POSTANOWIENIE
Dnia 2 kwietnia 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Paweł Wiliński
w sprawie X. Y.
po rozpoznaniu sprawy na posiedzeniu w dniu 2 kwietnia 2025 r.,
z wniosku Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu
zawartego w postanowieniu z dnia 23 grudnia 2024 r., sygn. akt III K 979/24
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu,
na podstawie art. 37 k.p.k.
p o s t a n o w i ł:
uwzględnić wniosek i przekazać sprawę Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, sygn. akt III K 979/24, do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Mogilnie.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2024 r., sygn. akt III K 979/24, Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu zwrócił się do Sądu Najwyższego w trybie art. 37 k.p.k. o przekazanie sprawy o sygn. akt III K 979/24 do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu. W uzasadnieniu Sąd wnioskujący wskazał, że przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest prywatny akt oskarżenia złożony przez sędziego Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu, a wcześniej sędziego Sądu Rejonowego w Poznaniu, osobę mającą blisko 30-letni staż orzekania w wydziałach karnych, osobę powszechnie znaną w Sądzie Rejonowym, a zatem dobro wymiaru sprawiedliwości wymaga by sprawa była rozpoznana przez inny równorzędny sąd, a nie Sąd w którym oskarżycielka prywatna orzeka.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu jest uzasadniony, a zatem zasługuje na uwzględnienie.
Instytucja tzw. właściwości z delegacji, określona w art. 37 k.p.k., ma wprawdzie charakter wyjątkowy, a zatem stosowana może być w sytuacjach gdy szczególne i nadzwyczajne względy związane z dobrem wymiaru sprawiedliwości mogą przemawiać za taką koniecznością. Jednak z pewnością należą do nich okoliczności wskazane w postanowieniu Sądu Rejonowego, albowiem mogą stwarzać przekonanie o braku warunków do rozpoznania tej sprawy w sposób obiektywny (por. m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 8 marca 2006 r., IV KO 9/06, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 22 grudnia 2021 r., III KO 92/21). Skoro oskarżycielką prywatną jest sędzia tutejszego Sądu, mająca tak znaczący staż orzeczniczy, powszechnie znana i utrzymująca stosunki zawodowe i koleżeńskie z innymi sędziami tego Sądu, to celem uniknięcia potencjalnych choćby zarzutów, które mogłyby wskazywać na brak obiektywizmu i bezstronności sędziów tego Sądu przy rozpoznawaniu sprawy, zasadne jest by rozpoznał ją inny sąd.
Z powyższych względów, sprawę przekazano innemu sądowi równorzędnemu spoza okręgu poznańskiego, należącemu nadto do obszaru właściwości innej apelacji, możliwie jednak blisko położonego miejsca zamieszkania stron postepowania, tj. Sądowi Rejonowemu w Mogilnie.
Z uwagi na powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu.
[J.J.]
[r.g.]