POSTANOWIENIE
Dnia 1 sierpnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Czubik
w sprawie ze skargi S. T.
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki
w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi w sprawie o sygn.
I ACa 3822/24,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 1 sierpnia 2025 r.
odrzuca skargę.
D.Z.
UZASADNIENIE
S. T. (dalej jako: „Skarżący”) pismem z … lipca 2025 r. wniósł skargę na przewlekłość postępowania prowadzonego przed Sądem Apelacyjnym w Łodzi pod sygn. akt I ACa 3822/24.
Skarga podlega odrzuceniu, jako niedopuszczalna z mocy prawa. W myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1725; dalej jako: „u.s.p.p.”), skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiła przewlekłość postępowania, wnosi się w toku postępowania w sprawie. Z kolei wedle art. 6 ust. 1 u.s.p.p., skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego.
Sąd Najwyższy w składzie orzekającym zauważa, że sprawa o sygn. akt I ACa 3822/24 została wywołana skargą o wznowienie postępowania prowadzonego i zakończonego pod sygn. akt I ACa 3592/23. W sprawie tej została wywiedziona skarga kasacyjna, która oczekuje na tzw. przedsąd w Izbie Cywilnej Sądu Najwyższego (I CSK 258/25). W tym kontekście już samo złożenie skargi o wznowienie postępowania, a już zwłaszcza – niniejszej skargi na przewlekłość tegoż postępowania wznowieniowego, może być poczytywane jako nadużycie prawa procesowego. Co ważne, Sąd Apelacyjny w Łodzi postanowieniem z 17 grudnia 2024 r. odrzucił skargę wznowieniową, co kończy sprawę.
Po drugie, w swej skardze (jak i w całym toku sprawy) Skarżący akcentuje głównie wątki dotyczące rzekomo wadliwie powołanych sędziów (nazywa ich neo-sędziami), nazywa SSO X. Y. „nominatem politycznym […]”, czy pisze o „politycznych działaczach S., R. i L.”. W istocie Skarżący nie argumentuje, dlaczego w niniejszej sprawie mamy do czynienia z przewlekłością procedowania, ale prowadzi luźne (a także niestety obraźliwe) wywody o charakterze politycznym.
Biorąc pod uwagę powyższe, Sąd Najwyższy zdecydował o odrzuceniu skargi a limine, o czym orzeczono w sentencji postanowienia.
D.Z.
[r.g.]