ZARZĄDZENIE
Dnia 30 czerwca 2023 r.
Po rozpoznaniu wniosku adw. S. L. z 22 czerwca 2023 r.
o zwolnienie jej z funkcji pełnomocnika z urzędu oraz wniosku X. Y.
o wyznaczenie kolejnego pełnomocnika z urzędu do występowania w postępowaniu o wyrażenie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziów Sądu Okręgowego […]: I. P., M. T. i W. S., w tym do podjęcia czynności procesowej w postaci sporządzenia i podpisania wniosku o zezwolenie na pociągnięcie wskazanych sędziów do odpowiedzialności karnej,
na podstawie art. 81 § 2 k.p.k. a contrario w zw. z art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. 2020.2072, t.j.)
1) odmówić zwolnienia adw. S. L. z funkcji pełnomocnika z urzędu;
2) odmówić wyznaczenia wnioskodawcy X. Y. kolejnego pełnomocnika z urzędu do występowania w postępowaniu
o uchylenie immunitetu sędziom Sądu Okręgowego […]: I. P., M. T. i W. S., w tym do podjęcia czynności procesowej w postaci sporządzenia i podpisania wniosku o zezwolenie na pociągnięcie ww. sędziów do odpowiedzialności karnej.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z 2 czerwca 2022 r. SSN Jarosław Sobutka wykonujący obowiązki Prezesa Sądu Najwyższego kierującego pracą Izby Dyscyplinarnej, wyznaczył wnioskodawcy X. Y. pełnomocnika z urzędu w osobie adwokat S. L., nr wpisu […] do występowania w postępowaniu o uchylenie immunitetu sędziom Sądu Okręgowego […]: I. P., M. T. i W. S., w tym do podjęcia czynności procesowej w postaci sporządzenia i podpisania wniosku o zezwolenie na pociągnięcie ww. sędziów do odpowiedzialności karnej. Jednocześnie wydał wszelkie zarządzenia w celu umożliwienia kontaktu wnioskodawcy z ustanowionym pełnomocnikiem.
W dniu 8 lipca 2022 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo wnioskodawcy, żądające zmiany pełnomocnika z urzędu. Wnioskodawca argumentował, że ustanowiona adwokat była już pełnomocnikiem pokrzywdzonego i została odwołana z wypowiedzeniem pełnomocnictwa w związku z rzekomymi rażącymi nieprawidłowościami i rzekomym deliktem dyscyplinarnym, jak również miała nie zwrócić bezpodstawnie pobranych środków finansowych (wniosek k. 72).
Pełniący obowiązki Przewodniczącego Wydziału II Izby Dyscyplinarnej SSN Paweł Zubert zwrócił się 13 lipca 2022 r. do wnioskodawcy o sprecyzowanie w terminie 7 dni, w jakim postępowaniu z jego udziałem pełnomocnikiem była adwokat S. L., o podanie sygnatury akt
i organu prowadzącego, ponadto o wskazanie pod jaką sygnaturą i przez jaki organ było prowadzone postępowanie dotyczące deliktu dyscyplinarnego wspomnianej adwokat (zarządzenie k. 72).
W dniu 19 sierpnia 2022 r. do Sądu Najwyższego wpłynęło pismo wnioskodawcy, w którym stwierdził on, iż informacji w żądanym zakresie powinna udzielić ORA. Jego zdaniem, przesłanki zostały opisane
w poprzednio przekazanym piśmie i stanowią wystarczającą podstawę do zmiany pełnomocnika z urzędu (pismo k. 77).
Pismem z 22 czerwca 2023 r. pełnomocnik z urzędu X. Y. – adw. S. L. wniosła o zwolnienie jej z funkcji pełnomocnika z urzędu z uwagi na fakt, że bez kontaktu z klientem w tego typu sprawie nie jest w stanie prawidłowo przeprowadzić postępowania ani sformułować wniosków (pismo k. 106).
Należy zważyć, co następuje.
Sąd Najwyższy nie uznał wniosków za uzasadnione.
W przypadku gdy wnioskodawca lub jego pełnomocnik złoży uzasadniony wniosek, prezes lub referendarz sądowy sądu właściwego do rozpoznania sprawy może wyznaczyć nowego pełnomocnika w miejsce dotychczasowego. Jednak w sytuacji, gdy ma miejsce niezgodność stanowiska przedstawionego przez wyznaczonego pełnomocnika z urzędu
z oczekiwaniami bądź poglądami oskarżonego, okoliczność ta nie może być podstawą wyznaczenia kolejnego pełnomocnika. Sąd nie może wyznaczać kolejnych pełnomocników z urzędu aż do uzyskania przez stronę oczekiwanego przez niego efektu (postanowienie SN z 30.11.2015 r., V KZ 50/15, Prok. i Pr. 2016/2, poz. 6).
Wyznaczenie kolejnego pełnomocnika z urzędu do wykonania tych samych czynności byłoby uzasadnione tylko wówczas, gdyby zostało wykazane (np. w postępowaniu dyscyplinarnym) nienależyte wypełnianie obowiązków przez dotychczas wyznaczonego obrońcę (postanowienie
SN z 30.11.2015 r., V KZ 48/15, Prok. i Pr. 2016/2, poz. 5). O przedstawienie takich przesłanek zwrócił się do wnioskodawcy p.o. Przewodniczącego Wydziału II Izby Dyscyplinarnej, zarządzeniem z 13 lipca 2022 r. Wnioskodawca nie udzielił w tym zakresie żadnych wyjaśnień, co należy odczytać jako niespełnienie przesłanki należytego uzasadnienia wniosku. Sama deklaracja o braku zaufania i woli korzystania z pomocy innego pełnomocnika nie jest dostateczną przesłanką zwolnienia dotychczasowego pełnomocnika z urzędu z jego dotychczasowych obowiązków, i to nawet gdyby stanowiska pełnomocnika i wnioskodawcy były w tej materii zgodne – jak to ma miejsce w niniejszej sprawie (postanowienie SN z 27.11.2014 r.,
IV KK 351/14, LEX nr 1545168; K. Eichstaedt, uwaga do art. 81 [w:] Kodeks postępowania karnego. Tom I. Komentarz aktualizowany pod red.
D. Świeckiego, LEX/el, 2023).
Nie zasługiwał na uwzględnienie także wniosek adw. S. L. o zwolnienie jej z funkcji pełnomocnika z urzędu. Utrudniony kontakt
z klientem nie stoi na przeszkodzie z zapoznaniem się z aktami sprawy
w siedzibie Sądu Najwyższego i podjęciu czynności na podstawie materiału dowodowego który akta zawierają.
[M. T]
[ł.n]