POSTANOWIENIE
11 czerwca 2025 r.
Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:
SSN Paweł Grzegorczyk
na posiedzeniu niejawnym 11 czerwca 2025 r. w Warszawie
na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie
z 17 stycznia 2024 r., XXVII Ca 2609/21,
w sprawie z powództwa K.P.
przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
o zapłatę,
1. umarza postępowanie kasacyjne;
2. obciąża kosztami postępowania kasacyjnego pozwaną, pozostawiając ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 30 maja 2025 r. pozwana Bank spółka akcyjna w W. cofnęła skargę kasacyjną wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 17 stycznia 2024 r. i wniosła o wzajemne zniesienie kosztów postępowania oraz zwrot połowy opłaty od skargi kasacyjnej, pomniejszonej o kwotę równą opłacie minimalnej.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z utrwalonym poglądem, cofnięcie skargi kasacyjnej nie podlega kontroli sądu i skutkuje umorzeniem postępowania kasacyjnego
(zob. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., I CKN 820/97, OSNC 1999, nr 2, poz. 40 i z dnia 29 września 2021 r., II CSK 417/20).
Z tych względów, na podstawie art. 391 § 2 w związku z art. 39821 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1-11 i art. 108 § 1 w związku z art. 391 § 1 i art. 39821 k.p.c., nie dostrzegając podstaw do odstąpienia od zasady wynikającej z art. 98 § 1 k.p.c.
O zwrocie odpowiedniej części uiszczonej przez skarżącą opłaty od skargi kasacyjnej rozstrzygnie sąd, do którego wniesiono tę opłatę (zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 lipca 2023 r., I CSK 5164/22).
(K.G.)
[a.ł]