I KZ 16/25

POSTANOWIENIE

Dnia 26 marca 2025 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jacek Błaszczyk

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 26 marca 2025 r.,

w sprawie z zażalenia skazanego J.P.

na zarządzenie Przewodniczącej VI Wydziału Karnego Odwoławczego Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze

z dnia 17 lutego 2025 r., sygn. akt VI Ka 472/24, o odmowie przyjęcia kasacji od wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 12 września 2024 r., sygn. akt VI Ka 472/24,

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.

p o s t a n o w i ł :

utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.

UZASADNIENIE

Wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 6 maja 2024 r., sygn. akt II K 1665/23, J.P. został uznany za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu z art. 222 § 1 k.k. w zw. z art. 224 § 2 k.k. i za to wymierzono mu karę 300 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki na 10 złotych.

W wyniku rozpoznania apelacji oskarżonego Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dni 12 września 2024 r., sygn. akt VI Ka 472/24 utrzymał zaskarżone orzeczenie w mocy.

Kasację od tego wyroku złożył osobiście oskarżony (k. 208).

W dniu 8 listopada 2024 r. Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze wezwał oskarżonego do sporządzenia i podpisania kasacji przez profesjonalnego pełnomocnika, ewentualnie do złożenia wniosku o wyznaczenie obrońcy z urzędu (k. 211).

W związku z oświadczeniem oskarżonego o niemożności pokrycia kosztów obrony z wyboru i przedstawioną dokumentacją potwierdzającą sytuację finansową, w dniu 4 grudnia 2024 r. oskarżonemu został wyznaczony obrońca z urzędu w celu ewentualnego sporządzenia i wniesienia kasacji lub poinformowania Sądu o braku podstaw do wniesienia kasacji (k. 215).

W dniu 16 grudnia 2024 r. wyznaczona z urzędu obrońca - adw. M.D. złożyła opinię o braku podstaw do wniesienia kasacji (k. 217-218).

Pismem z dnia 18 grudnia 2024 r. skazany został poinformowany o treści opinii obrońcy, a także pouczony o prawie do złożenia kasacji we własnym zakresie. Nadto, oskarżony został pouczony, że odmowa wniesienia kasacji przez obrońcę ustanowionego z urzędu nie stanowi podstaw do wyznaczenia kolejnego obrońcy z urzędu (k. 222).

W dniu 9 stycznia 2025 r. oskarżony złożył pismo, w którym podniósł, że wyznaczona z urzędu adwokat nie miała pełnego dostępu do materiału dowodowego i w związku z tym wnosi o wyznaczenie innego obrońcy z urzędu (k. 224).

W dniu 10 stycznia 2025 r. odmówiono skazanemu wyznaczenia kolejnego obrońcy z urzędu (k. 225).

W związku z niezłożeniem kasacji przez profesjonalnego pełnomocnika, zarządzeniem z dnia 17 lutego 2025 r. odmówiono przyjęcia osobistej kasacji oskarżonego.

Zażalenie na to zarządzenie złożył oskarżony, który nie ustosunkowując się w żaden sposób merytorycznie do zaskarżonego zarządzenia - wskazał, że jest „wstrząśnięty stanem prawnym w Polsce”.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W realiach procesowych sprawy oskarżonemu został wyznaczony obrońca z urzędu w celu zbadania podstaw do wystąpienia kasacją od wyroku Sądu odwoławczego. Negatywny rezultat tej analizy stanowił przeszkodę do sporządzenia przez obrońcę z urzędu kasacji i doprowadził do konieczności wezwania J.P. do uzupełnienia braku formalnego osobistej kasacji poprzez jej sporządzenie i podpisanie przez adwokata lub radcę prawnego ustanowionego z wyboru. Nieuzupełnienie tego braku formalnego – niezależnie od sytuacji finansowej oskarżonego – implikowało wydanie zarządzenia o odmowie przyjęcia kasacji na podstawie art. 530 § 2 k.p.k. w zw. z art. 526 § 2 k.p.k. i art. 429 § 1 k.p.k. W tym kontekście należy podkreślić, że skorzystanie przez oskarżonego, w uwagi na jego sytuację majątkową, z pomocy obrońcy z urzędu w celu zbadania podstaw do wniesienia kasacji, może zasadniczo nastąpić tylko raz i sąd nie jest zobligowany do wyznaczenia kolejnego obrońcy z urzędu. Wobec tego, że dalsze uwagi oskarżonego w ogóle nie dotyczą zaskarżonego zarządzenia, a tylko ono podlega kontroli Sądu Najwyższego w niniejszym postępowaniu, brak jest podstaw do czynienia szerszych rozważań.

Mając powyższe na uwadze Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.

[WB]

[a.ł]