POSTANOWIENIE
Dnia 5 lutego 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jerzy Grubba
w sprawie wniosku obrońcy skazanego W. P.
o wyłączenie SSN Antoniego Bojańczyka od udziału w sprawie której przedmiotem jest rozpoznanie kasacji od wyroku Sądu Okręgowego w Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2023r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 511/23
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
na posiedzeniu w dniu 5 lutego 2025r.
na podstawie art. 41§1 k.p.k. i art. 42§1 k.p.k.
postanowił:
wyłączyć sędziego Sądu Najwyższego Antoniego Bojańczyka od udziału w sprawie rozpoznania kasacji wniesionej przez obrońcę skazanego W. P. , a prowadzonej w Sądzie Najwyższym pod sygn. akt I KK 385/23.
UZASADNIENIE
W dniu 23 października 2023r. do Sądu Najwyższego wpłynęła kasacja obrońcy skazanego W. P. od wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2023r. w sprawie o sygn. akt IV Ka 511/23, zmieniającego wyrok Sądu Rejonowego w Strzelinie z dnia 28 września 2021r., sygn. akt II K 86/21.
Następnie, po powiadomieniu stron o składzie Sądu Najwyższego, obrona złożyła wnioski o wyłączenie od udziału w niniejszej sprawie SSN Zbigniewa Kapińskiego, Adama Rocha, Pawła Kołodziejskiego, Małgorzaty Bednarek.
Wszystkie te wnioski uwzględniono.
W dniu 28 stycznia 2025r. obrona złożyła następny wniosek o wyłączenie od udziału w tej sprawie kolejnego wyznaczonego do jej rozpoznania Sędziego SN Antoniego Bojańczyka.
Uzasadniając wniosek obrońca odwołał się przede wszystkim do okoliczności związanych z powołaniem wskazanego Sędziego w następstwie rekomendacji udzielonej przez tzw. Krajową Radę Sądownictwa w składzie, który został ukształtowany ustawą z dnia 8 grudnia 2017r. (Dz. U. z 2018r., poz. 3).
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Złożony przez obrońcę wniosek o wyłączenie od udziału w rozpoznaniu sprawy zawisłej w Sądzie Najwyższym Sędziego SN Antoniego Bojańczyka jest zasadny, podobnie jak poprzednie w tym przedmiocie.
Rozważania w niniejszej sprawie w istocie ograniczyć należy do stwierdzenia, że zgodnie z pkt 1 uchwały składu połączonych Izb: Cywilnej, Karnej oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2020r., sygn. akt BSA I-4110-1/20 „nienależyta obsada sądu w rozumieniu art. 439§1 pkt 2 k.p.k. zachodzi także wtedy, gdy w składzie sądu bierze udział osoba powołana na urząd sędziego Sądu Najwyższego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym przepisami ustawy z dnia 8 grudnia 2017r. o zmianie ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018r., poz. 3)”.
Uchwała ta w swej treści stanowi zasadę wiążącą wszystkie składy Sądu Najwyższego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 września 2021r., I KZ 29/21, OSNK 2021, z. 10, poz. 41).
Wyżej wskazana okoliczność czyni koniecznym uznanie za zasadny złożony przez obrońcę wniosek, gdyż postępowanie prowadzone przez sąd w składzie z udziałem Sędziego Antoniego Bojańczyka byłoby obciążone wadą traktowaną na gruncie wykładni przyjętej w przywołanej uchwale, jako bezwzględna przyczyna odwoławcza z art. 439§1 pkt 2 k.p.k. Z oczywistych względów do takich sytuacji dopuszczać nie można.
Na marginesie zatem już tylko wypada zauważyć, że przymiotu prawomocnego rozstrzygnięcia analogicznego wniosku nie można nadać rozstrzygnięciu Sądu Najwyższego z 18 grudnia 2024r. (sygn. KRI 652). Pomijając w tym miejscu kwestię prawidłowości obsady sądu wydającego tamto rozstrzygnięcie, to nie do zaakceptowania jest też skrajnie odosobniony pogląd, że sprawy z wniosków składanych w trybie art. 41§1 k.p.k. winny być rozpoznawane nie w trybie przepisów normujących przebieg procesu karnego, lecz wyłącznie w trybie badania bezstronności sędziów opartej na dysfunkcyjnej w tym zakresie ustawie o Sądzie Najwyższym.
Kierując się przedstawionymi względami, Sąd Najwyższy orzekł jak na wstępie.
[J.J.]
[a.ł]
[ł.n]