POSTANOWIENIE
31 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Kamil Zaradkiewicz
na posiedzeniu niejawnym 31 stycznia 2025 r. w Warszawie
na skutek skargi kasacyjnej Bank w W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu
z 24 listopada 2022 r., I ACa 757/22,
w sprawie z powództwa K.L. i J.L.
przeciwko Bank w W.
o ustalenie,
1) umarza postępowanie,
2) zasądza od Bank w W. na rzecz K.L. i J.L. kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas po upływie tygodnia od dnia doręczenia orzeczenia pozwanej do dnia zapłaty,
3) przekazuje wniosek Bank w W. o zwrot odpowiedniej części opłaty od skargi kasacyjnej Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu.
UZASADNIENIE
Wyrokiem z 24 listopada 2022 r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w sprawie z powództwa K.L. i J.L. przeciwko Bank W. o ustalenie, na skutek apelacji pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z 3 grudnia 2021 r., I C 313/21, oddalił apelację (pkt I), zasądził od pozwanej na rzecz powodów kwotę 4050 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
Skargę kasacyjną od wskazanego wyżej wyroku Sądu II instancji wniosła pozwana, zaskarżając go w całości i wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz o uchylenie w całości poprzedzającego go wyroku Sądu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji; ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi II instancji; ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości oraz o orzeczenie co do istoty sprawy poprzez zmianę wyroku Sądu I instancji w całości poprzez uwzględnienie apelacji pozwanej i oddalenie powództwa w całości.
Powodowie złożyli odpowiedź na skargę kasacyjną, w której wnieśli o odmowę przyjęcia skargi do rozpoznania, ewentualnie o jej oddalenie oraz o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Pismem z 24 września 2024 r. pozwana cofnęła skargę kasacyjną. Odpis tego pisma, zgodnie z oświadczeniem pełnomocnika banku, został wysłany bezpośrednio do pełnomocnika powodów, który po jego otrzymaniu złożył wniosek o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 39821 k.p.c., jeżeli nie ma szczególnych przepisów o postępowaniu przed Sądem Najwyższym, do postępowania tego stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji, z tym, że skargę kasacyjną cofnąć może również sama strona.
Odpowiednie zastosowanie znajduje więc m.in. art. 391 § 2 zd. 1 k.p.c., w świetle którego w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. W odniesieniu do postępowania kasacyjnego oznacza to, że w wypadku cofnięcia skargi kasacyjnej Sąd Najwyższy umarza postępowanie kasacyjne, orzekając o kosztach tego postępowania. Takie cofnięcie skargi kasacyjnej miało miejsce w niniejszej sprawie. Podkreślić przy tym należy, że cofnięcie skargi kasacyjnej jest czynnością procesową niepodlegającą kontroli sądu (zob. np. postanowienia Sądu Najwyższego: z 3 września 1998 r., I CKN 820/97; z 14 czerwca 2017 r., I CSK 520/16).
Cofnięcie skargi kasacyjnej jest jednocześnie ujemną przesłanką procesową, uzasadniającą umorzenie postępowania kasacyjnego przez Sąd Najwyższy.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 391 § 2 w zw. z art. 39821 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.
O kosztach postępowania Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 98 § 1, 11 i 3 w zw. z art. 391 § 1 i 2 i art. 203 § 3 w zw. z art. 39821 k.p.c., przy uwzględnieniu § 2 pkt 6 w zw. z § 10 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1935).
Wniosek o zwrot połowy opłaty uiszczonej od skargi kasacyjnej przekazano natomiast do rozpoznania, zgodnie z właściwością, Sądowi Apelacyjnemu we Wrocławiu (art. 200 § 11 i 14 w zw. z art. 391 § 1 i z art. 39821 k.p.c. oraz w zw. z art. 80a i art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j.: Dz.U. z 2024 r. poz. 959).
[M.O.
[a.ł]]