POSTANOWIENIE
Dnia 24 lipca 2025 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Anna Dziergawka
w sprawie P.K. i S.W.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 24 lipca 2025 r.,
na posiedzeniu bez udziału stron,
wniosków obrońców skazanych o wstrzymanie wykonania wyroku
Sądu Apelacyjnego w Poznaniu
z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. akt II AKa 68/21,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Zielonej Górze
z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt II K 246/11,
na podstawie art. 532 § 1 k.p.k. a contrario
postanowił
nie uwzględnić wniosków.
UZASADNIENIE
Obrońcy skazanych P.K. i S.W. w złożonych kasacjach wnieśli o wstrzymanie wykonania wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 17 grudnia 2024 r., sygn. akt II AKa 68/21, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Zielonej Górze z dnia 8 grudnia 2020 r., sygn. akt II K 246/11.
Obrońca skazanego P.K. w uzasadnieniu wniosku odwołał się do rangi i charakteru podniesionych w kasacji zarzutów, jak również do sytuacji rodzinnej skazanego, wskazując, że natychmiastowe odbycie kary spowoduje dla skazanego i jego rodziny nieodwracalne skutki.
Prokurator w odpowiedziach na wniesione kasacje wniósł o ich oddalenie jako oczywiście bezzasadne.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wnioski obrońców skazanych nie są zasadne i nie zasługują na uwzględnienie.
W pierwszej kolejności należy odwołać się do treści art. 532 § 1 k.p.k., który wskazuje, że w razie wniesienia kasacji Sąd Najwyższy może wstrzymać wykonanie zaskarżonego orzeczenia, jak i innego orzeczenia, którego wykonanie zależy od rozstrzygnięcia kasacji. Treść tego przepisuje wprawdzie nie określa przesłanek wstrzymania wykonania orzeczenia, jednakże możliwość jego wstrzymania, jak wynika z utrwalonego w tym zakresie orzecznictwa ma charakter wyjątkowy i stanowi odstępstwo od zasady określonej w art. 9 § 2 k.k.w. Przepis ten jednoznacznie wskazuje, że orzeczenie staje się wykonalne z chwilą jego uprawomocnienia. Zatem wstrzymanie wykonania orzeczenia, jako instytucja o charakterze wyjątkowym, może nastąpić przy jednoczesnym spełnieniu dwóch warunków, to jest wystąpienia sytuacji oczywistej zasadności zarzutów kasacyjnych oraz wykazania przez wnioskodawcę, że dalsze wykonywanie orzeczenia mogłoby wywołać wyjątkowo dolegliwe i nieodwracalne dla skazanego skutki (por. postanowienie SN z dnia 8 lutego 2022 r., sygn. akt II KO 111/21; postanowienie SN z dnia 19 października 2021 r., sygn. akt V KK 415/21).
Przenosząc powyższe rozważania na grunt przedmiotowej sprawy, nie przesądzając wprawdzie ostatecznego wyniku postępowania kasacyjnego w stosunku do skazanych, wskazać należy, że żadna z powyższych przesłanek nie zachodzi. Obrońcy skazanych wnosząc o wstrzymanie wykonania orzeczenia nie podnieśli takich argumentów, które wskazywałyby na zasadność zastosowania szczególnej instytucji jaką jest wstrzymanie wykonania orzeczenia. Nie sposób także uznać, w oparciu o treść sformułowanych zarzutów, że uwzględnienie przedmiotowych kasacji jawi się jako realne, a wydany przez sąd odwoławczy wyrok jest oczywiście wadliwy. Podkreślić jednocześnie należy, że subiektywne przekonanie o trafności stawianych zarzutów nie przesądza o konieczności wstrzymania wykonania wyroku, a następnie uchylenia wyroku sądu odwoławczego.
[WB]
[a.ł]