I NSW 1356/25

POSTANOWIENIE

Dnia 24 czerwca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Joanna Lemańska (przewodniczący)
SSN Grzegorz Pastuszko (sprawozdawca)
SSN Mirosław Sadowski

w sprawie z protestu B. W.

przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej,

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych
w dniu 24 czerwca 2025 r.,

pozostawia protest bez dalszego biegu.

UZASADNIENIE

B. W. (dalej: „wnoszący protest”) pismem kierowanym do  Prokuratury Rejonowej z 4 czerwca 2025 r., przekazanym następnie przez  Prokuraturę Rejonową w Słupsku pismem z 10 czerwca 2025 r., wniósł  do  Sądu Najwyższego protest wyborczy dotyczący II tury wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, która odbyła się 1 czerwca 2025 r. Treść  przedmiotowego protestu ograniczył on do oświadczenia: „Składam protest do Sądu Najwyższego z dnia 4 czerwca 2025 r. o stwierdzenie nieważności wyboru  Prezydenta RP w dniu 1 czerwca 2025 r. w braku jego zarządzenia przez  Marszałka Sejmu, że w zakresie stosowania art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27  września 1990 r. o zmianie Konstytucji RP (Dz.U.67.397) w obecnym stanie  prawa obowiązuje ono w brzmieniu z dnia 8 grudnia 1990 r., i że brak składu orzekającego Sądu Okręgowego w Słupsku”.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 129 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. 1997 Nr  78, poz. 483 ze zm.) wyborcy przysługuje prawo zgłoszenia do Sądu Najwyższego protestu przeciwko ważności wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej na zasadach określonych w ustawie.

Zasady i tryb przeprowadzania wyboru Prezydenta Rzeczypospolitej oraz  warunki ważności tych wyborów określa ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (tekst jedn. Dz.U. 2025, poz. 365, dalej: „k.wyb.”).

Stosownie do art. 321 § 1 k.wyb. protest przeciwko wyborowi Prezydenta Rzeczypospolitej wnosi się na piśmie do Sądu Najwyższego nie później niż  w  ciągu  14 dni od dnia podania wyników wyborów do publicznej wiadomości przez Państwową Komisję Wyborczą. Nadanie w tym terminie protestu w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23  listopada 2012 r. - Prawo pocztowe jest równoznaczne z wniesieniem go do Sądu Najwyższego.

Artykuł 322 § 1 k.wyb. stanowi, że Sąd Najwyższy pozostawia bez dalszego biegu protest wniesiony przez osobę do tego nieuprawnioną lub niespełniający warunków określonych w art. 321. Niedopuszczalne jest przywrócenie terminu do wniesienia protestu.

Przekładając przywołane regulacje na realia niniejszej sprawy, należy wskazać, że wnoszący protest nie podał w swoim piśmie swojego numeru PESEL. Oznacza to, że protest jest obarczony brakami formalnymi uniemożliwiającymi nadanie mu biegu, a zarazem niepodlegającym konwalidacji.

Zgodnie z art. 126 § 2 pkt 2 k.p.c., gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno zawierać m.in. numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) lub numer identyfikacji podatkowej (NIP) powoda będącego osobą fizyczną, jeżeli jest on obowiązany do jego posiadania lub  posiada go nie mając takiego obowiązku. W postępowaniu cywilnym podanie  numeru PESEL w pierwszym piśmie procesowym w sprawie jest  wymogiem formalnym, którego spełnienie warunkuje nadanie temuż pismu skutecznego biegu. Wskazana reguła obejmuje również sprawy wywołane wniesieniem protestu wyborczego.

W tym kontekście odnotowania wymaga fakt, że od 4 sierpnia 2023 r. obowiązują przepisy powołujące do życia Centralny Rejestr Wyborczy (art.  18  i  n.  k.wyb.) W Centralnym Rejestrze Wyborców gromadzi się dane obejmujące m.in. numer ewidencyjny PESEL (art. 18a k.wyb.). Porządkowanie danych o wyborcach ma przeciwdziałać nadużyciom przy wnoszeniu protestów wyborczych (związanym np. ze składaniem pism przez osoby fikcyjne lub  z  użyciem danych osób zmarłych). Podanie przez skarżącego wyborcę numeru PESEL pozwala zweryfikować tożsamość wyborcy w sposób niewątpliwy.

Odnotować jeszcze wypada, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem w  postępowaniu z protestów wyborczych nie wzywa się do usunięcia braków formalnych, nie stosuje się więc art. 130 k.p.c.

Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Najwyższy pozostawił protest bez  dalszego biegu z uwagi na to, że nie spełnia on wymogów formalnych pisma procesowego, o czym orzekł w sentencji postanowienia.

[D.Z.]

[a.ł]