I ZO 88/22

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lipca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marek Siwek

w sprawie obwinionej sędzi Sądu Rejonowego […] w K. X. Y.

po rozpoznaniu w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej

na posiedzeniu w dniu 23 lipca 2025 r.

wniosku obrońcy o wyłączenie SSN Małgorzaty Bednarek od udziału w rozpoznaniu sprawy o sygn. akt I ZB 37/22

na podstawie art. 41 § 1 k.p.k.

                                                      postanowił

pozostawić wniosek bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Obrońca obwinionej (sędzia X.1 Y.1) w piśmie z dnia 25 listopada 2022 r. sformułował wniosek o wyłączenie SSN Małgorzaty Bednarek od udziału w rozpoznaniu sprawy zarejestrowanej w Sądzie Najwyższym pod sygn. akt I ZB 37/22. Jej przedmiotem jest wniosek o zbadanie spełnienia wymogów niezawisłości i bezstronności przez SSN Tomasza Demendeckiego, wyznaczonego do rozpoznania sprawy o sygn. akt II ZO 49/22.

Obrońca wskazał, że we wskazanym wyżej wniosku o przeprowadzenie tzw. testu niezawisłości i bezstronności zostały powołane okoliczności dotyczące powołania Tomasza Demendeckiego na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego, koncentrujące się wokół kwestii związanych z udziałem w tej procedurze Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej z zastosowaniem art. 9a ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz. U. z 2024 r. poz. 1186, zwanej dalej „u.k.r.s.”). Okoliczności te, zdaniem obrońcy, wprost i bezpośrednio dotyczą również SSN Małgorzaty Bednarek. W tej sytuacji, z punktu widzenia strony postępowania, zachodzi poważne niebezpieczeństwo, że ocena wpływu sposobu powołania SSN Tomasza Demendeckiego będzie nieobiektywna lub stronnicza. Nie sposób bowiem oczekiwać, że SSN Małgorzata Bednarek będzie mogła dokonać rzetelnej i kompetentnej oceny uchybień popełnionych w procedurze nominacyjnej w odniesieniu do SSN Tomasza Demendeckiego, w sytuacji, gdy sama jest bezpośrednim beneficjentem kwestionowanej w tym wniosku procedury.

Jednocześnie obrońca zaznaczył, że nie wskazuje jako postawy wyłączenia SSN Małgorzaty Bednarek wadliwości jej powołania na to stanowisko z rekomendacji Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej z zastosowaniem art. 9a u.k.r.s.

Obrońca w uzasadnieniu wniosku podniósł również szereg okoliczności, które – jego zdaniem – przemawiają za uznaniem, że wyżej wymieniona sędzia nie będzie bezstronna przy rozstrzyganiu w sprawie, w której obwiniona ma interes procesowy. Do okoliczności tych zaliczył: dotychczasowy przebieg kariery zawodowej SSN Małgorzaty Bednarek, która przed powołaniem na to stanowisko wykonywała zawód prokuratora i była postrzegana jako osoba związana ze środowiskiem bliskim ówczesnemu Ministrowi Sprawiedliwości Z. Z., zrzeszonym w S. […] oraz orzekanie w Izbie Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, której status został zakwestionowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wskazał przy tym, że wyżej wymieniona zajmowała wysokie funkcje w strukturze prokuratury i imieniu tego organu na konferencji prasowej wyraziła kategoryczne poglądy, posądzając bielsko-bialskie środowisko sędziowsko-prokuratorskie o udział w zorganizowanej grupie przestępczej. W ocenie obrońcy, dla zewnętrznego obserwatora dostrzegalny jest oczywisty konflikt interesów pomiędzy SSN Małgorzatą Bednarek a obwinioną, która jest prezesem zarządu […] oddziału S1. […], które to S1. krytycznie ocenia działalność Z. Z. jako Ministra Sprawiedliwości w obszarze reform przeprowadzanych przez resort sprawiedliwości.

Wymaga odnotowania, że Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 4 kwietnia 2023 r. sygn. akt I ZO 87/22 wyłączył SSN Małgorzatę Bednarek od udziału w rozpoznaniu sprawy o sygn. akt I ZB 37/22. Postanowienie to zostało wydane po rozpatrzeniu wniosku innego obrońcy obwinionej – sędziego X.2 Y.2 – złożonego w tożsamej sprawie co wniosek obrońcy – sędziego X.1 Y.1

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W aktualnej sytuacji procesowej wniosek obrońcy należało pozostawić bez rozpoznania.

Sędzia SN Małgorzata Bednarek została bowiem wyłączona od udziału
w sprawie o sygn. akt I ZB 37/22, co skutkowało dezaktualizacją, a zarazem bezprzedmiotowością, potrzeby ponownego rozważania tych okoliczności, które już w innym postępowaniu zostały rozważone.

W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak wyżej.

[M. T.]

[r.g.]