POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Wiliński
w sprawie P. M.
skazanego za czyny z art. 62 ust. 2 u.o.p.n. i inne
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 24 kwietnia 2025 r.
wniosku obrońcy z urzędu
o zasądzenie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skazanemu z urzędu
na podstawie § 17 ust. 3 pkt 1 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2024.763)
p o s t a n o w i ł:
zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. W., Kancelaria Adwokacka w W., kwotę 738 zł (siedemset trzydzieści osiem złotych), w tym 23% VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w postaci sporządzenia i wniesienia kasacji.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 2 kwietnia 2025 r. Sąd Najwyższy oddalił kasację obrońcy skazanego P. M. , jako oczywiście bezzasadną, zwalniając przy tym skazanego z kosztów sądowych postępowania kasacyjnego i obciążając nimi Skarb Państwa. W związku z tym, że adw. J. W., ustanowiony w niniejszej sprawie obrońcą skazanego z urzędu, nie złożył w kasacji wniosku o zasądzenie kosztów obrony z urzędu, Sąd Najwyższy nie przyznał obrońcy wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie kasacji w sprawie.
We wniosku z dnia 11 kwietnia 2025 r. obrońca zwrócił się o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu P. M. w kwocie 1200 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. i § 17 ust. 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu. Wnioskodawca oświadczył, że wynagrodzenie z tytułu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu w niniejszej sprawie II KK 44/25 oraz w sprawie II KZ 41/24, dotyczącej rozpatrzenia przez Sąd Najwyższy zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji, nie zostało opłacone w całości, ani w części.
Wniosek należało uznać za częściowo zasadny.
W sprawie II KZ 41/24, na którą powołuje się obrońca, rozstrzygnięto o jego wynagrodzeniu postanowieniem z dnia 14 listopada 2024 r., nie uwzględniając wniosku adw. J.W. o zasądzenie na jego rzecz wynagrodzenia za złożenie zażalenia na zarządzenie w przedmiocie odmowy przyjęcia kasacji.
Uznając zaś wniosek złożony w sprawie II KK 44/25 za zasadny co do istoty, Sąd Najwyższy na podstawie § 17 ust. 3 pkt 1 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądził od Skarbu Państwa (Dz.U.2024.763) na rzecz adw. J.W. kwotę 738 zł, w tym 23% VAT, tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu w postaci sporządzenia i wniesienia kasacji. Podstawa, którą wskazał we wniosku obrońca, determinująca wyższy wymiar wynagrodzenia, nie dotyczy układu okoliczności przedmiotowej sprawy, ponieważ została ona rozstrzygnięta na posiedzeniu, na którym obrońca nie był obecny.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.
[SOP]
[a.ł]