Sygn. akt II CZ 140/16

POSTANOWIENIE

Dnia 19 stycznia 2017 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
‎SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
‎SSN Hubert Wrzeszcz

w sprawie z powództwa J. K.
‎przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w Ł.
‎o odszkodowanie,
‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 19 stycznia 2017 r.,
‎zażalenia powoda

na postanowienie Sądu Apelacyjnego
‎z dnia 23 lutego 2016 r., sygn. akt I ACa (...),

odrzuca zażalenie w części zaskarżającej orzeczenie zawarte w punkcie 1 (pierwszym) zaskarżonego postanowienia, a w pozostałym zakresie oddala zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 lutego 2016 r. Sąd Apelacyjny oddalił w pkt 1 wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, a w pkt 2 odrzucił skargę kasacyjną powoda J. K. od wyroku tegoż sądu z dnia 11 grudnia 2014 r., wydanego w sprawie o odszkodowanie przeciwko Skarbowi Państwa - Aresztowi Śledczemu w Ł.

Orzeczenie to powód zaskarżył zażaleniem złożonym na podstawie art. 394¹ § 1 k.p.c., zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 168 i 169 k.p.c. poprzez przyjęcie, że pozwany z własnej winy nie zachował terminu do wniesienia skargi kasacyjnej.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Przyczyną odrzucenia skargi kasacyjnej było niedochowanie terminu określonego w art. 398⁵ § 1 k.p.c. Okoliczność przekroczenia tego terminu przez skarżącego była bezsporna. Skarżący złożył jednak wniosek o przywrócenie terminu na złożenie skargi kasacyjnej, który został oddalony zaskarżonym postanowieniem. Żalący wskazuje co prawda, że obejmuje zakresem zaskarżenia zarówno pierwszy, jak i drugi punkt sentencji postanowienia z dnia 23 lutego 2016 r., nie zawarł jednak w zażaleniu wniosku o zbadanie postanowienia o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu na podstawie art. 380 w zw. z art. 398²¹ oraz art. 394¹ § 3 k.p.c. Należy podkreślić, że postanowienie w przedmiocie rozstrzygnięcia wniosku o przywrócenie terminu jest niezaskarżalne jako niekończące postępowania w sprawie i niewymienione w art. 394 § 1 k.p.c. Kończy ono jedynie postępowanie wpadkowe, wywołane złożeniem wniosku o przywrócenie terminu (zob. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 7 marca 2013 r., II CZ 194/12; z dnia 13 listopada 2014 r., I UZ 20/14, niepubl.). Jego kontrola możliwa jest tylko w sposób pośredni, przy rozpatrywaniu zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Jednakże warunkiem koniecznym przeprowadzenia takiej kontroli jest zamieszczenie w zażaleniu stosownego wniosku (zob. np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2002 r., II CZ 109/02 oraz z dnia 24 września 2015 r., V CZ 49/15 - niepubl.). Należy przy tym wziąć pod uwagę, że żalący reprezentowany jest przez profesjonalnego pełnomocnika, który ma obowiązek formułowania pism procesowych w sposób jednoznaczny, a Sąd Najwyższy nie jest uprawniony do przypisywania pismom treści wprost w nich niewyrażonych (zob. m.in. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2013 r., II CZ 4/13; z dnia 19 listopada 2014 r., II CZ 74/14 oraz z dnia 7 listopada 2006 r., I CZ 53/06 - niepubl.).

Wobec niedopuszczalności zażalenia na postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi kasacyjnej (pkt 1 postanowienia) podlega ono odrzuceniu na podstawie art. 398⁶ § 3 w zw. z art. 398⁶ § 2 i art. 394¹ § 3 k.p.c.

Bezsporny fakt uchybienia terminowi określonemu w art. 398⁵ § 1 k.p.c. oraz brak wniosku o zbadanie zasadności postanowienia o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu na złożenie skargi kasacyjnej (art. 380 k.p.c.) uzasadnia oddalenie zażalenia w pozostałym zakresie, obejmującym pkt 2 postanowienia, na podstawie art. 394¹ § 3 w zw. z art. 398¹⁴ k.p.c.

jw

r.g.