POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Błaszczyk
po rozpoznaniu w sprawie W. S.
w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 24 kwietnia 2025 r.,
wniosku zawartego w postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
z dnia 11 kwietnia 2025 r., sygn. akt II AKz 177/25
o przekazanie sprawy innemu sądowi równorzędnemu
na podstawie art. 37 § 1 k.p.k.
p o s t a n o w i ł
przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu w Szczecinie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2025 r. Sąd Apelacyjny w Poznaniu, w sprawie sygn. akt II AKz 177/25, wystąpił do Sądu Najwyższego o przekazanie, w trybie art. 37 k.p.k., innemu sądowi równorzędnemu, sprawy z wniosku W. S. .
W uzasadnieniu postanowienia o wystąpieniu z wnioskiem w trybie art. 37 k.p.k. wskazano, że sprawa dotyczy zażalenia na decyzję odmawiającą przyjęcia wniosku o wznowienie postepowania, w którym rozpoznawana była kwestia ewentualnej odpowiedzialności sędziów orzekających w Sądzie Apelacyjnym w Poznaniu za czyn z art. 231 § 1 k.k. polegający na działaniu na szkodę prywatnego interesu skarżącego.
W ocenie wnioskującego Sądu sytuacja tego rodzaju może stwarzać u postronnego obserwatora, przekonanie o braku warunków do rozpoznania sprawy w Sądzie Apelacyjnym w Poznaniu w sposób obiektywny.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Apelacyjnego w Poznaniu jest zasadny i zasługuje na uwzględnienie. Korzystanie z właściwości z delegacji przewidzianej ustawowo w przepisie art. 37 § 1 k.p.k. może nastąpić wyjątkowo, jako odstępstwo od konstytucyjnej zasady rozpoznania sprawy przez sąd właściwy (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) – i jedynie w sytuacji, gdy zostanie wykazane, że dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga takiego postąpienia.
Jak wskazano w postanowieniu sprawa dotyczy zarzutów stawianych sędziom Sądu właściwego miejscowo do rozstrzygnięcia zażalenia. Wydanie orzeczenia w tej konkretnej sprawie mogłoby zatem budzić podejrzenia, co do braku sprawiedliwego i obiektywnego rozstrzygnięcia.
Dla uniknięcia w takim wypadku zarzutów, które mogłyby rzutować na brak obiektywizmu i bezstronności przy rozpoznaniu sprawy, celowe jest, by była ona rozpoznana przez inny Sąd Okręgowy. Stanowisko takie jest zgodne z dotychczasową praktyką Sądu Najwyższego (vide: m. in. postanowienie z dnia 7 czerwca 2018 r., V KO 41/18). Mając na względzie zrozumiałą i przekonującą argumentację przedstawioną w uzasadnieniu wystąpienia sądu właściwego miejscowo i rzeczowo do rozpoznania wniesionego środka odwoławczego, uznać należało, że dobro wymiaru sprawiedliwości przemawia za przekazaniem rozpoznania sprawy do innego sądu równorzędnego. Nic nie stoi obecnie na przeszkodzie, aby sądem tym był Sąd Apelacyjny w Szczecinie.
Z tych też powodów orzeczono jak w sentencji.
[J.J.]
[a.ł]