I NSP 219/25

POSTANOWIENIE

Dnia 25 czerwca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Leszek Bosek

w sprawie z powództwa T. D.

przeciwko Gminie Ś. oraz Skarbowi Państwa – Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowemu Inspektoratowi Pracy w Katowicach

o zadośćuczynienie i rentę,

na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 25 czerwca 2025 r.,

na skutek skargi T. D. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym w Katowicach w sprawie o sygn. III APo 9/24,

odrzuca skargę.

UZASADNIENIE

Pismem z 8 maja 2025 r. T. D. wniósł o: stwierdzenie przewlekłości postępowania przed Sądem Apelacyjnym w Katowicach w sprawie III  APo 9/24, zobowiązanie Sądu Apelacyjnego w Katowicach do rozpoznania przedmiotowej sprawy w terminie 3 miesięcy od rozpoznania skargi na  przewlekłość oraz przyznanie od Skarbu Państwa na rzecz skarżącego kwoty 20 000 zł.

Pismem z 14 maja 2025 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach wezwał skarżącego do sprecyzowania w terminie 7 dni, jakiej sygnatury dotyczy skarga na przewlekłość, ponieważ sprawa III APo 9/24 została prawomocnie zakończona.

W odpowiedzi na wezwanie skarżący wyjaśnił, że „wskazana (…) sygnatura III APo 9/24 jest prawidłowa i nie może być mowy o prawomocnym zakończeniu skarżonego postępowania, gdyż do dnia dzisiejszego Sąd nie rozpatrzył (…) zażalenia z dnia 30.06.2024 r. na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 23.05.2024 r. w sprawie III APo 9/24” (pisownia oryginalna).

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na    naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i  postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn. Dz.U. 2023, poz.  1725, dalej: „ustawa o skardze na przewlekłość”), niezbędnym warunkiem dopuszczalności skargi o stwierdzenie przewlekłości postępowania jest wniesienie jej w toku postępowania.

Przepisy ustawy o skardze na przewlekłość nie przewidują możliwości wniesienia skargi na przewlekłość w postępowaniu wpadkowym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego utrwalony pozostaje pogląd, że przez „tok postępowania w   sprawie” w znaczeniu przyjętym w art. 2 ust. 1 i art. 5 ust. 1 ustawy, należy   rozumieć „postępowanie co do istoty sprawy” (por. postanowienia Sądu  Najwyższego: z 15 listopada 2012 r., KSP 15/12; z 24 września 2014 r., III  SPP 206/14; z 13 listopada 2014 r., III SPP 227/14; z 16 czerwca 2015 r., III   SPP 12/15; z 10 stycznia 2017 r., III SPP 65/16; z 18 czerwca 2021 r., I NSP 39/21; z 6 września 2023 r., I NSP 10/23).

To oznacza, że niedopuszczalna jest skarga na przewlekłość postępowania zażaleniowego, jako postępowania incydentalnego (por. postanowienia Sądu  Najwyższego: z 13 listopada 2014 r., III SPP 227/14, z 16 czerwca 2015 r., III   SPP 12/15; z 10 stycznia 2017 r., III SPP 65/16; z 18 czerwca 2021 r., I NSP 39/21).

Ponadto, nawet gdyby uznać, że skarga została wniesiona w toku postępowania ma ona przede wszystkim za zadanie eliminowanie i zapobieganie przewlekłości przez dyscyplinowanie Sądu do podejmowania terminowych i   właściwych czynności prowadzących do rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. Tym samym skarga na przewlekłość postępowania, które zostało prawomocnie zakończone nie jest dopuszczalna (uchwała siedmiu sędziów Sądu   Najwyższego z 28 marca 2013 r., III SPZP 1/13; postanowienia Sądu  Najwyższego m.in.: z 12 sierpnia 2014 r., III SPP 159/14; z 10 czerwca 2014 r., III SPP 110/14; z 26 listopada 2024 r., I NSP 376/24).

Jak wynika z akt sprawy, Sąd Apelacyjny w Katowicach postanowieniem z   dnia 15 listopada 2024 r. oddalił zażalenie skarżącego od postanowienia Sądu  Apelacyjnego w Katowicach z dnia 23 maja 2024 r., III APo 9/24 (k. 917). Zatem skarżący wniósł skargę na przewlekłość postępowania już po zakończeniu postępowania zażaleniowego.

Mając na względzie powyższe, Sąd Najwyższy na podstawie art. 373 § 1 w  związku z art. 397 § 3 k.p.c. w związku z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość orzekł, jak w sentencji.

[kf]

[a.ł]