I KZ 73/22

POSTANOWIENIE

Dnia 9 maja 2023 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Kapiński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Małgorzata Bednarek
SSN Ryszard Witkowski

w sprawie mjr. J. M.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 9 maja 2023 r.

zażalenia obrońcy oskarżonej na postanowienie

z dnia 8 listopada 2022 r., sygn. akt I KA 11/22,

o kosztach sądowych

na podstawie art. 437§1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 25 marca 2022 roku sygn. akt So 18/21 mjr. J. M. została skazana na karę 100 stawek dziennych grzywny po 50 zł stawka, został także orzeczony obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę oraz zasądzono koszty sądowe.

Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 8 listopada 2022 roku sygn. akt I KA 11/22, na skutek wniesionej przez obrońcę oskarżonej apelacji, zaskarżony wyrok zmienił w ten sposób, że uchylił rozstrzygnięcie zawarte w jego pkt. I. i II., przyjmując, iż J. M. dopuściła się zarzucanego jej czynu przestępnego z art. 353 k.k. w zw. z art. 351 § 1 k.k., na podstawie art. 66 § 1 i 2 k.k. i art. 67§ 1 k.k. postępowanie karne o ten czyn warunkowo umorzył na okres próby roku; na podstawie art. 67 § 3 k.k. zasądził od J. M. na rzecz B. S. 400 (czterysta) zł z tytułu nawiązki; przyjął, iż podstawą prawną rozstrzygnięcia o opłacie zawartego w pkt. IV zaskarżonego wyroku jest art. 7 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., poz. 223 ze zm.) i jej wysokość ustalił na kwotę 80 (osiemdziesięciu) zł; w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy; zasądził od J. M. na rzecz Skarbu Państwa 20 (dwadzieścia) zł z tytułu zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze, zasądził od J. M. na rzecz B. S. 1 476 (jeden tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć) zł z tytułu zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym.

Zażalenie na postanowienie w zakresie tj. pkt III i IV wyroku wniosła obrońca oskarżonej, zarzucając mu obrazę przepisów postępowania, mającą wpływ na treść orzeczenia, a to art. 635 § 1 kpk w zw. z art. 636 § 1 kpk „poprzez obciążenie oskarżonej w całości kosztami postępowania odwoławczego w sytuacji, gdy w wyniku rozpoznania apelacji obrońcy spowodowało złagodzenie zaskarżonego wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonej w miejsce jej skazania i tym samym zdejmując również z oskarżonej karę grzywny w wymiarze 100 (stu) stawek dziennych po 50 (pięćdziesiąt) złotych, a nadto zmniejszenie nawiązki na rzecz pokrzywdzonego z kwoty 2.000 zł do 400 zł, zmniejszenie wysokości kosztów sądowych z kwoty 200 zł do kwoty 80 zł”. Skarżąca wniosła o zmianę skarżonego postanowienia w zaskarżonym zakresie oraz przyznanie obrońcy kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu zgodnie z wnioskiem.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie. Wbrew twierdzeniom skarżącej w przedmiotowej sprawie w postępowaniu odwoławczym nie doszło do obrazy wymienionych przez skarżącą przepisów postępowania karnego tj. art. 635§1 k.p.k. w zw. z art. 636§1 k.p.k., gdyż przepisy te z uwagi na sposób rozstrzygnięcia niniejszej sprawy w postępowaniu odwoławczym nie miały zastosowania. Rozstrzygnięcie o wydatkach za postępowanie odwoławcze zarówno Skarbu Państwa, jak i oskarżyciela posiłkowego zostało bowiem oparte o treść art. 634 k.p.k. w zw. z art. 627 i 629 k.p.k., co w sposób jednoznaczny wynika z pkt 6 uzasadnienia zaskarżonego wyroku dotyczącego kosztów procesu.

W tej części uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego wskazano, że rozstrzygnięcia zawarte w pkt III i IV tego wyroku znajdują oparcie w treści art. 634 k.p.k. w zw. z art. 627 k.p.k. i art. 629 k.p.k.

Zatem przyjąć należy, że zgodnie z treścią art. 634 k.p.k. jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, do kosztów procesu za postępowanie odwoławcze od orzeczeń kończących postępowanie w sprawie mają odpowiednie zastosowanie przepisy o kosztach za postępowanie przed sądem pierwszej instancji. Na mocy zaś art. 627 k.p.k. od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Natomiast art. 629 k.p.k. stanowi, że przepisy art. 627 i 628 k.p.k. stosuje się odpowiednio w razie warunkowego umorzenia postępowania, a w sprawach z oskarżenia prywatnego - również w razie umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt 3 k.p.k.

Wskazać zatem należy, że art. 629 k.p.k. nakazuje odpowiednie stosowanie przepisów art. 627 i 628 w razie warunkowego umorzenia postępowania karnego, co w niniejszej sprawie bez wątpienia nastąpiło. Nie można zatem uznać, iż Sąd Najwyższy dopuścił się obrazy wymienionych w zażaleniu przepisów postępowania tj. art. 635§1 k.p.k. w zw. z art. 636§1 k.p.k., które w niniejszej sprawie nie mają zastosowania. Sąd Najwyższy w pełni zasadnie zatem w pkt III wyroku zasądził od J. M. na rzecz Skarbu Państwa 20 zł (czyli kwotę stanowiącą ryczałt za doręczenia wezwań i innych pism w każdej instancji określoną w §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym) tytułem zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze oraz w pkt IV na rzecz B. S. 1476 zł z tytułu zwrotu wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.