Sygn. akt I NSW 157/19

POSTANOWIENIE

Dnia 19 listopada 2019 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Janusz Niczyporuk (przewodniczący, sprawozdawca)
‎SSN Adam Redzik
‎SSN Mirosław Sadowski

w sprawie z protestu wyborczego A. L.-I.

przeciwko ważności wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej,

przy udziale Przewodniczącego Państwowej Komisji Wyborczej, Przewodniczącego Okręgowej Komisji Wyborczej w W. oraz Prokuratora Generalnego,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw

Publicznych w dniu 19 listopada 2019 r.,

postanawia:

pozostawić protest bez dalszego biegu.

UZASADNIENIE

A. L.-I. pismem z dnia 21 października 2019 r. wniosła protest wyborczy przeciwko ważności wyborów do Sejmu i Senatu RP przeprowadzonych dnia 13 października 2019 r. domagając się powtórnego przeliczenia głosów w Komisji Obwodowej nr […] mieszczącej się w Liceum Ogólnokształcącym im. […] przy ul. W. […] w W..

Wnosząc protest wyborczy podniosła, że oddała ważny głos na jednego z kandydatów, którego nazwiska nie wymieniła, podczas gdy po ogłoszeniu wyników nie uzyskał on żadnego poparcia.

Państwowa Komisja Wyborcza w odpowiedzi na protest wskazała, że wnosząca protest nie przedstawiła żadnych dowodów, które uzasadniałyby zasadność podniesionych przez nią twierdzeń i uznała, że protest jako niespełniający wymogów określonych przez art. 82 § 1 w zw. z art. 243 § 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. - Kodeks wyborczy (t.j. Dz.U. 2019, poz. 684 z późn. zm.; dalej: k.wyb.), należy pozostawić go bez dalszego biegu.

Okręgowa Komisja Wyborcza w W. odpowiadając na wezwanie do wniesienia odpowiedzi na protest wyborczy wniosła o pozostawienie go bez dalszego biegu. Okręgowa Komisja Wyborcza w W. uznała, że nie jest uprawniona do zarządzenia przeprowadzenia powtórnego głosowania i nie posiada informacji, które uzasadniałby wniosek podjęcie takiej czynności.

Prokurator Generalny w odpowiedzi na protest wniósł o pozostawienie go bez dalszego biegu, ponieważ nie odpowiada on wymogom formalnym przewidzianym przez przepisy k.wyb.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 101 ust. 2 Konstytucji RP wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyborów na zasadach określonych w ustawie. Zasady i tryb przeprowadzania wyborów do Sejmu i do Senatu RP oraz warunki ważności tych wyborów określa k.wyb. Zasady te zawarte zostały w przepisach ogólnych, tj. art. 82 i art. 83 k.wyb. oraz (w odniesieniu do wyborów do Sejmu) w przepisach szczególnych, tj. w art. 241-243 k.wyb. W świetle art. 82 § 2-5 k.wyb. prawo do wniesienia protestu przysługuje wyborcom, których nazwiska są umieszczone w spisie wyborców oraz przewodniczącemu właściwej komisji wyborczej i pełnomocnikowi wyborczemu. Sam protest wyborczy zdefiniowany został przez art. 82 § 1 k.wyb., jako protest przeciwko ważności wyborów, ważności wyborów w okręgu lub wyborowi określonej osoby. Takie określenie koresponduje z brzmieniem art. 101 ust. 2 Konstytucji RP, a jego konsekwencją jest zawarty w punktach 1 i 2 art. 82 § 1 k.wyb. katalog zarzutów, na jakich protest może być oparty. Należą do nich dopuszczenie się przestępstwa przeciwko wyborom, określonego w rozdziale XXXI Kodeksu karnego, mającego wpływ na przebieg głosowania, ustalanie wyników głosowania lub wyników wyborów oraz naruszenie przepisów k.wyb., dotyczących głosowania, ustalania wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów. Reasumując, przedmiotem protestu wyborczego jest ważność wyborów lub wyboru określonej osoby, a podstawę zakwestionowania tej ważności stanowią czyny przestępcze i delikty wyborcze rzutujące na przebieg głosowania i ustalanie jego wyników lub ustalanie wyników samych wyborów.

Wnoszący protest powinien sformułować w nim zarzuty oraz przedstawić lub wskazać dowody, na których opiera swoje zarzuty (art. 241 § 3 k.wyb.). Zgodnie z art. 243 § 1 k.wyb., Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną lub niespełniający warunków określonych w art. 241 k.wyb. Warto zauważyć, że przepis ten odsyła do treści całego art. 241 k.wyb., a więc także do § 3 nakładającego na osobę wnoszącą protest wyborczy wymaganie sformułowania w nim zarzutów wymienionych w art. 82 § 1 k.wyb. oraz przedstawienia lub wskazania dowodów na ich poparcie.

Przedmiotowy protest wyborczy nie spełnia żadnego kryterium decydującego o jego dopuszczalności. Wnosząca protest nie sformułowała w nim jakichkolwiek zarzutów dopuszczenia się przestępstwa przeciwko ważności wyborów, ważności wyborów w okręgu lub wyborowi określonej osoby, wskazanego przez art. 82 k.wyb. i mającego wpływ na przebieg głosowania, ustalenie wyników głosowania lub wyników wyborów lub naruszenia przepisów Kodeksu karnego dotyczących głosowania, ustalenia wyników głosowania lub wyników wyborów, mającego wpływ na wynik wyborów. Wnosząca protest nie wskazała nadto na dowody, które stanowiłyby uprawdopodobnienie takich okoliczności. Nie przywołała również nazwiska kandydata do Sejmu RP, na którego oddała swój głos.

Mając powyższe na uwadze, z mocy art. 243 § 1 zdanie pierwsze k.wyb., orzeczono o pozostawieniu protestu bez dalszego biegu.