I PSK 49/25

POSTANOWIENIE

Dnia 8 lipca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Renata Żywicka

w sprawie z powództwa B.W.
przeciwko Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń
Społecznych w dniu 8 lipca 2025 r.,
w związku ze skargą kasacyjną strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego
w Krakowie z dnia 30 grudnia 2024 r., sygn. akt VII Pa 342/24,

1. umarza postępowanie kasacyjne;

2. odstępuje od obciążania pozwanego kosztami postępowania kasacyjnego skarżącego.

[I.T.]

UZASADNIENIE

Wyrokiem z 14 sierpnia 2024 r., IV P 374/24/N Sąd Rejonowy w Krakowie w sprawie z powództwa B.W. przeciwko Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie o zapłatę zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 38.389,63 zł tytułem wyrównania wynagrodzenia o dodatkowego wynagrodzenia rocznego za lata 2021 - 2022, umorzył postępowanie w pozostałej części, nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 23.640 zł oraz zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda 1.350,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w zapłacie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sąd Okręgowy w Krakowie wyrokiem z dnia 30 grudnia 2024 r.,
VII Pa 342/24 oddalił apelację pozwanego oraz zasądził od Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz powoda 1.350 zł z odsetkami za opóźnienie w wysokości ustawowej od uprawomocnienia się tego orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

W skardze kasacyjnej pozwany zarzucił naruszenie: 1. art. 178 ust. 2 i art. 2 Konstytucji RP; 2. art. 32 ust. 1 i 2 w zw. z art. 2 Konstytucji RP; 3. art. 481 § 1 k.c. w związku z art. 300 k.p. i art. 2 Konstytucji RP; 4. art. 109 § 2 w zw. z art. 98 § 2 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i oddalenie powództwa w całości zgodnie z art. 39816 k.p.c. oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za pierwszą i drugą instancję, według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od uprawomocnienia wyroku do dnia zapłaty; ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi drugiej instancji, a także zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od uprawomocnienia wyroku do dnia zapłat oraz zasądzenie od strony powodowej na rzecz pozwanego kwoty 45.688,16 zł tytułem zwrotu wynagrodzenia netto wraz z podatkiem dochodowym oraz wypłaconymi odsetkami i kosztami zastępstwa oraz odsetkami od kwot brutto, tj.: 21.512,40 zł od dnia 27 sierpnia 2024 r. do dnia zapłaty i 24.175,76 zł od dnia 1 stycznia 2025 r. do dnia zapłaty.

Pismem z dnia 23 kwietnia 2025 r., które wpłynęło do Sądu Najwyższego w dniu 5 maja 2025 r., pozwany cofnął skargę kasacyjną i wniósł o wydanie postanowienia w przedmiocie umorzenia postępowania oraz o nieobciążanie strony pozwanej kosztami postępowania kasacyjnego na podstawie art. 102 k.p.c.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 39821 k.p.c., do postępowania przed Sądem Najwyższym wywołanego wniesieniem skargi kasacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy o apelacji. Z kolei art. 391 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. stanowi, że w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.

Skarga kasacyjna może zostać cofnięta w każdym czasie nawet przez samą stronę i nie wymaga to zgody strony przeciwnej. Cofnięcie skargi kasacyjnej stanowi czynność procesową, która nie podlega weryfikacji sądowej i prowadzi do umorzenia postępowania kasacyjnego oraz orzeczenia o kosztach procesu jak przy cofnięciu pozwu (art. 391 § 2 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 39821 k.p.c.) - zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z dnia 17 listopada 2020 r., II PK 94/20, LEX nr 3080384 i z dnia 25 marca 2021 r., III USK 68/21, LEX nr 3153421, por. też odnoszące się do kwestii związanych z art. 469 k.p.c. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2014 r., I PK 251/13, OSNP 2015 nr 6, poz. 79.

W tych okolicznościach Sąd Najwyższy umorzył postępowanie kasacyjne, o czym postanowił jak w sentencji na podstawie art. 39821 k.p.c. w związku
z art. 391 § 2 k.p.c. oraz postanowił o nieobciążaniu pozwanego kosztami procesu w oparciu o art. 102 k.p.c.

(I.T.)

[SOP]