POSTANOWIENIE
Dnia 30 stycznia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Mirosław Sadowski
w sprawie ze skargi W. S.,
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie w sprawie o sygn.
V ACa 1938/22,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 30 stycznia 2025 r.,
odrzuca skargę.
UZASADNIENIE
Pismem z 19 listopada 2024 r. W. S. (dalej: „skarżący”) złożył skargę na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu toczącym się przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie pod sygn. akt V ACa 1938/22, wnosząc m.in. o stwierdzenie przewlekłości we wskazanym postępowaniu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga na przewlekłość postępowania zasługuje na odrzucenie.
Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn. Dz.U. 2023, poz. 1725, dalej: „ustawa o skardze na przewlekłość postępowania”), strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie zmierzające do wydania rozstrzygnięcia kończącego postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia istotnych okoliczności faktycznych i prawnych albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).
Skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie (art. 5 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania). Oznacza to, że niedopuszczalne jest wniesienie skargi na przewlekłość postępowania, które zostało już zakończone (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z 10 lipca 2024 r., I NSP 210/24). W niniejszej sprawie Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowieniem z 18 września 2023 r. (V ACa 1938/22) odrzucił skargę skarżącego o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 1 października 2021 r. (V ACa 610/21).
Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941 § 3 k.p.c. w zw. z art. 397 § 11 k.p.c. oraz w związku z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania orzekł, jak w sentencji.
[SOP]
[a.ł]