POSTANOWIENIE
Dnia 15 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska
w sprawie sędziego Sądu Rejonowego w C. w stanie spoczynku X.Y.
po rozpoznaniu w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej,
na posiedzeniu w dniu 15 kwietnia 2025 r.,
wniosku Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym w T. o obniżenie obwinionemu uposażenia do czasu prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego
postanowił:
wniosek o obniżenie wynagrodzenia przysługującego sędziemu Sądu Rejonowego w C. w stanie spoczynku X.Y. pozostawić bez rozpoznania
UZASADNIENIE
Pismem z 14 grudnia 2022 r. Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym w T. skierował do Sądu Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym w […]., przekazanym następnie do Sądu Najwyższego, wniosek o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej przeciwko X.Y. – sędziemu Sądu Rejonowemu w C. w stanie spoczynku, obwinionemu o czyn z art. 107 § 1 pkt 5 u.s.p. w zw. z art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,
Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2024 r., sygn. akt I ZSK 6/23, uznał obwinionego za winnego popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego tj. czynu z art. 107 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych przyjmując, że wyczerpał on jednocześnie znamiona czynu zabronionego przewidzianego w art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i wymierzył X.Y. karę pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia.
Odwołanie od powyższego orzeczenia wniósł obwiniony. Sprawa została zarejestrowana w repertorium Izby Odpowiedzialności Zawodowej pod sygn.
II ZOW 32/24.
W dniu 16 grudnia 2024 r. do Sądu Najwyższego wpłynął wniosek Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego przy Sądzie Okręgowym w T. z dnia 9 sierpnia 2024 r., o obniżenie obwinionemu uposażenia do czasu prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego. Sprawa ta została zarejestrowana w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej pod sygn. I ZO 185/24, zaś do jej rozpoznania został wyznaczony SSN Marek Motuk, który 2 stycznia 2025 r. złożył wniosek
o jego wyłączenie.
Postanowieniem z dnia 4 marca 2025 r., Sąd Najwyższy uwzględnił wniosek i na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. w zw. z art. 42 § 1 k.p.k. oraz art. 6 ust.
1 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka wyłączył sędziego Sądu Najwyższego Marka Motuka od udziału w rozpoznaniu sprawy o sygn. akt I ZO 185/24. W wyniku powyższego sprawa o sygn. akr I ZO 185/24 została w dniu
19 marca 2025 r. przydzielona SSN Barbarze Skoczkowskiej do rozpoznania.
Wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2025 r. sygn. akt II ZOW 35/24, Sąd Najwyższy utrzymał w mocy wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 2024 r. o sygn. I ZSK 6/23, którym to wymierzono obwinionemu karę pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wobec utrzymania w mocy wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 kwietnia 2024 r. sygn. akt I ZSK 32/24, ma mocy którego X.Y. - sędzia Sądu Rejonowego w C. w stanie spoczynku został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego tj. czynu z art. 107 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych i przyjęciem, że czyn ten wyczerpał jednocześnie znamiona czynu zabronionego przewidzianego w art. 207 § 1 k.k. w zw. z art. 157 § 1 k.k. i art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. i wymierzenia X.Y. kary pozbawienia prawa do stanu spoczynku wraz z prawem do uposażenia, rozstrzyganie kwestii obniżenia uposażenia do czasu prawomocnego zakończenia postępowania dyscyplinarnego stało się bezprzedmiotowe.
[M. T.]
[a.ł]