POSTANOWIENIE
Dnia 18 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Oktawian Nawrot (przewodniczący)
SSN Tomasz Przesławski (sprawozdawca)
SSN Adam Redzik
w sprawie z odwołania M. K.
od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa nr […] z dnia […] 2023 r.
w przedmiocie nieprzedstawienia wniosku o powołanie do pełnienia urzędu
na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze, ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2023 r., poz. […],
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych w dniu 18 lutego 2025 r.,
umarza postępowanie.
Tomasz Przesławski Oktawian Nawrot Adam Redzik
UZASADNIENIE
Uchwałą nr […] z […] 2023 r. Krajowa Rada Sądownictwa (dalej: „KRS” lub „Rada”), na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa (Dz.U. 2021, poz. 269, dalej: „u.k.r.s.”), postanowiła nie przedstawić Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosku o powołanie M. K. (dalej: „odwołujący się”, „skarżący”) do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze, ogłoszonym w Monitorze Polskim z 2023 r., poz. […].
Na jedno wolne stanowisko sędziego sądu okręgowego w Sądzie Okręgowym w Zielonej Górze zgłosił się M. K. – sędzia Sądu Rejonowego w K..
W głosowaniu na posiedzeniu Krajowej Rady Sądownictwa w dniu 8 listopada 2023 r. oddano na skarżącego 9 głosów „za”, przy 2 głosach „przeciw” oraz 7 głosach „wstrzymujących się” (oddano ogółem 18 głosów), zatem jego kandydatura nie uzyskała wymaganej bezwzględnej większości głosów.
Pismem z 18 grudnia 2023 r. skarżący zaskarżył uchwałę KRS w całości.
Pismem z 14 maja 2024 r. skarżący cofnął odwołanie i wniósł o umorzenie postępowania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W myśl art. 44 ust. 1 u.k.r.s. uczestnik postępowania może odwołać się do Sądu Najwyższego wyłącznie z powodu sprzeczności uchwały Rady z prawem. Chodzi w tym przypadku zarówno o zgodność z przepisami prawa materialnego, jak i procesowego (wyrok Sądu Najwyższego z 29 lipca 2014 r., III KRS 12/14). Podstawy odwołania nie mogą zatem stanowić zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów (zob. wyrok Sądu Najwyższego: z 8 października 2014 r., III KRS 45/14; z 8 listopada 2017 r., III KRS 29/17; z 15 stycznia 2019 r., I NO 1/18; z 27 marca 2019 r., I NO 59/18).
Zgodnie z art. 44 ust. 3 ustawy o KRS, postępowanie przed Sądem Najwyższym w sprawie z takiego odwołania powinno się toczyć według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego o skardze kasacyjnej (z wyłączeniem art. 871 k.p.c. przewidującego tzw. przymus adwokacko-radcowski). Utrwalony jest pogląd, że wymienione przepisy należy w tym przypadku stosować odpowiednio (wyrok Sądu Najwyższego z 27 września 2019 r., I NO 78/19).
Wobec cofnięcia przez odwołującego złożonego odwołania od uchwały jak postępowanie przed Sądem Najwyższym w niniejszej sprawie podlegało umorzeniu na podstawie art. 391 § 2 k.p.c. w zw. z art. 39821 k.p.c. i w zw. z art. 44 ust. 3 u.k.r.s.
Tomasz Przesławski Oktawian Nawrot Adam Redzik
[SOP]
[a.ł]