I NSP 173/25

POSTANOWIENIE

Dnia 11 czerwca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Grzegorz Żmij

w sprawie ze skargi K. B.

oskarżonego o czyn z art. 252 § 1 k.k. w zb. z art. 227 k.k. w zb. z art. 189 § 1 i 2 k.k., w zb. z art. 189 § 1 i 2 k.k. w zb. z art. 282 k.k. w zb. z art. 157 § 1 k.k. w zw.
z art. 11 § 2 k.k. i in.

na posiedzeniu bez udziału stron w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 11 czerwca 2025 r.,

na skutek skargi K. B. na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu przed Sądem Apelacyjnym
w Warszawie w sprawie o sygn. II AKa 307/24 i Sądem Okręgowym w Warszawie
w sprawie o sygn. XVIII K 62/22,

na podstawie art. 4 ust. 1b w związku z art. 8 ust. 2 ustawy
z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora
i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w związku z art. 35 § 1 k.p.k. przekazuje skargę do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie.

UZASADNIENIE

Pismem z 24 kwietnia 2025 r. K. B. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania sądowego, które toczy się już od ponad 4 lat”.

W uzasadnieniu skarżący przytoczył szereg okoliczności dotyczących trwania całego postępowania „[w] dniu 14 października 2021 roku zostały mi przedstawione zarzuty w Prokuraturze Rejonowej w N. (…), w tym postępowania przed Sądem Okręgowym Warszawie: „[w] dniu 4  kwietnia 2022 roku do Sądu Okręgowego w Warszawie XVIII Wydział Karny został skierowany przeciwko mnie i innym oskarżonym akt oskarżenia. Sprawa   otrzymała sygnaturę akt XVIII K 62/22. W dniu 2 lutego 2024 r. przed  Sądem Okręgowym w Warszawie zapadł wyrok którym Sąd skazał mnie na  karę 8 lat pozbawienia wolności”, jak i okoliczności dotyczące postępowania przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skargę należało przekazać do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Warszawie.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy z 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez  nieuzasadnionej zwłoki (tekst jedn. Dz.U. 2023, poz. 1725, dalej: „ustawa o    skardze na przewlekłość”), Sąd Najwyższy jest właściwy wyłącznie do   rozpoznania skargi dotyczącej postępowania przed sądem apelacyjnym lub Sądem Najwyższym. Jeżeli przedmiotem oceny jest przewlekłość postępowania przed sądem okręgowym i sądem apelacyjnym, to zgodnie z art. 4 ust. 1b ustawy o   skardze na przewlekłość „właściwy do jej rozpoznania w całości jest sąd apelacyjny”.

Przepisy wyznaczające właściwość rzeczową Sądu Najwyższego do  rozpatrywania skarg na przewlekłość postępowania jako normy o charakterze kompetencyjnym, powinny być interpretowane ściśle i literalnie (zob. postanowienia Sądu Najwyższego: z 19 grudnia 2019 r., I NSP 175/19; z 24 października 2024 r., I   NSP 333/24; z 12 listopada 2024 r., I NSP 256/23; z 18 grudnia 2024 r., I   NSP   401/24; z 14 stycznia 2025 r., I NSP 426/24; z 16 stycznia 2025 r., I NSP 442/24; z 11 marca 2025 r., I NSP 293/25; z 15 kwietnia 2025 r., I NSP 6/25; z 21 maja 2025 r., I NSP 144/25).

Skarga koncentruje się na opisie postępowania przed sądem I i sądem II  instancji. Już w petitum skargi skarżący wyraźnie domaga się stwierdzenia, że  nastąpiło naruszenie jego prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki w postępowaniu „które toczy się już od ponad 4 lat”. Dalej w uzasadnieniu skargi skarżący kwestionuje sprawność postępowania od chwili jego wszczęcia oraz przytacza okoliczności dotyczące zarówno postępowania przed sądem I instancji, jak i przed sądem II instancji.

Z uwagi na fakt, że skarga dotyczy przewlekłości Sądem Apelacyjnym ‎w Warszawie w sprawie o sygn. II AKa 307/24 i Sądem Okręgowym w Warszawie w sprawie ‎o sygn. XVIII K 62/22, właściwym do jej rozpoznania jest Sąd Apelacyjny w Warszawie.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy na podstawie art. 4 ust. 1b w  związku  z art. 8 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość w związku z art. 35 § 1 k.p.k. orzekł, jak w sentencji.


[kf]

[a.ł]