POSTANOWIENIE
Dnia 20 grudnia 2023 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marek Pietruszyński
w sprawie R.K.
skazanego za przestępstwo z art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
po rozpoznaniu na posiedzeniu w Izbie Karnej w dniu 20 grudnia 2023 r. wniosku obrońcy skazanego o wstrzymanie wykonania zaskarżonego kasacją wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 21 lipca 2023 r., sygn. II Ka 337/23, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego w Mińsku Mazowieckim z dnia 30 stycznia 2023 r., sygn. II K 307/22,
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k. w zw. z art. 275 § 1 i 2 k.p.k.
postanowił:
1. wstrzymać wykonanie wobec R.K. zaskarżonego kasacją prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Siedlcach z dnia 21 lipca 2023 r., sygn. II Ka 337/23,
2. tytułem środka zapobiegawczego oddać skazanego pod dozór Policji z obowiązkiem zgłaszania się w jednostce Policji właściwej ze względu na miejsce pobytu skazanego (Komisariat Policji w M., ul. A., (…) M.) 2 razy w tygodniu, zakazem zbliżania się do pokrzywdzonej A.P. na odległość mniejszą niż 100 metrów, a także zakazem kontaktowania się z pokrzywdzoną w jakikolwiek sposób.
UZASADNIENIE
R.K., po przeprowadzeniu dochodzenia, stanął pod zarzutami popełnienia przestępstwa z art. 244 k.k. polegającego na niestosowaniu się do orzeczonego prawomocnym wyrokiem zakazu kontaktowania się z A.P. i zbliżania się do niej oraz przestępstwa stosowania groźby bezprawnej wobec tej samej pokrzywdzonej (art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.). Sąd Rejonowy w Mińsku Mazowieckim wyrokiem z dnia 30 stycznia 2023 r., sygn. II K 307/22 uniewinnił oskarżonego od zarzutu popełnienia czynu z art. 190 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., natomiast w ramach zarzuconego drugiego czynu uznał oskarżonego za winnego popełnienia czynu polegającego na uporczywym nękaniu A.P. i nie stosowaniu się do orzeczonego zakazu kontaktowania się i zbliżania do wskazanej pokrzywdzonej, tj. przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. w zb. z art. 244 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
Apelację na korzyść oskarżonego wniósł jego obrońca.
Sąd Okręgowy w Siedlcach - orzekając w składzie jednoosobowym - wyrokiem z dnia 21 lipca 2023 r., sygn. II Ka 337/23 utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.
Od tego wyroku kasację wniósł obrońca skazanego, w której zamieścił nieumotywowany wniosek o wstrzymanie wykonania wyroku.
Sąd Najwyższy zważył co, następuje.
Wstrzymanie przez Sąd Najwyższy wykonania zaskarżonego kasacją wyroku jest odstępstwem od zasady bezzwłocznej wykonalności prawomocnych orzeczeń. Zastosowanie tej instytucji może nastąpić wyjątkowo. Szczególne uprawnienie sądu kasacyjnego, wynikające z art. 532 k.p.k. wymaga potwierdzenia, że w sprawie zaistniały, nadzwyczajne względy nakazujące pozbawienie w tym trybie prawomocnego wyroku atrybutu wykonalności. Z reguły jest to zasadność zarzutów kasacyjnych stwarzająca wysokie prawdopodobieństwo wydania orzeczenia kasatoryjnego. Powodem do zastosowania wskazanej instytucji może być również stwierdzona przez sąd z urzędu, a więc poza zarzutami kasacji, możliwość zaistnienia w sprawie bezwzględnej przyczyny odwoławczej, powodującej skutek wskazany w treści art. 439 § 1 k.p.k. Właśnie w tej sprawie, uwzględniając czyn przypisany oskarżonemu przez sąd pierwszej instancji inny niż przyjęty w akcie oskarżenia (po zakończeniu dochodzenia w sprawie) zagrożony karą pozbawienia wolności do lat 8 ( art. 190a § 1 k.k.), jak też podzielając pogląd judykatury, że w wypadku przyjęcia w wyroku sądu pierwszej instancji kwalifikacji prawnej przypisanego czynu, która nie uzasadniałaby prowadzenia dochodzenia (art. 325b § 1 pkt 1 k.p.k.), apelację od takiego orzeczenia rozpoznaje sąd odwoławczy w składzie trzech sędziów (art. 29 § 1 k.p.k.), nawet jeżeli postępowanie przygotowawcze, w świetle kwalifikacji czynu przyjętej w akcie oskarżenia mogło toczyć się w formie dochodzenia (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 lutego 2019 r., III KK 624/17), należało dojść do uznania o rysującej się w tej sprawie możliwości ustalenia nienależytej (jednoosobowej) obsady sądu odwoławczego, stanowiącej bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1 pkt 2 k.p.k.
Z tych względów, należało wstrzymać wykonanie zaskarżonego kasacją prawomocnego wyroku wydanego wobec tego oskarżonego. Z uwagi na konieczność zabezpieczenia prawidłowego toku postępowania, uwzględniającego także interes prawny pokrzywdzonej ustanowiono wobec skazanego środki zapobiegawcze wskazane w art. 275 § 1 i 2 k.p.k. Skazany będzie zatem w okresie wstrzymania wykonania wyroku pozostawał, ze względu na miejsce swojego stałego pobytu - W., ul. G., (…) M., pod dozorem Komisariatu Policji w M., ul A., (…) M.
Ze wskazanych powodów postanowiono jak na wstępie.
(J.D.)
[ms]