ZARZĄDZENIE
Dnia 9 kwietnia 2025 r.
Zarządzam:
pismo zawierające postanowienie Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 7 marca 2025 r. o rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczących wykonania wyroku w sprawie II K 725/22 na podstawie art. 13 § 1 k.k.w. w związku z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. akt I KK 461/24 - załączyć do akt sprawy, z uwagi na brak podstawy do rozpoznania zawartego w nim wniosku.
UZASADNIENIE
Wyrokiem nakazowym Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 19 września 2022 r., sygn. akt II K 725/22, H. C. i został uznany winnym popełnienia dwóch przestępstw:
- z art. 178a § 4 k.k., tj. prowadzenia pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości w dniu 9 czerwca 2022 roku w D. Podczas kontroli stwierdzono u niego 1.39 mg/l w pierwszym badaniu i 1.46 mg/l alkoholu etylowego w drugim badaniu. Co istotne, H. C. i był już uprzednio skazany za podobne przestępstwo prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu (sygn. akt II K 432/2020), na mocy którego orzeczono wobec niego zakaz kierowania pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym na okres 5 lat.
- z art. 244 k.k. i art. 180a k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k., tj. naruszenia obowiązującego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym, wydanego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Bolesławcu, a także niezastosowania się do decyzji Starosty Z. o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami mechanicznymi. Czyn ten miał miejsce również w dniu 9 czerwca 2022 roku w P.
W związku z powyższym, Sąd uznał H. C. winnym popełnienia przestępstw z art. 178a § 4 k.k. oraz z art. 244 k.k. i art. 180a k.k. w związku z art. 11 § 2 k.k. Za pierwszy czyn Sąd wymierzył mu karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Za drugi z czynów Sąd również wymierzył karę 1 roku ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym.
Następnie, na mocy art. 85 k.k., Sąd połączył orzeczone kary i wymierzył karę łączną 1 roku i 10 miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym. Dodatkowo, Sąd orzekł wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych oraz zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat. Po połączeniu tych środków karnych, Sąd orzekł środek karny łączny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych, a także orzekł świadczenie pieniężne w wysokości 10 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.
Sąd Najwyższy wyrokiem z dnia 30 stycznia 2025 r., sygn. akt I KK 461/24, w wyniku rozpoznania kasacji, uchylił punkt 1 wyroku nakazowego Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 19 września 2022 r. i uniewinnił H. C. od popełnienia czynu z art. 178a § 4 k.k.
Wniosek Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 7 marca 2025 r. o rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczących wykonania wyroku w sprawie II K 725/22 na podstawie art. 13 § 1 k.k.w. nie znajduje podstaw do rozpoznania.
Procedura przewidziana w art. 13 k.k.w. dotyczy postępowania wykonawczego, a konkretnie rozstrzygnięcia wątpliwości co do wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary. W niniejszej sprawie, po wydaniu wyroku przez Sąd Najwyższy, który uchylił wyrok w części dotyczącej skazania H. C. za czyn z art. 178a § 4 k.k., rozstrzygnięcie o karze łącznej i połączeniu środków karnych upadło z mocy prawa, gdyż uchylono jedną z podstaw materialnych tych rozstrzygnięć.
W takim przypadku, to Sąd Rejonowy w Zgorzelcu, jako sąd pierwszej instancji, jest właściwy do rozstrzygnięcia o karze, środkach karnych oraz świadczeniu pieniężnym w świetle uniewinnienia H. C. przez Sąd Najwyższy od jednego z przypisanych mu przestępstw. Wątpliwości co do konsekwencji prawnych wyroku Sądu Najwyższego powinny być rozstrzygane przez Sąd Rejonowy w Zgorzelcu.
W przypadku uchylenia wyroku w zakresie uznania oskarzonego winnym popełnienia jednego z zarzacengo mu czynów, w spsób automatyczny powoduje uchylenie konsekwnecji karnych takiego skazania. Sentencja wyroku Sądu Najwyższego, uchylająca skazanie za jeden z czynów, wymaga ponownego zbadania i ukształtowania konsekwencji orzeczenia w pozostałym zakresie przez Sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji.
[J.J.]
[r.g.]