. Ponadto, rezygnując z połączenia węzłem kary łącznej kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności orzeczonych za czyny pozostające ze sobą w realnym zbiegu (do czego uprawniał go art. 87 § 1 k.k.), powinien był pozostawić te kary do odrębnego wykonania. Nie był uprawniony do połączenia ich z innymi karami, jak to uczynił z karą roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczoną w sprawie sygn. akt II K 654/19, łącząc ją z częścią kar jednostkowych z wyroku w sprawie sygn. akt XII K 147/19. Sąd, orzekając w przedmiocie wydania wyroku łącznego, nie może bowiem swobodnie, arbitralnie decydować o tym, które kary i w jaki sposób połączyć, jak również subiektywnie ustalać realnego zbiegu przestępstw - jak to uczynił w przedmiotowej sprawie. Tymczasem z analizy wyroków zapadłych w sprawach P. W. wynika, że w jego sytuacji, mając na uwadze decyzję Sądu meriti o niestosowaniu art. 87 § 1 k.k., można było prawidłowo utworzyć nie cztery, ale trzy węzły kary łącznej: dwa pozbawienia wolności – w wysokości od 3 lat i miesiąca do 6 lat oraz od roku i miesiąca do roku i 9 miesięcy i jeden ograniczenia wolności.
Sumy zarówno dolnych, jak i górnych granic możliwych do utworzenia dwóch kar łącznych pozbawienia wolności przewyższają granice, w których można byłoby orzec karę łączną pozbawienia wolności na podstawie art. 85 § 1 i § 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 23 czerwca 2020 r.
We wcześniej obowiązującej regulacji prawnej podstawę orzeczenia kary łącznej stanowiły bowiem wymierzone i podlegające wykonaniu, z zastrzeżeniem art. 89 k.k., w całości lub w części kary lub kary łączne. Nie był zatem brany pod uwagę realny zbieg przestępstw, natomiast łączeniu podlegały (tak jak w obecnie obowiązującym stanie prawnym) kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu.
W dniu wyrokowania w kwestii wyroku łącznego, to jest 24 lutego 2022 r., P.W. odbywał lub miał do odbycia kary pozbawienia wolności:
- jednostkową karę w wymiarze 4 miesięcy, orzeczoną w sprawie sygn. akt VIII K 1063/19,
- łączną w wymiarze roku, orzeczoną w sprawie sygn. akt II K 1099/20,
- łączną w wymiarze 4 lat, orzeczoną w sprawie sygn. akt XII K 147/19
- jednostkową w wymiarze 4 miesięcy, orzeczoną w sprawie sygn. akt II K 814/20.
Wedle stanu prawnego sprzed 23 czerwca 2020 r., Sąd Okręgowy mógł w tej sytuacji orzec jedną karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze od 3 lat do 5 lat i 8 miesięcy. Natomiast postępowanie dotyczące wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni o sygn. akt II K 654/19 musiałoby być w takim układzie umorzone na podstawie art. 572 k.p.k. z uwagi na odbycie przez skazanego z dniem 14 stycznia 2022 r. w całości kary pozbawienia wolności w wymiarze roku i 2 miesięcy (w pkt 4 komparycji zaskarżonego wyroku stwierdzono, że kara ta jest wykonywana do dnia 14 stycznia 2022 r., jednocześnie w sentencji wyroku - w pkt V, zaliczono ją w całości na poczet orzeczonej w pkt I kary łącznej). Do połączenia nadawały się również niewykonane w części lub w całości kary ograniczenia wolności (które jako niewykonane widnieją w danych o karalności skazanego, sporządzonych na dzień 3 lutego 2025 r.), orzeczone wyrokami w sprawach sygn. akt: II K 719/20 (roku), II K 934/20 (8 miesięcy) i II K 252/20 (10 miesięcy). Kara łączna ograniczenia wolności w takim przypadku mogła być wymierzona w granicach: od roku do 2 lat. W ten sposób łącznie powstałyby dwa węzły kary łącznej: pozbawienia wolności i ograniczenia wolności.
Z powyższego wynika, iż uprzedni stan prawny był dla skazanego korzystniejszy i powinien być stosowany w niniejszej sprawie, a zaskarżony wyrok łączny tworzący 3 węzły kary łącznej pozbawienia wolności i jeden ograniczenia wolności, wymierzone w wysokościach: 5 lat i 8 miesięcy (obejmując również karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, ze sprawy o sygn. akt II K 654/19, która nie podlegała łączeniu w żadnym prawidłowo zastosowanym stanie prawnym i winna być pozostawiona do odrębnego wykonania) oraz dwa razy w wysokości roku i 2 miesięcy, co daje łącznie 8 lat pozbawienia wolności (włącznie z nieprawidłowo połączoną karą 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności, z wyroku o sygn. akt II K 654/19), został wydany z rażącym naruszeniem art. 85 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.
Stwierdzone uchybienie wywarło istotny wpływ na treść wyroku łącznego, gdyż na mocy zaskarżonego wyroku skazany ma do odbycia karę łączną w znacznie wyższym rozmiarze niż przy prawidłowo zastosowanych przepisach prawa materialnego w uprzednim stanie prawnym.
W tej sytuacji zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę w przedmiocie wydania wyroku łącznego Sądowi Okręgowemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Procedując ponownie, Sąd ten wyda wyrok łączny w oparciu o przepisy względniejsze dla skazanego. Dokonując połączenia kar w sposób w nich przewidziany uwzględni zmiany, które zaszły w jego sytuacji prawnej od czasu wydania uchylonego orzeczenia.
Kierując się powyższymi, Sąd Najwyższy orzekł jak w wyroku.
[J.J.]
[a.ł]
Małgorzata Gierszon Zbigniew Puszkarski Eugeniusz Wildowicz