II CSKP 126/24

POSTANOWIENIE

27 lutego 2025 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Dariusz Dończyk

na posiedzeniu niejawnym 27 lutego 2025 r. w Warszawie
na skutek skargi kasacyjnej W.W.
od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie
z 17 października 2022 r., I ACa 211/21,
w sprawie z powództwa M. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w T. i K.P.
przeciwko W.W.
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę,

umarza postępowanie kasacyjne.

(A.G.)

UZASADNIENIE

Pozwany W.W. wniósł do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 17 października 2022 r.
(sygn. akt I ACa 211/21), wydanego w sprawie z powództwa M. spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością (uprzednio M. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa) w T. i K.P.
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę. Postanowieniem z 29 stycznia 2024 r.
(I CSK 963/23), Sąd Najwyższy przyjął skargę kasacyjną do rozpoznania.

Pismem datowanym na 11 października 2024 r. (wpływ do Sądu Najwyższego: 3 grudnia 2024 r.) pełnomocnik pozwanego złożył oświadczenie
o cofnięciu wniesionej skargi kasacyjnej. Zgodnie z zarządzeniem Sądu Najwyższego z 4 grudnia 2024 r., pismo to doręczono pełnomocnikowi powodów, co nastąpiło w dniu 16 grudnia 2024 r. (k. 228).

Pełnomocnik powodów, po otrzymaniu pisma, złożył 20 grudnia 2024 r. dwa odrębne pisma procesowe, datowane na 12 grudnia 2024 r.: „Pismo powódki ad 1 w sprawie kosztów postępowania kasacyjnego” oraz „Pismo powoda ad 2
w sprawie kosztów postępowania kasacyjnego”. Pisma te zawierały oświadczenia w imieniu powodów o zrzeczeniu się prawa do żądania zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego oraz o cofnięciu wniosku o ich zasądzenie
– odpowiednio na rzecz powódki i powoda – zgłoszonego uprzednio w odpowiedzi na skargę kasacyjną.

Zarządzeniem z 30 stycznia 2025 r., z uwagi na brak w aktach sprawy zawiadomienia pełnomocników stron o osobie sędziego sprawozdawcy wyznaczonego do rozpoznania sprawy, odwołano termin posiedzenia niejawnego
w sprawie II CSKP 126/24, wyznaczony na dzień 31 stycznia 2025 r. oraz zarządzono zawiadomienie pełnomocników stron o wyznaczeniu sędziego sprawozdawcy do składu orzekającego w sprawie. Zawiadomienie doręczono pełnomocnikowi powodów 5 lutego 2025 r., a pełnomocnikowi pozwanego
4 grudnia 2025 r. (zwrotne pokwitowanie odbioru – k. 235).

W odpowiedzi na powyższe pełnomocnik powodów, w piśmie opatrzonym datą 6 lutego 2025 r., wniósł o uwzględnienie przez Sąd Najwyższy, że pozwany cofnął swoją skargę kasacyjną, co czyni zbędnym przeprowadzeniu rozprawy.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wobec oświadczenia pozwanego o cofnięciu skargi kasacyjnej
Sąd Najwyższy umorzył postępowanie kasacyjne na podstawie art. 391 § 2 w zw.
z art. 39821 k.p.c. W orzecznictwie Sądu Najwyższego zgodnie przyjmuje się,
iż cofnięcie skargi kasacyjnej jest czynnością procesową, która nie podlega kontroli sądu (zob. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 3 września 1998 r.,
I CKN 820/97, OSNC 1999, nr 2, poz. 40 oraz postanowienie Sądu Najwyższego
z 14 czerwca 2017 r., I CSK 520/16 oraz z 9 października 2013 r., V CSK 444/12). W związku z oświadczeniem powodów o rezygnacji z kosztów postępowania kasacyjnego, konieczność wydania przez Sąd Najwyższy orzeczenia w tym przedmiocie odpadła.

(M.M.)

[a.ł]