I ZPU 17/24

POSTANOWIENIE

Dnia 5 lutego 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Paweł Wojciechowski

w sprawie z powództwa SSN X. Y.

o wynagrodzenie za pracę

po rozpoznaniu w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej

na posiedzeniu w dniu 5 lutego 2025 r. bez udziału stron

kwestii zawieszenia postępowania z urzędu

na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c.

                                                                    postanowił:

zawiesić postępowanie w sprawie o sygn. akt I ZPU 17/24 do czasu udzielenia przez Trybunał Konstytucyjny odpowiedzi na pytanie prawne Sądu Najwyższego - Izby Odpowiedzialności Zawodowej sformułowane w postanowieniu z dnia 24 września 2024 r. w sprawie o sygn. akt. I ZPU 4/23.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynął pozew SSN X.Y. przeciwko Skarbowi Państwa - Sądowi Najwyższemu o zasądzenie kwoty 33 692,64 złotych wraz z  odsetkami ustawowymi za opóźnienie do dnia zapłaty tytułem wyrównania wynagrodzenia oraz wyrównania dodatkowego wynagrodzenia rocznego za lata 2021 i 2022. Stosownie do treści art. 27a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (Dz. U. z 2024 r. poz. 622 – dalej: „u.SN”) sprawa ta została przekazana do rozpoznania Izbie Odpowiedzialności Zawodowej, do właściwości której należą sprawy z zakresu prawa pracy i  ubezpieczeń społecznych dotyczące sędziów Sądu Najwyższego (k. 2-9 – pozew).

Przed Sądem Najwyższym zawisła również sprawa o sygn. akt I ZPU 4/23, w  której przedmiotem rozpoznania jest powództwo innego sędziego Sądu Najwyższego o zapłatę wynagrodzenia. Podstawa faktyczna i prawna tej sprawy jest taka sama jak sprawy o sygn. akt I ZPU 17/24. W toku postępowania prowadzonego w sprawie o sygn. akt I ZPU 4/23 Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 24 września 2024 r. wystąpił do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym cyt.: „Czy art. 27a § 1 pkt 3 i art. 27a § 4 pkt 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym (tekst jednolity Dz.U. z 23 kwietnia 2024 r., poz. 622) jest zgodny z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 176 ust. 1 i art. 177 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej?”. Występując z powyższym pytaniem, Sąd Najwyższy zawiesił prowadzone postępowanie na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c.

Pismem procesowym z dnia 16 października 2024 r. pełnomocnik pozwanego Skarbu Państwa – Sądu Najwyższego wniósł o rozważenie możliwości zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. do czasu rozpoznania pytania prawnego skierowanego przez Sąd Najwyższy Izbę Odpowiedzialności Zawodowej do Trybunału Konstytucyjnego w dniu 24 września 2024 r. w przedmiocie zgodności przepisu art. 27a § 1 pkt 3 i art. 27a § 4 pkt 3 u.SN z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 176 i art. 177 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z uwagi na fakt, że zapadłe przed Trybunałem Konstytucyjnym orzeczenie może mieć wpływ na ustalenie sądu właściwego rzeczowo do rozpoznania niniejszej sprawy (k. 31-32 – pismo).

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 177 § 1 pkt 31 k.p.c. sąd może zawiesić postępowanie z  urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku postępowania toczącego się przed Trybunałem Konstytucyjnym albo Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Pytanie prawne Sądu Najwyższego przedstawione Trybunałowi Konstytucyjnemu w sprawie o sygn. akt I ZPU 4/23 dotyczy kwestii o charakterze ustrojowym, związanych z właściwością Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego, której powierzono rozpatrywanie spraw z zakresu prawa pracy i  ubezpieczeń sędziów Sądu Najwyższego.

Rozstrzygnięcie przez Trybunał Konstytucyjny wątpliwości co do zgodności art. 27a § 1 pkt 3 i art. 27a § 4 pkt 3 u.SN z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 176 i art. 177 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, będzie miało wpływ na treść rozstrzygnięcia w sprawie o sygn. akt I ZPU 17/24. W wypadku uznania niezgodności wyżej wymienionych przepisów prawnych, orzeczenie w  niniejszej sprawie będzie musiało uwzględniać stan prawny ukształtowany orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego, a więc albo zawierać rozstrzygnięcie o charakterze merytorycznym co do żądań pozwu, albo orzeczenie o przekazaniu sprawy do rozpoznania sądowi powszechnemu na zasadach ogólnych, wynikających z istoty niniejszej sprawy.

Mając na względzie powyższe, Sąd Najwyższy postanowił jak w sentencji.

[M. T.]

[a.ł]